حسین دارابی در اکران مردمی شهر همدان مطرح کرد؛ خاک پای شهید بهشتی هم نمی‌شوم/ حرف «مصلحت» حرف امروز جامعه است

به گزارش خبرنگار میزان- نشست نقد و بررسی و اکران مردمی فیلم سینمایی «مصلحت»، روز یک‌شنبه ۲۱ خرداد در شهر همدان و با حضور حسین دارابی کارگران این فیلم برگزار شد. 

در ابتدای این نشست، حسین دارابی کارگردان با حضور در جمع مخاطبان درباره حساسیت ساخت فیلم‌های سیاسی گفت: حساسیت‌های بسیاری برای فیلم‌هایی که درباره نظام و یا مسئولان ساخته می‌شوند وجود دارد. ما هم قبل از تولید فیلم می‌دانستیم که ساختن «مصلحت» کار بسیار دشواری است و خودمان را آماده کرده بودیم. به هر حال در فضای هنری، هر بازیگری قبول نمی‌کند که در فیلم‌هایی با موضوعات سیاسی بازی کند و ما در انتخاب بازیگران بسیار دچار مشکل بودیم. 
از طرفی دیگر، گرفتن مجوزهای لازم هم سختی‌های خودش را داشت. 
وی افزود: ما کفش آهنین به پا کردیم و در ساخت این فیلم کوتاه نیامدیم. در نتیجه با سمجی‌های بسیار «مصلحت» را ساختیم. البته این را بگویم که ما زمان زیادی برای نوشتن فیلمنامه و فیلمبرداری صرف کردیم و حساسیت‌های بسیاری داشتیم؛ زیرا فضای فیلم دهه شصت است و پیدا کردن مکان‌های دلخواه در تهران هم کار ما را دشوارتر می‌کرد. 

کارگردان فیلم سینمایی «هناس» با اشاره به تلاش برای خوش ریتم شدن فیلم بیان کرد: من معتقد هستم فیلمی استاندارد است که مخاطب هنگام تماشای آن، زمان را احساس نکند. ما تلاش کردیم تا «مصلحت» خوش‌ریتم و پرچالش برای مخاطب باشد. ساعت‌ها روی هر سکانس فکر کردیم که کدام باشد یا نباشد؛ زیرا همان‌طور که گفتم خسته نشدن و دنبال کردن مخاطب تا انتهای فیلم برای من بسیارمهم بود. 

دارابی در ادامه خاطر نشان کرد: طبق مشاهده‌هایی که در اکران‌های عمومی و جشنواره فیلم فجر داشتم، متوجه شدم که مخاطب به هیچ عنوان نمی‌تواند پایان «مصلحت» را حدس بزند و پایان‌بندی این فیلم به سلیقه خودم بود و اجباری در کار نبود. 

این کارگردان تاکید کرد: حرفی که فیلم «مصلحت» در فضای دهه ۶۰ می‌زند، دقیقاً حرف امروز جامعه است. سینمایی که در آن اغراق وجود ندارد، درست نیست؛ اما سینمای «مصلحت» رئالیستی است. 
وی ادامه داد: ما باید کاری کنیم که فضای گفتمان در سینما شکل بگیرد. شکل‌گیری و ایجاد فضای گفتمان، نیاز به تمرکز و تکرار دارد. استقامت لازمه اصلاح است. شما اگر خاطرات شهید بهشتی را بخوانید، می‌بینید که در زمانی مردم و حتی حزب‌اللهی‌ها به اون ناسزا می‌گفتند. در حالی که ایشان صبوری کرد و پس از مدتی بین مردم عزتی پیدا کرد که ختم به شهادت شد. 

دارابی در پایان تصریح کرد: شهید بهشتی واقعاً انسان بزرگی بود و من ایشان را الگوی خودم در صبوری قرار دادم. البته که من خاک پای او نمی‌شوم؛ اما هر زمان که کارد به استخوانم می‌رسید، یاد صبوری‌های شهید بهشتی میفتادم. ایشان با استقامت راهش را رفت و خدا هم اجرش را داد.