اختلاف منافع اروپا و آمریکا درباره رویکرد‌های آسیایی

خبرگزاری میزان - در حالی که «امانوئل مکرون»، رئیس‌جمهور فرانسه در ماه آوریل از پکن بازمی‌گشت، غوغایی برانگیخت.

«مکرون» در گفت‎وگو با خبرنگاران، گفت که منافع اروپا و آمریکا به ویژه در رویکرد‌های آن‌ها در قبال آسیا متفاوت است. 

به گزارش «فارن افرز»، رئیس جمهور فرانسه، گفت که بدترین چیز برای اروپا این است که وقتی بالاخره توانستیم موقعیت استراتژیک خود را روشن کنیم، در نهایت وارد دنیایی از بحران‌هایی شویم که متعلق به ما نیست.

واشنگتن با ناراحتی از اظهارات مکرون استقبال کرد. دولت آمریکا همواره در تلاش برای ارائه تصویری از وحدت غرب تحت هدایت باثبات آمریکا بوده است. 

با این حال، اظهارات رئیس‌جمهور فرانسه این بحث را تشدید کرد که آیا آمریکا باید به دنبال کشاندن کشور‌های اروپایی به رقابت با چین باشد یا در عوض باید نقش مدیریت خود را در دفاع از اروپا کاهش دهد تا نیاز‌های امنیتی در آسیا را در اولویت قرار دهد. 

نظرات کارشناسان درباره خروج نظامی آمریکا از اروپا

برای بسیاری از تحلیلگران در واشنگتن این اقدام، اشتباهی پرهزینه خواهد بود. 

آن‌ها می‌گویند که کاهش قابل توجه تعهدات دفاعی آمریکا در اروپا تصویری را که چین و روسیه اکنون از آمریکا ترسیم می‌کنند که حاکی از منفعت طلبی و معامله‌گر بودن بی‌رحمانه آمریکا است، تایید می‌کند و به شدت تلاش‌های آمریکا را برای ایجاد شهرت به عنوان آن قدرت بزرگ کمیاب که چیزی غیر از جاه طلبی به جهان ارائه می‌دهد، تضعیف خواهد کرد.

این نظری رایج در میان کسانی است که معتقدند هرگونه عقب‌نشینی نظامی معنی‌دار آمریکا از اروپا، روابط واشنگتن را با این قاره و حتی جهان قطع می‌کند.

آن‌ها استدلال می‌کنند که عقب‌نشینی آمریکا از اروپا بسیار خطرناک است؛ از نظر مالی اندکی صرفه جویی می‌کند، اما می‌تواند همکاری گسترده‌تر بین آمریکا و اروپا را از بین ببرد. 

آیا موضوع کاهش تعهدات آمریکا در قبال اروپا چیز جدیدی است؟

موضوع کاهش تعهدات آمریکا در قبال اروپا چیز جدیدی نیست. 

در سال ۱۹۵۹، «دوایت آیزنهاور»، رئیس‌جمهور آمریکا شکایت کرد که اعضای اروپایی ناتو با امتناع از جایگزینی نیرو‌های نظامی آمریکا با نیرو‌های خود، به نظر می‌رسد که در حال فریب دادن و ساده لوح فرض کردن آمریکا هستند.

سیاست‎گذاران در دولت‌های بعدی آمریکا، اعم از جمهوری‌خواه و دموکرات، نگرانی‌های مشابهی را ابراز کردند. 

با این حال، اخیراً با همسویی تندرو‌های موافق «اولیت رسیدگی به آسیا» با واقع‎گرایان سیاست خارجی که طرفدار محدودیت استراتژیک هستند، بحث تغییر شکل داده است.

تندرو‌هایی که درگیر رشد چین هستند، از این می‌ترسند که تعهدات آمریکا در اروپا می‌تواند اولویت‌های آسیای واشنگتن را تضعیف کند. 

از سوی دیگر، واقع‌گرایان مدت‌هاست که بر اساس دلایل ژئوپلیتیکی و بودجه‌ای، برای عقب‌نشینی آمریکا از اروپا بحث کرده‌اند. 

ازنظر برخی، مورد دفاع اروپا ساده است؛ با قدرتمند شدن چین و تشدید رقابت پکن و واشنگتن، آمریکا با ایفای نقش به عنوان تامین کننده اصلی امنیت برای کشور‌های اروپایی که می‌توانند هزینه‌های دفاعی خود را در برابر روسیه تأمین مالی کنند، دستاورد خاصی نخواهد داشت و هزینه زیادی پرداخت می‌کند.

انتهای پیام/