نشست گروه ۷؛ افزایش هزینه‌های نظامی و ادعای تلاش برای ایجاد صلح

خبرگزاری میزان – اخیرا مقامات ثروتمندترین کشور‌های جهان در اجلاس گروه ۷ در هیروشیما، بزرگترین شهر از دو شهر که در سال ۱۹۴۵ به وسیله بمب‌های اتمی ویران شدند، ملاقات کردند.

به گزارش «الجزیره»، دولت ژاپن امیدوار است که با «نشان دادن قدرت بهبود هیروشیما به جهان» ... این کشور می‌تواند بار دیگر بر ارزش صلح تاکید کند.

چشم‌انداز درگیری‌ها در جهان

با وجود یک درگیری خونین در اتیوپی، جنگ اوکراین و همچنین درگیری سودان در پرتگاه جنگ داخلی ادامه دارد، صلح به ندرت تا این حد شکننده به نظر می‌رسیده و با این حال، در مواقع درگیری و آشوب، حمایت از دیپلماسی و حل مناقشه کمرنگ می‌شود.

مسلماً، جنگ‌ها پر هزینه هستند و اغلب از نظر کسانی که این جنگ‌ها را به راه می‌اندازند، به عنوان «بهترین راه برای ایجاد صلح پایدار» توجیه می‌شوند. 

با این حال، با وجود کاهش صلح جهانی در ۱۰ سال از ۱۴ سال گذشته، بودجه سازمانی برای ایجاد صلح در بسیاری از کشور‌ها رو به کاهش است. یک گزارش اخیر زا سوی موسسه‌های Saferworld و Mercy Corps نشان می‌دهد که هزینه‌های انگلیس برای ایجاد صلح غیرنظامی، پیشگیری از درگیری و حل و فصل، بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ به میزان ۳۰۰ میلیون دلار کاهش یافته است.

بودجه‌های نظامی در بالاترین سطح

در اوایل سال جاری، دولت سوئد، با وجود رشد ۲.۴ درصدی اقتصاد این کشور در سال ۲۰۲۲، از کاهش ۴۰ درصدی استراتژی خود برای صلح پایدار خبر داد.

اما این همه پول کجا می‌رود؟ در جایی که برای اسکان پناهجویان در کشور‌های کمک کننده هدایت نمی‌شود، بیشتر این پول صرف بودجه نظامی می‌شود که در سال ۲۰۲۲ به بالاترین سطح خود رسید و حتی در شرایط واقعی نیز افزایش خواهد یافت.

در ماه مارس، انگلیس اعلام کرد که هزینه‌های نظامی خود را ۱۳.۷ میلیارد دلار طی پنج سال آینده افزایش داده است. هزینه‌های نظامی در اروپای مرکزی و غربی افزایش یافته و به سطوحی رسیده است که از زمان جنگ سرد تاکنون مشاهده نشده است. 

سوئد که قبلاً هزینه‌های نظامی خود را ۱۷ درصد افزایش داده و به ۸.۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ رسانده است، در نظر دارد تا سال ۲۰۲۸ سالانه ۱۳.۴ میلیارد دلار هزینه کند و ژاپن متعهد شده است که هزینه‌های نظامی خود را دوبرابر کند تا به هدف ناتو یعنی ۲ درصد تولید ناخالص داخلی برساند.

این تغییرات هزینه‌ها نشان‌دهنده تغییر در محاسبات سیاسی در میان کشور‌هایی است که در سال‌های گذشته حامیان و تامین کنندگان برنامه‌های صلح‌سازی و پیشگیری از درگیری بوده‌اند.

جمعیت‌هایی که در بحبوحه درگیری زندگی می‌کنند، بیشترین تأثیر آن را متحمل می‌شوند، اما کلید‌های صلح آینده را نیز در دست دارند؛ افراد، گروه‌ها، شبکه‌ها و جوامع به تنش زدایی و جلوگیری از درگیری به طور روزانه در مکان‌هایی مانند آفریقای مرکزی، فیلیپین و قفقاز جنوبی کمک می‌کنند. کاهش منابع اندک در دسترس آن‌ها و حامیان آن‌ها کوته‌فکرانه و بی‌پروا است.

برآوردهای نهادهای بین‌المللی

در سال ۲۰۱۹، مجمع جهانی اقتصاد برآورد کرد که درگیری‌های خشونت آمیز ۱۴.۴ تریلیون دلار برای جهان هزینه داشته است که ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی صرف ایجاد و سپس ترمیم آسیب‌های ناشی از آن می‌شود.

بیشتر هزینه‌ها مربوط به هزینه‌های نظامی است که برای اولین بار در سال گذشته به بیش از ۲ تریلیون دلار رسید؛ در عین حال، بانک جهانی برآورد می‌کند که درگیری‌های خشونت آمیز باعث ۸۰ درصد از نیاز‌های بشردوستانه می‌شود.

جلوگیری از درگیری و ایجاد صلح در مقایسه یک معامله است، اگرچه به سختی یک خط کار قابل پیش بینی یا آسان است. با آغاز نشست‌های گروه ۷ در هیروشیما، سران این کشور‌ها باید تمام تلاش خود را انجام دهند تا اطمینان حاصل کنند که عصر کنونی با درگیری‌های آن شناخته نشود.

اما مهمتر از همه، سیاستمداران در سراسر G۷ باید برای ایجاد صلح و سرمایه‌گذاری در توسعه بین‌المللی در میان حوزه‌های انتخابیه خود دفاع کنند. وزیر توسعه انگلیس هفته گذشته مدعی شد که اگر ۷۰ درصد مردم از کمک‌های مالی حمایت کنند، سیاستمداران با کمک‌های مالی دست و پنجه نرم نمی‌کنند. 

با این حال، در نظرسنجی انجام شده از سوی منابع آشتی در سال ۲۰۱۷، ۷۱ درصد از پاسخ دهندگان موافق بودند که «ساخت صلح نقشی حیاتی» در پایان دادن به درگیری‌های خشونت آمیز ایفا می‌کند. این الگوی نظر در نظرسنجی‌های سایر کشور‌ها منعکس شد: ۷۴ درصد در آمریکا، ۷۷ درصد در ژاپن و ۸۲ درصد در آلمان.

انتهای پیام/