رؤیای بربادرفته! / نمایش تحریم در دوره افول تحریم ها/ دوقطبی کم‌سابقه در انتخابات امریکا / کاپیتولاسیون پولی و مالی
سرمایه‌های اجتماعی آمریکا رو به کاهش رفته و به‌عنوان نمونه، میزان مشارکت آمریکایی‌ها در ادوار انتخاباتی اخیر، کاهش چشمگیری داشته که انتخابات ریاست جمهوری دو سال پیش با کمترین میزان مشارکت طی ۲۰ سال گذشته، نشان از صحت این گزاره دارد.
خبرگزاری میزان - 
افزون بر این، سرمایه‌های اجتماعی آمریکا رو به کاهش رفته و به‌عنوان نمونه، میزان مشارکت آمریکایی‌ها در ادوار انتخاباتی اخیر، کاهش چشمگیری داشته که انتخابات ریاست جمهوری دو سال پیش با کمترین میزان مشارکت طی ۲۰ سال گذشته، نشان از صحت این گزاره دارد. آمریکایی‌ها احساس می‌کنند که شانس آن‌ها برای ارتقاء سطح اقتصادی و اجتماعی کاهش‌یافته و درنتیجه، کمتر با سیاست‌های کلان دولت‌ها همراه می‌شوند.مهم‌ترین برآیند چنین شکافی آن است که شتاب پیشرفت‌های آمریکا در حوزه‌های مختلف کاسته شده و بخش‌های زیادی از مردم، امکانات و توان خود را از مردم و دولت این کشور دریغ می‌کنند، چراکه برداشت آن‌ها این است که چرخ جامعه تنها به سود عده‌ای معدود می‌چرخد و بهره‌ای از درآمد‌های کلان ندارند.بحران‌های اجتماعی و اقتصادی در بدنه تمدن آمریکایی آن‌چنان عمیق است که امروز این کشور به یکی از ابر بدهکاران جهانی تبدیل‌شده و ادامه حیات اقتصادی که مدعی برتری آن است، به صنایع نظامی و صادرات تسلیحات جنگی به کشور‌های مرتجع خلیج‌فارس گره‌خورده است. ترامپ علناً می‌گوید که با وجود جنایت‌های عربستان، نمی‌تواند قرارداد فروش ۱۱۰ میلیارد دلاری سلاح به این کشور را لغو کند و صراحتاً اذعان می‌کند که اقتصاد به‌اصطلاح ابرقدرت دنیا، به فروش سلاح وابسته است، نه به ساز و کاری مبتنی بر اقتصاد پویای داخلی؛ و بالاخره اینکه حقایق فوق نشان می‌دهند که تمدن آمریکا بدون شک رو به افول است، نشانه‌های ضعف مفرط آن آشکارشده و بی‌تردید، در آینده‌ای نه‌چندان دور شاهد فروپاشی نظام سلطه و نحله‌های فکری آن خواهیم بود.
بر اساس همان مثل قدیمی که «کل اگر طبیب بودی، سر خود دوا نمودی»، دولت‌های اخیر آمریکا هم- و نه رژیم ترامپ! - اگر توانی می‌داشتند، پیش از حل معضل آب خوردن ما و آقای روحانی! سر کچل خود را دوا می‌کردند! برنامه‌های محدود اوباما در زمینه بازسازی کوه زیرساخت‌های فرسوده آمریکا، تقریبا همگی با شکست روبه‌رو شد. این هم که ترامپ به جای استفاده واقعی از نیروی نظامی علیه رقبای ایالات متحده، بیشتر بر پارس کردن متمرکز شده است، ناشی از ضعف درونی این ابرقدرت رو به افول است. استفاده دولت‌های مودب و باهوش قبلی آمریکا از فرمول جنگ‌های نیابتی نیز ناشی از همین احساس ضعف بود. پایگاه‌های نظامی متعدد آمریکا در سراسر جهان به دلیل رشد فناوری موشک‌های نقطه‌زن و رادارگریز اکنون تبدیل به نقطه ضعف آن‌ها شده است. در کنار شکست‌های پی در پی آمریکا و رسوایی‌های اخلاقی مکرر چهره‌های سرشناس هالیوود، هیمنه فرهنگی آمریکا نیز در حال فرو‌ریختن است. نشانه‌های متعدد دیگری وجود دارد که شباهت رفتار‌های عصبی آمریکا را با شوروی در حال فروپاشی نشان می‌دهد که فرصت طرح آن در اینجا نیست. شیفتگان کدخدا، اما بعید است دست از پرستش این بت بردارند و چشم به واقعیات بگشایند!
با فاصله حدود یک قرن ونیم بعد امام رضا (ع) جلوه دیگری از تجلی امامت و هدایت را بروز داده وهنگامی که تشخیص داد زمینه‌ای مناسب به وجود آمده تا کار امت را سامان بخشد، دست به کار شد و پایگاه‌های مردمی امامت حق را با پذیرفتن ولایت عهدی گسترش داد ودامنه آگاهی مسلمانان را توسعه بخشید.ویژگی دوران امام رضا (ع) همبستگی میان امام وامت است که نشانگر گسترش پایگاه‌های مردمی امام (ع) و تقویت شیعیان بود. امام رضا (ع) با اغتنام از فرصت به توسعه آگاهی واصلاح عقیده مسلمانان پرداخت وبا شناساندن ابعاد تازه‌ای از اسلام به موازات کوشش‌های سیاسی به ماندگاری تشیع به‌عنوان یک عقیده دینی یاری رسانید. سرانجام مأمون عباسی که با ریاکاری و در حالی که درظاهر خود را هواخواه امام رضا (ع) نشان می‌داد فعالیت‌های امام (ع) را برنتابیده وبا دسیسه آن حضرت را به شهادت رسانید.
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، سرمقاله امروز روزنامه حمایت با عنوان «رؤیای بربادرفته!» منتشر شده و در آن چنین آمده است:بحران‌ها، اختلافات و تبعیض‌ها، پیامد‌های سنگینی در جامعه آمریکایی داشته است؛ به‌ویژه آنکه ترامپ، حامی طبقه اشرافی و سفیدپوست است و این دیدگاه، اختلافات طبقاتی و درنتیجه، آشوب و اعتراضات متعددی را در پی داشته و دارد. در حال حاضر، دو یا چند شکاف اجتماعی در آمریکا در مقابل یکدیگر قرار گرفته‌اند و همین امر موجب شده، طبقه متوسط، فقرا و اقلیت‌های قومی و مذهبی، تبعیض و عقب ماندن از استاندار‌های زندگی تراز آمریکایی را بیش از گذشته حس کنند.
افزون بر این، سرمایه‌های اجتماعی آمریکا رو به کاهش رفته و به‌عنوان نمونه، میزان مشارکت آمریکایی‌ها در ادوار انتخاباتی اخیر، کاهش چشمگیری داشته که انتخابات ریاست جمهوری دو سال پیش با کمترین میزان مشارکت طی ۲۰ سال گذشته، نشان از صحت این گزاره دارد. آمریکایی‌ها احساس می‌کنند که شانس آن‌ها برای ارتقاء سطح اقتصادی و اجتماعی کاهش‌یافته و درنتیجه، کمتر با سیاست‌های کلان دولت‌ها همراه می‌شوند.مهم‌ترین برآیند چنین شکافی آن است که شتاب پیشرفت‌های آمریکا در حوزه‌های مختلف کاسته شده و بخش‌های زیادی از مردم، امکانات و توان خود را از مردم و دولت این کشور دریغ می‌کنند، چراکه برداشت آن‌ها این است که چرخ جامعه تنها به سود عده‌ای معدود می‌چرخد و بهره‌ای از درآمد‌های کلان ندارند.بحران‌های اجتماعی و اقتصادی در بدنه تمدن آمریکایی آن‌چنان عمیق است که امروز این کشور به یکی از ابر بدهکاران جهانی تبدیل‌شده و ادامه حیات اقتصادی که مدعی برتری آن است، به صنایع نظامی و صادرات تسلیحات جنگی به کشور‌های مرتجع خلیج‌فارس گره‌خورده است. ترامپ علناً می‌گوید که با وجود جنایت‌های عربستان، نمی‌تواند قرارداد فروش ۱۱۰ میلیارد دلاری سلاح به این کشور را لغو کند و صراحتاً اذعان می‌کند که اقتصاد به‌اصطلاح ابرقدرت دنیا، به فروش سلاح وابسته است، نه به ساز و کاری مبتنی بر اقتصاد پویای داخلی؛ و بالاخره اینکه حقایق فوق نشان می‌دهند که تمدن آمریکا بدون شک رو به افول است، نشانه‌های ضعف مفرط آن آشکارشده و بی‌تردید، در آینده‌ای نه‌چندان دور شاهد فروپاشی نظام سلطه و نحله‌های فکری آن خواهیم بود.
یادداشت امروز روزنامه کیهان نیز با عنوان «به خانه خوبان نزدیک شده‌اید» منتشر شده و در آن آمده است:چهل سال است که دشمن وعده سقوط شش ماه و یکساله‌مان را داده است و ببین که هر روز قوی‌تر از دیروزیم. چهل سال است مهم‌ترین دغدغه جهانِ سلطه، اسقاط ایران است و ما هر روز به‌روزتر و نوتر می‌شویم. چهل سال است که دشمن هرچه در چنته داشته را رو کرده و میلیارد‌ها میلیارد دلار خرج شکست ما کرده است و اکنون رؤسای‌شان یکی پس از دیگری یا کفن می‌پوسانند و یا منزوی می‌شوند و صاحب‌نظراتشان، سخن خود را پس می‌گیرند و... رهبر امروز ما برنامه ۵۰ ساله را ابلاغ می‌کند.
آمریکا و انگلیس و صهیون، در گذشته‌ای نه‌چندان دور بود که قلاده‌دریده‌ای به نام صدام را به جان ایران انداختند و امروز طبق همان وعده خدا که بیم بندگان ستمدیده را به امید تبدیل می‌سازد، گور صدام گم شد و امروز مردم عراق در ایران به زیارت امام خود می‌آیند و عراقیان نیز در امنیت و آزادی، پذیرای برادران ایرانی خود هستند و در میان تصاویر شهدای خود در جنگ با آمریکا و داعش، تصاویر رهبران ایران را گذاشته‌اند. در سوریه هم همین است و با اراده الهیِ ایران و با مجاهدت مدافعان حرم ایرانی و افغانی و پاکستانی و لبنانی و عراقی و البته سوری، سوریه را از زیر دست و پای وهابیت و تروریسم بیرون کشید و به جهان اسلام برگرداند. در لبنان هم همین شد و در فلسطین هم همین می‌شود و به امید خدا در نیجریه و یمن هم قطعاً همین خواهد شد که این وعده خداست که «.. اگر صبر کنید و پرهیزگارى نمایید، نیرنگشان هیچ زیانى به شما نمىرساند؛ یقیناً خداوند به آنچه مى‌کنند احاطه دارد» ۳ و پیروزی بعدی در نیجریه و یمن خواهد بود و کشورهایتان به خانه خوبان تبدیل می‌شود. إن‌شاءالله.
در یادداشت امروز روزنامه وطن امروز هم چنین آمده است:اتحادیه امنیت سد‌ها (ASDSO) بیش از ۱۰ هزار از حدود ۸۵ هزار سدی را که بین اقیانوس اطلس و آرام وجود دارد در لیست قرمز خود قرار داده است که به اعتقاد آن‌ها یک تهدید جدی برای زندگی انسان‌ها محسوب می‌شود. حدود ۱۶۰ هزار کیلومتر از این سد‌های فرسوده در امتداد سواحل، دریا‌ها و رودخانه‌های آمریکا قرار دارند! دونالد ترامپ، بر اساس همین واقعیات تکان‌دهنده و ملموس برای شهروندان آمریکایی، «اول آمریکا» را شعار اصلی کمپین خود قرار داد؛ با وعده بازسازی زیرساخت‌های در حال فروپاشی کشورش تا رای آمریکایی‌ها را از آن خود کرد.
بر اساس همان مثل قدیمی که «کل اگر طبیب بودی، سر خود دوا نمودی»، دولت‌های اخیر آمریکا هم- و نه رژیم ترامپ! - اگر توانی می‌داشتند، پیش از حل معضل آب خوردن ما و آقای روحانی! سر کچل خود را دوا می‌کردند! برنامه‌های محدود اوباما در زمینه بازسازی کوه زیرساخت‌های فرسوده آمریکا، تقریبا همگی با شکست روبه‌رو شد. این هم که ترامپ به جای استفاده واقعی از نیروی نظامی علیه رقبای ایالات متحده، بیشتر بر پارس کردن متمرکز شده است، ناشی از ضعف درونی این ابرقدرت رو به افول است. استفاده دولت‌های مودب و باهوش قبلی آمریکا از فرمول جنگ‌های نیابتی نیز ناشی از همین احساس ضعف بود. پایگاه‌های نظامی متعدد آمریکا در سراسر جهان به دلیل رشد فناوری موشک‌های نقطه‌زن و رادارگریز اکنون تبدیل به نقطه ضعف آن‌ها شده است. در کنار شکست‌های پی در پی آمریکا و رسوایی‌های اخلاقی مکرر چهره‌های سرشناس هالیوود، هیمنه فرهنگی آمریکا نیز در حال فرو‌ریختن است. نشانه‌های متعدد دیگری وجود دارد که شباهت رفتار‌های عصبی آمریکا را با شوروی در حال فروپاشی نشان می‌دهد که فرصت طرح آن در اینجا نیست. شیفتگان کدخدا، اما بعید است دست از پرستش این بت بردارند و چشم به واقعیات بگشایند!
روزنامه خراسان در یادداشت امروز خود با عنوان «نمایش تحریم در دوره افول تحریم‌ها» چنین نوشته است:مقامات آمریکا در این مدت تلاش کرده اند تا به روش‌های مختلف افکار عمومی مردم جهان و ایران و نیز طرف‌های تجاری و مالی ایران را تحت تاثیر قرار دهند. نشست‌های خبری متعدد پمپئو وزیر خارجه این کشور، توئیت‌ها و سخنرانی‌های ترامپ، سفر هیئت‌های مالی و دیپلماتیک آمریکا به چندین کشور طرف تعامل مالی با ایران و حتی نصب روزشمار بازگشت تحریم‌های ایران در وب سایت وزارت خارجه آمریکا و ... از جمله تاکتیک‌های این کشور برای بزرگ نشان دادن این تحریم هاست.
به نظر می‌رسد کاخ سفید در دو عرصه نیاز دارد تا تحریم هایش را خیلی سنگین‌تر و جدی‌تر از آن چه هست به مردم دنیا و ایران نشان دهد:
- عرصه اول: ادامه تقویت تلاش‌ها برای براندازی نظام و پشتیبانی از گروهک‌های تجزیه طلب تروریستی همچون منافقان برای ایجاد ناامنی و اغتشاش در کشور.
- عرصه دوم: جلوگیری از کم اثرشدن تصمیم‌های اقتصادی آمریکا در سطح جهان و پیشگیری از افول قدرت اقتصادی واشنگتن درتحریم دیگر کشورها.
از این رو آمریکا در دوره «افول تحریم ها» به دنبال «نمایش تحریم» است تا ذهن و روان مردم ایران و شرکت‌ها و بانک‌های طرف حساب ایران را تخدیر کند. تاکتیکی که برای مردم ایران بیش از گذشته آشکار است، اما به طراحی هدفمند و هوشمندانه دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای برای مقابله نیاز دارد تا هم در داخل کارایی این تاکتیک دشمن بی اثر شود و هم برای طرف‌های تجاری ایران ابعاد واقعی تحریم‌ها روشن شود.
- عرصه اول: ادامه تقویت تلاش‌ها برای براندازی نظام و پشتیبانی از گروهک‌های تجزیه طلب تروریستی همچون منافقان برای ایجاد ناامنی و اغتشاش در کشور.
- عرصه دوم: جلوگیری از کم اثرشدن تصمیم‌های اقتصادی آمریکا در سطح جهان و پیشگیری از افول قدرت اقتصادی واشنگتن درتحریم دیگر کشورها.
از این رو آمریکا در دوره «افول تحریم ها» به دنبال «نمایش تحریم» است تا ذهن و روان مردم ایران و شرکت‌ها و بانک‌های طرف حساب ایران را تخدیر کند. تاکتیکی که برای مردم ایران بیش از گذشته آشکار است، اما به طراحی هدفمند و هوشمندانه دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای برای مقابله نیاز دارد تا هم در داخل کارایی این تاکتیک دشمن بی اثر شود و هم برای طرف‌های تجاری ایران ابعاد واقعی تحریم‌ها روشن شود.
یادداشت امروز روزنامه ایران هم با عنوان «ما کجاییم دراین بحر تحیر، تو کجا!» منتشر و در آن چنین آمده است:امام حسن مجتبی (ع) پس از شهادت امیرالمؤمنین علی (ع) با هدف عینیت بخشیدن به امتی که در برنامه رسالت محمدی (ص) بود مسئولیت امامت و هدایت اجتماع مسلمین را برعهده گرفت وبه معرفی آیین زندگانی نوین وریشه کن کردن ریشه‌های جاهلیت پرداخت، اما دگرگون‌سازی امت در کشاکش معرکه‌ها وتوطئه‌ها مقدور نشد وکمتر از سه دهه پس از رحلت رسول گرامی اسلام (ص) کار به جایی رسید که معاویه در جایگاه رهبری امت نشست و با خدعه و نیرنگ امت را به اطاعت و فرمانبری از خود وادار کرد. وی بتدریج رهبری الهی را به سلطنت تبدیل کرده و کرامت‌های انسانی را ویران، آزادگان و نیکوکاران را یا به قتل رسانید ویا به کنج زندان‌ها فرستاد و خلافت را بازیچه اطرافیان خود نمود. جریان انحرافی که معاویه در مرکز آن بود به کشاکشی انجامید که در نتیجه آن دشمنی و عداوت جایگزین وحدت و همدلی در میان امت شد و طردشدگان دوران پیامبر بر سر کار آمدند و در نتیجه این دشمنی‌ها علی (ع) وامام حسن مجتبی (ع) به شهادت رسیدند.
با فاصله حدود یک قرن ونیم بعد امام رضا (ع) جلوه دیگری از تجلی امامت و هدایت را بروز داده وهنگامی که تشخیص داد زمینه‌ای مناسب به وجود آمده تا کار امت را سامان بخشد، دست به کار شد و پایگاه‌های مردمی امامت حق را با پذیرفتن ولایت عهدی گسترش داد ودامنه آگاهی مسلمانان را توسعه بخشید.ویژگی دوران امام رضا (ع) همبستگی میان امام وامت است که نشانگر گسترش پایگاه‌های مردمی امام (ع) و تقویت شیعیان بود. امام رضا (ع) با اغتنام از فرصت به توسعه آگاهی واصلاح عقیده مسلمانان پرداخت وبا شناساندن ابعاد تازه‌ای از اسلام به موازات کوشش‌های سیاسی به ماندگاری تشیع به‌عنوان یک عقیده دینی یاری رسانید. سرانجام مأمون عباسی که با ریاکاری و در حالی که درظاهر خود را هواخواه امام رضا (ع) نشان می‌داد فعالیت‌های امام (ع) را برنتابیده وبا دسیسه آن حضرت را به شهادت رسانید.
روزنامه رسالت در یادداشت امروز خود چینن نوشته:نقد یا انتقاد با حقه بازی، وارونه‌نمایی، خلاف‌گویی و ادعا‌های بی‌سند و مدرک فرق دارد. یک مرز‌بندی باید داشته باشند. اگر رد لایحه، هدیه به ترامپ بود چرا خزانه‌داری آمریکا اصرار دارد ایران به "اف‌ای‌تی‌اف" و بویژه "سی‌اف‌تی" بپیوندد؟!اگر رد لایحه "سی‌اف‌تی" خالی کردن پشت مردم است، چرا هنوز لایحه به تصویب نرسیده، برخی بانک‌ها وقیحانه نامه نوشتند به نهاد‌ها و اشخاص حقیقی و حقوقی که در فهرست تحریم خزانه‌داری آمریکا و شورای امنیت سازمان ملل قرار دارند و گفته‌اند نمی‌توانیم به شما سرویس مالی بدهیم.
اگر گل به خودی بود، آقایان بیایند خودی و غیرخودی را تعریف کنند تا معلوم شود بالاخره آمریکا، خزانه‌داری این کشور خودی است یا غیرخودی. اگر رد لایحه، تحریم ملت است، آن هم در شرایطی که آمریکا بی‌بهانه و بابهانه، ملت ایران را علی‌رغم توافق برجام تحریم کرده و مدام زیرساخت‌های تحریم را محکم‌تر می‌کند و باکی هم از مجامع عمومی و حتی دولت‌های هم‌پیمان خود ندارد. "اف‌ای تی‌اف" و بویژه "سی‌اف‌تی" یکی از مبانی و مبادی تحکیم زیرساخت تحریم‌هاست. این را کسی که یک واحد حقوق هم نخوانده، می‌فهمد.از ۲۰۰ کشور جهان فقط ۳۷ کشور عضو "اف‌ای‌تی‌اف" هستند و چرخ اقتصاد ۱۶۰ کشور جهان بدون الحاق به "اف‌ای‌تی‌اف" می‌چرخد. چرا خلاف واقع می‌گویند همه پیوسته‌اند، ما هم باید بپیوندیم.آمریکا رو به زوال و فروپاشی است. از هارت و پورت ترامپ نترسیم. ترامپ دیوانه است،، اما احمق نیست. او از برجام خارج شد و هیچ به تعهد دولت آمریکا در این پیمان عمل نکرد، چون مطمئن بود ایران از برجام خارج نمی‌شود و به تعهد خود عمل می‌کند، لذا هر روز به فهرست مطالبات خود در زمینه تروریسم، حقوق بشر، موشکی و... می‌افزاید. دیپلمات‌های خوشبین ما و کسانی که مدعی بودند حقوقدان هستند، الان متوجه شده‌اند چرا با خوشبینی مفرط و خوش‌خیالی برجام را پذیرفتند و شروط مجلس، شورای عالی امنیت ملی و نیز رهبری را نادیده گرفتند. این‌ها باید برگردند و این بیراهه را ترک کنند.حرکت در "اف‌ای‌تی‌اف"، "سی‌اف‌تی" و... ادامه حرکت پر از ابهام و غلط برجام است. زهرجام، برجام را باید به حلقوم سردمداران آمریکا و غرب با مقاومت نظامی و اقتصادی ریخت نباید مولفه‌های قدرت ملی را با این گفتگو‌های بی‌حاصل و کنوانسیون‌های مشکوک، یکی پس از دیگری از دست دهیم.
روزنامه جوان نیز در یادداشت امروز خود چنین نوشته:به طور کلی، نظرسنجی‌ها وضعیت مطلوبی را برای ترامپ ترسیم نمی‌کنند، به نحوی که او تنها رضایت ۴۰ درصد از پرسش‌شدگان را به دست آورده و در مقابل، ۵۳ درصد کارنامه او را رد کرده‌اند. شاید به همین جهت است که ترامپ در روز‌های اخیر شدت تبلیغات خود را افزایش داده و برای مثال، کاروان مهاجران امریکای مرکزی به سمت مرز جنوبی امریکا با مکزیک را «مهاجم» توصیف کرده و گفته که گلوله واکنش مناسبی به آن‌ها است و نه تنها نیروی نظامی خود را به سمت مرز فرستاده بلکه به آن‌ها دستور شلیک به سمت مهاجران هم داده است. او با این برنامه به شدت تبلیغاتی سعی می‌کند جو دوقطبی را در انتخابات تشدید کند و به این وسیله، حامیان خود را به پای صندوق‌های رأی بکشاند. به عبارت دیگر، او به حامیان خود این پیام را می‌دهد که فقط من می‌توانم مقابل مهاجران بایستم و با رأی خود از من حمایت کنید. شاید او بتواند با این جو به شدت دوقطبی حامیان خود را ترغیب کند، اما باید توجه داشت که این نحو نفرت‌پراکنی‌های او مخالفان و به خصوص اقلیت‌های نژادی را تحریک می‌کند و گفته می‌شود که همین امر باعث شده لاتین‌تبار‌ها این بار بیشتر قصد مشارکت در انتخابات دارند و حتی احتمال دارد که تد کروز در ایالتی مثل تگزاس شکست بخورد و این ایالت به‌طور سنتی جمهوریخواه این بار دموکراتی به نام رابرت فرانسیس اورورک موسوم به بِتو را راهی مجلس سنا بکند. به این جهت است که انتخابات روز سه شنبه مبدل به داغ‌ترین انتخابات میان‌دوره‌ای امریکا شده و نتیجه این انتخابات می‌تواند دو سال سخت را برای ترامپ رقم بزند یا کار را در این مدت آسان کند و علاوه بر این، هر دو صورت به طور مسلم تأثیر متفاوتی در انتخابات ریاست جمهوری امریکا در ۲۰۲۰ خواهند داشت.
در یادداشت روزنامه صبح نو نیز چنین آمده است:آمریکایی‌ها شعبده‌بازی را خوب یاد‌گرفته‌اند و این خصیصه در رؤسای جمهورشان که از بازیگری سینما به این مسوولیت رسیده‌اند بیشتر هم هست؛ ترامپ که، چون ترومپتی پر سر‌و‌صداست همه امورات جهان را در نسبت با ایران معلق تحریم‌های ظالمانه‌اش کرده بود و وعده صفر کردن فروش نفت و... داده بود و هزاران یاوه دیگر. دیروز به‌طور رسمی تقریباً تمامی واردکننده‌های نفت ایران از تحریم‌ها معاف شدند و حتی سوئیس و انگلستان هم اجرای تحریم‌ها را محکوم کرده و گفته‌اند روابط تجاری‌شان را ادامه می‌دهند. این شکست هژمونی آمریکا، اتفاق با‌اهمیتی است که البته برخی در داخل دوست دارند آن را به پای مذاکرات و موافقت‌نامه‌های خود بگذارند و در نهان می‌دانند که واقعاً چنین نیست و اگر طبل توخالی ترامپ، این‌گونه صدا کرده است، این ماحصل مقاومت مردم و زیرساخت‌های قدرت کشور است. این روز‌ها مجال سرکوفت زدن و تمسخرکردن نیست؛ اما چه وعده‌هایی که داده و چه حجاب‌هایی که پاره نشد و اکنون همه چیز وارونه و وارونه‌تر از آن وضعیتی شد که پنج سال قبل، برای پیروزی در انتخابات ترسیم می‌شد؛ این سخن بگذار تا وقت دگر. البته این پایان کار نیست و از قضا، آغاز است؛ تا براساس باوری که لااقل در بخشی از گفتار‌های مسوولان شنیده می‌شود، کشور را بر پایه توان داخلی و مدیریت منسجم و مقتدر به پیش راند و چشم بر لطف و منت غرب بست که آن‌ها را هر روز شعبده تازه‌ای هست.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *