نصب ۴ موشک بر روی «پیکان» ایرانی/ نیروی دریایی چگونه «پیکان» را به آب انداخت؟
ویژگیهای سختافزاری ناو پیکان در کنار قابلیتهای نرمافزاری آن که دائما در حال ارتقاست، این ناو موشکانداز را به یکی از امیدهای نیروی دریایی کشورمان تبدیل کرده است.
خبرگزاری میزان -
ناو موشکانداز «پیکان» که در جریان این عملیات شجاعانه جنگید، در نهایت مورد اصابت یکی از موشکهای نیروی دریایی بعث قرار گرفت و غرق شد. در جریان این اتفاق، برخی از خدمه ناو پیکان به شهادت رسیدند و برخی از آنها هم توانستند با انداختن خود به دریا، جان خود را نجات دهند.
ناو موشکانداز پیکان در این عملیات در برابر ناوهای موشکانداز کلاس «اوزا» دشمن بعثی قدرتنمایی کرد. ناو موشک انداز جوشن نیز در این عملیات در کنار ناو پیکان، بسیار قدرتمندانه عمل کرد و خدمه آن توانستند تلفات بسیاری را به دشمن وارد کنند. ناو جوشن نیز در سال ۱۳۶۷ در درگیری با ناوشکن «واینرایت» و ناوچه «سمپسون» مورد اصابت قرار گرفت و در خلیج فارس غرق شد.
۲۲ سال بعد از غرق شدن ناو موشکانداز پیکان و ۱۴ سال بعد از غرق شدن ناو موشکانداز جوشن، تلاشها برای ساختن ناوهای موشکانداز جدید توسط نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از سر گرفته شد.
ساخت مدلهای مهندسی معکوس این کلاس از ناوها، از اواخر سال ۱۳۸۱ با نام کلاس «سینا» در ایران آغاز شد و دو شناور اولیه تولید شده، به پاس حماسهآفرینی دریادلان نیروی دریایی ارتش در جریان عملیات مروارید، به نامهای «پیکان» و «جوشن» نامگذاری شدند.
اولین ناو موشکانداز ایرانی با نام «پیکان» در سال ۱۳۸۲ و در حضور فرمانده معظم کل قوا به ناوگان شمال نیروی دریایی ارتش ملحق شد. دومین، سومین و چهارمین ناوهای موشکانداز نیز با نامهای «جوشن»، «درفش» و «دماوند» در سالهای ۸۵، ۸۸ و ۹۳ به بهرهبرداری رسیدند و در آذر ماه سال گذشته نیز، ناو موشکانداز «سپر» به ناوگان شمال نداجا ملحق شد. همانطور که مشخص است، تمامی ناوهای موشکانداز ایرانی دارای اسامی شاهنامهای هستند.
در حال حاضر «پیکان»، «جوشن» و «سپر» به عنوان ۳ ناو موشکانداز جمهوری اسلامی ایران که در دریای خزر استقرار دارند و در آنجا ماموریت انجام میدهند، همگی از کلاس سینا هستند. شناورهای کلاس سینا طولی در حدود ۴۷ متر، عرضی حدود ۷ متر و وزنی بالغ بر ۳۰۰ تن دارند و قادر هستند با سرعتی معادل ۳۵ گره دریایی در آب حرکت کنند. شناورهای کلاس سینا در ابتدا توسط نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و با همکاری سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع، به روش مهندسی معکوس از روی شناورهای Combattante IIa فرانسه که قبل از انقلاب خریداری شده بودند ساخته شدند، اما بعدها متخصصان فنی نداجا، خودشان به طراح این نوع شناورها تبدیل شدند و توانستند قابلیتهای بسیار ویژه لجستیکی و حرکتی را به ناوهای کلاس سینا اضافه کنند.
امیر دریادار «حبیبالله سیاری» رئیس ستاد ارتش که از سال ۸۵ تا ۹۶ به مدت ۱۱ سال فرماندهی نیروی دریایی ارتش را عهدهدار بود، در زمینه شروع فعالیتهای نداجا برای تولید ناوهای موشکانداز میگوید: «پس از ابلاغ تدبیر فرماندهی معظم کل قوا در سال ۱۳۷۸ مبنی بر لزوم ساخت ناو موشکانداز، اولین ناو ما تحت عنوان پیکان در سال ۱۳۸۲ به ناوگان شمال ملحق شد، این ناو موشکانداز که در نوشهر ساخته شد با ایمان جوانان انقلابی ما به بهره برداری رسید».
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی ، در جریان عملیات مروارید که ۷ آذر ۱۳۵۹ یعنی ۶۷ روز بعد از شروع تجاوز ارتش بعث انجام شد، نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با ضربه زدن به ناوهای نیروی دریایی ارتش بعث و اسکلههای البکر و الامیه، هم صادرات نفت عراق برای چند سال دچار آسیب جدی کردند و هم کاری کردند که نیروی دریایی ارتش بعث تا پایان دفاع مقدس، به طور کلی فلج شود.
ناو موشکانداز «پیکان» که در جریان این عملیات شجاعانه جنگید، در نهایت مورد اصابت یکی از موشکهای نیروی دریایی بعث قرار گرفت و غرق شد. در جریان این اتفاق، برخی از خدمه ناو پیکان به شهادت رسیدند و برخی از آنها هم توانستند با انداختن خود به دریا، جان خود را نجات دهند.
ناو موشکانداز پیکان در این عملیات در برابر ناوهای موشکانداز کلاس «اوزا» دشمن بعثی قدرتنمایی کرد. ناو موشک انداز جوشن نیز در این عملیات در کنار ناو پیکان، بسیار قدرتمندانه عمل کرد و خدمه آن توانستند تلفات بسیاری را به دشمن وارد کنند. ناو جوشن نیز در سال ۱۳۶۷ در درگیری با ناوشکن «واینرایت» و ناوچه «سمپسون» مورد اصابت قرار گرفت و در خلیج فارس غرق شد.
۲۲ سال بعد از غرق شدن ناو موشکانداز پیکان و ۱۴ سال بعد از غرق شدن ناو موشکانداز جوشن، تلاشها برای ساختن ناوهای موشکانداز جدید توسط نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از سر گرفته شد.
ساخت مدلهای مهندسی معکوس این کلاس از ناوها، از اواخر سال ۱۳۸۱ با نام کلاس «سینا» در ایران آغاز شد و دو شناور اولیه تولید شده، به پاس حماسهآفرینی دریادلان نیروی دریایی ارتش در جریان عملیات مروارید، به نامهای «پیکان» و «جوشن» نامگذاری شدند.
اولین ناو موشکانداز ایرانی با نام «پیکان» در سال ۱۳۸۲ و در حضور فرمانده معظم کل قوا به ناوگان شمال نیروی دریایی ارتش ملحق شد. دومین، سومین و چهارمین ناوهای موشکانداز نیز با نامهای «جوشن»، «درفش» و «دماوند» در سالهای ۸۵، ۸۸ و ۹۳ به بهرهبرداری رسیدند و در آذر ماه سال گذشته نیز، ناو موشکانداز «سپر» به ناوگان شمال نداجا ملحق شد. همانطور که مشخص است، تمامی ناوهای موشکانداز ایرانی دارای اسامی شاهنامهای هستند.
در حال حاضر «پیکان»، «جوشن» و «سپر» به عنوان ۳ ناو موشکانداز جمهوری اسلامی ایران که در دریای خزر استقرار دارند و در آنجا ماموریت انجام میدهند، همگی از کلاس سینا هستند. شناورهای کلاس سینا طولی در حدود ۴۷ متر، عرضی حدود ۷ متر و وزنی بالغ بر ۳۰۰ تن دارند و قادر هستند با سرعتی معادل ۳۵ گره دریایی در آب حرکت کنند. شناورهای کلاس سینا در ابتدا توسط نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و با همکاری سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع، به روش مهندسی معکوس از روی شناورهای Combattante IIa فرانسه که قبل از انقلاب خریداری شده بودند ساخته شدند، اما بعدها متخصصان فنی نداجا، خودشان به طراح این نوع شناورها تبدیل شدند و توانستند قابلیتهای بسیار ویژه لجستیکی و حرکتی را به ناوهای کلاس سینا اضافه کنند.
امیر دریادار «حبیبالله سیاری» رئیس ستاد ارتش که از سال ۸۵ تا ۹۶ به مدت ۱۱ سال فرماندهی نیروی دریایی ارتش را عهدهدار بود، در زمینه شروع فعالیتهای نداجا برای تولید ناوهای موشکانداز میگوید: «پس از ابلاغ تدبیر فرماندهی معظم کل قوا در سال ۱۳۷۸ مبنی بر لزوم ساخت ناو موشکانداز، اولین ناو ما تحت عنوان پیکان در سال ۱۳۸۲ به ناوگان شمال ملحق شد، این ناو موشکانداز که در نوشهر ساخته شد با ایمان جوانان انقلابی ما به بهره برداری رسید».
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *