«تولید» را بر صدر بنشانید/ شروط تداوم روند سقوط ارز/ پیامهای یک سفر نیمه تمام/ سرخها روی ابرها
سود فعالیتهای غیرتولیدی چه از طریق خریدوفروش ارز، سکه، مسکن و خودرو و چه سایر مواردی که ازنظرها پنهان مانده تا ۲۰۰ درصد است درحالیکه تولیدکنندگان ما به سود ۱۰ الی ۲۰ درصدی قناعت کردهاند.
خبرگزاری میزان -
بهعنوان نمونه، در آمریکا که برخی بدون هیچ رودربایستی سنگ آن را به سینه میزنند، وقتی واردات کالایی خطر ورشکستگی برای تولیدکنندگان را به همراه داشته باشد، بدون هیچ تأملی تعرفه گمرکی بر آن وضع میکنند و زمانی که ببینند سود برخی فعالیتها از تولید سبقت میگیرد، مالیاتهای متناسبی وضع میکنند تا تولید همچنان بدون رقیب در صدر باشد. آمریکاییها آنقدر بر تولیدات خود تعصبدارند که در این مسیر حتی حاضرند با متحدان و شرکای راهبردی خود در اروپا و آسیا گلاویز شوند؛ نظیر آنچه در جنگ تجاری واشنگتن با بروکسل و پکن دیده میشود. نمونه دیگر را در انگلستان میتوان آدرس داد. مالیات خریدوفروش مسکن در این کشور ۹۰ درصد سود حاصل از آن است و آمریکاییها هم ۸۰ درصد مالیات از این بخش میگیرند، درحالیکه در کشور ما از کسانی که ثروتاندوزی میکنند یا بهصورت تصادفی به آلاف و اولوف میرسند، مالیات سنگین و پشیمان کننده گرفته نمیشود.از سوی دیگر، سود فعالیتهای غیرتولیدی چه از طریق خریدوفروش ارز، سکه، مسکن و خودرو و چه سایر مواردی که ازنظرها پنهان مانده تا ۲۰۰ درصد است درحالیکه تولیدکنندگان ما به سود ۱۰ الی ۲۰ درصدی قناعت کردهاند. کجای این سازوکار با سیاستهای اقتصاد مقاومتی تطبیق دارد؟! اگر بازار همچنان متأثر از نوسانات ارزی است، اگر تولیدکنندگان برای ثبات نرخ ارز لحظهشماری میکنند و دست از کار کشیدهاند، اگر سودجویان در این چشمانداز نامطمئن، به نیازهای اساسی مردم دستدرازی کرده و آنها را انبار و احتکار میکنند، همه و همه ناشی از آن است که عزم راسخی در برخی از دستگاههای مسئول برای سودآور کردن تولید وجود ندارد. بنابراین، خلاص کردن اقتصاد از شر ارزهای خارجی، گرفتن دست تولیدکنندگان داخلی و در یککلام، اهتمام انقلابی برای اجرای فارغ از شعارزدگی اقتصاد مقاومتی، تنها راه برونرفت از شرایط موجود و اعتلای کشور به شمار میآید.
نیمه دوم در حالی آغاز شد که السد با میدانداری ژاوی باز هم بازی را هجومی آغاز کرد و قطریها در تلاش بودند تا توپ را به اکرم عفیف و بونجاح برسانند تا آنها ضربات آخر را بزنند، اما با دفاع فشرده پرسپولیسیها مواجه میشدند. مدافعان پرسپولیس و علیرضا بیرانوند مانع بزرگی برای اینکه السد به گل برسد بودند و از سویی برنامه ویژهای برای استفاده از ضدحملات داشتند.در این شرایط کار پرسپولیس سختتر هم شد و با مصدومیت امید عالیشاه در دقیقه ۷۳، پرسپولیس دست به یک تعویض اجباری زد و احسان علوانزاده به جای او وارد میدان شد. اما در حالی که السد همچنان به دنبال حمله بود، در یکی از این صحنهها پرسپولیس با حرکت علی علیپور در موقعیت ضد حمله قرار گرفت و دروازه بان این تیم مهاجم سرخپوشان را در محوطه جریمه با خطا متوقف کرد که داور سریلانکایی اعلام پنالتی کرد. علیپور پشت توپ ایستاد و با وجود اینکه سعد الشیب جهت ضربه را به درستی تشخیص داد و حتی دستش هم به توپ برخورد کرد، اما توپ وارد دروازه شد تا پرسپولیس در دقیقه ۸۵ از میزبان قدرتمند خود پیش بیفتد. در دقیقه ۹۲ اکرم عفیف دروازه پرسپولیس را گشود، اما داور گل را به دلیل خطا روی بیرانوند مردود اعلام کرد. ۶ دقیقه وقت اضافهای که داور در نظر گرفته بود هم بدون اتفاق خاصی به پایان رسید تا شاگردان برانکو با اندوختهای مطمئن به بازی برگشت و صعود به فینال بیندیشند.
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، سرمقاله امروز روزنامه حمایت با عنوان ««تولید را بر صدر بنشانید» منتشر شده و در آن چنین آمده است:متأسفانه اقتصاد ما همیشه ازایندست هیجانات و تلاطمات ارزی رنج برده و بیشترین کسانی که در این میان متضرر میشوند، تولیدکنندگان هستند، زیرا کسبوکار خود را مثل کشتی طوفانزدهای میبینند که با هر موجی به این و سو آنسو میرود. ممکن است در چنین شرایط غبارآلودی، برخی با پایین آمدن نرخ ارز به فکر واردات بیفتند که مثل سم مهلک برای محصولات داخلی عمل میکند، درحالیکه هنوز هم برای حمایت جدی و غیرتمندانه از محصولات وطنی، طرح و قانون محکمی برای ممنوعیت واردات بیرویه وجود ندارد. انتشار لیست اشخاص حقیقی و حقوقی که دلار ارزانقیمت گرفتند و کالاهایی وارد کردند که مشابه آن و توان تولید آن در داخل وجود داشت، زنگ خطر بلندی را به صدا درآورد، چراکه نشان میدهد جای سازوکارهای معمول در دنیا مثل وضع تعرفههای گمرکی و مالیات در کشورمان خالی است.
بهعنوان نمونه، در آمریکا که برخی بدون هیچ رودربایستی سنگ آن را به سینه میزنند، وقتی واردات کالایی خطر ورشکستگی برای تولیدکنندگان را به همراه داشته باشد، بدون هیچ تأملی تعرفه گمرکی بر آن وضع میکنند و زمانی که ببینند سود برخی فعالیتها از تولید سبقت میگیرد، مالیاتهای متناسبی وضع میکنند تا تولید همچنان بدون رقیب در صدر باشد. آمریکاییها آنقدر بر تولیدات خود تعصبدارند که در این مسیر حتی حاضرند با متحدان و شرکای راهبردی خود در اروپا و آسیا گلاویز شوند؛ نظیر آنچه در جنگ تجاری واشنگتن با بروکسل و پکن دیده میشود. نمونه دیگر را در انگلستان میتوان آدرس داد. مالیات خریدوفروش مسکن در این کشور ۹۰ درصد سود حاصل از آن است و آمریکاییها هم ۸۰ درصد مالیات از این بخش میگیرند، درحالیکه در کشور ما از کسانی که ثروتاندوزی میکنند یا بهصورت تصادفی به آلاف و اولوف میرسند، مالیات سنگین و پشیمان کننده گرفته نمیشود.از سوی دیگر، سود فعالیتهای غیرتولیدی چه از طریق خریدوفروش ارز، سکه، مسکن و خودرو و چه سایر مواردی که ازنظرها پنهان مانده تا ۲۰۰ درصد است درحالیکه تولیدکنندگان ما به سود ۱۰ الی ۲۰ درصدی قناعت کردهاند. کجای این سازوکار با سیاستهای اقتصاد مقاومتی تطبیق دارد؟! اگر بازار همچنان متأثر از نوسانات ارزی است، اگر تولیدکنندگان برای ثبات نرخ ارز لحظهشماری میکنند و دست از کار کشیدهاند، اگر سودجویان در این چشمانداز نامطمئن، به نیازهای اساسی مردم دستدرازی کرده و آنها را انبار و احتکار میکنند، همه و همه ناشی از آن است که عزم راسخی در برخی از دستگاههای مسئول برای سودآور کردن تولید وجود ندارد. بنابراین، خلاص کردن اقتصاد از شر ارزهای خارجی، گرفتن دست تولیدکنندگان داخلی و در یککلام، اهتمام انقلابی برای اجرای فارغ از شعارزدگی اقتصاد مقاومتی، تنها راه برونرفت از شرایط موجود و اعتلای کشور به شمار میآید.
یادداشت امروز روزنامه کیهان نیز با عنوان «جنگ ارزی با تاکتیک ماهیپلو!» منتشر شده و در آن آمده است:وقتی غولهای فناوری دنیا حتی به شهروندان خود نیز رحم نکرده و اینچنین از آنها جاسوسی کرده و از اطلاعات آنها برای مقاصد سیاسی و اقتصادی خود و شریکانشان سوءاستفاده میکنند، دیگر تکلیف ایران و مردم آنکه حاضر به پذیرش کدخدایی آمریکا نیستند، روشن است. مدت زیادی از آشوبهای دی ماه ۹۶ نگذشته است. آشوبهایی که جان عدهای از شهروندان بیگناه را نیز گرفت و شبکههای اجتماعی نقشی غیرقابل انکار در برپایی و دمیدن در این آتش داشتند و جالب آنکه یکی از اصلیترین واکنشها و دخالتهای غرب در این ماجرا آن بود که به هر ترتیبی نباید اجازه داد جمهوری اسلامی شبکههای اجتماعی را کنترل یا محدود کند.
اقتصاد کشور بیمار است و تب و لرز آن با پایین و بالا شدن قیمت دلار یکی از عوارض این بیماری است. بدون شک پایین آمدن چند هزار تومانی قیمت ارز، پس از آن افزایش نجومی و بیمنطق، اتفاقی مثبت است، اما واقعیت آن است که تا برخی دردهای مزمن اقتصاد درمان نشود و به موازات آن افکار عمومی کشور از چنگال تروریستهای کیبوردی نجات نیابند، وقوع چنین التهابات و شوکهای اقتصادی غیرقابل انتظار نیست. موضع آقایان بعیدینژاد و آذریجهرمی را در واقع باید نوعی فرار به جلو دانست. کشور درگیر یک جنگ تمام عیار اقتصادی و رسانهای است. وزارت ارتباطات یکی از قرارگاههای اصلی جبهه خودی در فضای مجازی به عنوان اصلیترین میدان جنگ اقتصادی است. نسبت دادن قیمت دلار به شبکههای اجتماعی، ادعایی بیاساس برای پوشاندن سیاستهای غلط دولت در حوزه فضای مجازی است. بعیدینژاد و دوستانش هم که این روزها باید پاسخگوی قصه نافرجام برجام باشند، بهجای پاسخگویی درباره تعهدات و امتیازات یکطرفهای که به حریف دادند، میخواهند با دادن وعدههای واهی، تعهدات جدیدی بر دوش کشور بار کنند. البته از دولتی که بهقول پدرخواندههای اصلاحطلبش، دولت برجام و تلگرام است، بیش از تاکتیک ماهیپلو نیز نمیتوان انتظار داشت.
در یادداشت امروز روزنامه وطن امروز هم چنین آمده است:آمریکای بدعهد که جای خود دارد! ما البته بیانصاف نیستیم که بنویسیم و بپرسیم: «آیا مجسمه سرباز هخامنشی برای این مردم و در این اوضاع سرشار از رکود و بیکاری، نان هم میشود؟!» نه! متن ما و جهت ما روشن است و این متن هم شاهدش، لذا حرف ما این است؛ کاش توشه این همه مذاکره و این همه برجام و این همه هیاهو، آوردن سر نکبتی تحریم بود! و کاش اگر در یک دست آقای روحانی، سر سرباز هخامنشی بود، در دست دیگرشان سر تحریم را میدیدی! حال بیاییم فرض کنیم تیم دیپلماسی ما، بهترین و حرفهایترین مذاکره را داشته، ولی دشمن، کوتاه بیا از دشمنی و تحریم نیست! اینجا چاره چیست؟! آیا باز هم مذاکره؟! وقتی نتیجه مذاکره با تیم «اوبامای مؤدب و باهوش» این برجام شد، وای به حال فرجام مذاکره با تیم «ترامپ معلومالحال»! هشدار اینکه از عمر ۸ ساله دولت اعتدال، حالا دیگر بیش از ۵ سال آن گذشته! امور کشور را معطل صدق و صدقه آیا باشد و آیا نباشد دشمن کردن، بس نیست آیا؟! و آیا وقت آن نیست که نگاه را از خارج، برگردانیم سمت همین داخل خودمان و با کار و تلاش و همت فزونتر، گشایش اقتصادی حاصل کنیم؟!
نه چشم ما که گمانم حتی چشم همان سرباز هخامنشی هم دوخته شده به کار و کارنامه حضرات قوه مجریه! بلا شک اگر دل دولت خودمان برای این مردم ریشهدار در تاریخ نسوزد، میخواستی دل امثال اوباما و ترامپ و مکرون بسوزد؟! قطع به یقین، ما درست میدانیم و دقیق میخوانیم آن سخن حسن روحانی را در بهار ۹۲ که گفت: «مشکلات فعلی کشور، بیش از آنکه ربط به تحریم داشته باشد، مرتبط با سوءمدیریتهاست!» آقای روحانی! تماشای حسن مدیریتتان در حوزه اقتصاد، آرزوی هر ایرانی است! و هنوز ۳ سال فرصت دارید! بترسید و بترسیم که این زمان بشود ۳ ماه! و بشود ۳ روز! و بشود ۳ ساعت! و خلاصه بشود آنچه نباید بشود! سؤال اینجاست: آیا ۲۵۰۰ سال دیگر، چه قضاوتی خواهد شد درباره دولت شما؟! سرتان سلامت....
یادداشت امروز روزنامه اعتماد به سیاستهای کویت اشاره کرده است و نوشته:در خصوص سیاستهای کویت باید گفت که کویت عهد صباح معمولا تلاش کرده در یک حد بیطرف و وسط بایستد و طرف کسی را در تناقضات و مناقشات منطقهای نگیرد و به نظر میرسد که سیاست درستی است زیرا کویت در موقعیتی نیست که یک جانبهگرا باشد. از همین رو همواره سعی کرده در تحولات منطقه سیاست حد وسط را مدنظر قرار دهد و شاهد آن بودیم که در مورد قطر تقریبا یک موضع بیطرفانه دارد. در مورد ایران نیز چندان موضع حاد و تندی مثل عربستان و امارات نمیگیرد و سعی میکند که روابط دوجانبه را در حد معقولی حفظ کند. بهطور کلی کویت، قطر و عمان در برابر عربستان، امارات و بحرین سیاستی معتدل و از عقلانیت بهتری برخوردار هستند و به نوعی در مقابل سه کشور هستند.
زیرا امارات، عربستان و بحرین افراطی و غیرعقلانی برخورد میکنند و شاهد آن هستیم که تا چه حد با مشکل مواجه شدهاند. البته این اولینبار نیست که چالش و اختلاف میان کویت و عربستان به وجود میآید. حداقل در طی دو دهه اخیر این تنش به وجود آمده و با ریش سفیدی که حاکمان دو کشور دارند حل و فصل میکنند، اما این اتفاقات اخیر کاملا به دلیل نابخردی محمدبن سلمان و سودای قدرت او است و غرور رهبران کویت را جریحهدار کرده و نتوانست به خواستههای خود دست پیدا کند. بیتردید طی هفتهها و ماههای آینده فعالیتهایی صورت میگیرد و هیچوقت کویت اجازه نخواهد داد با همسایه قدرتمندی مانند عربستان روابط متشنجی داشته باشد و خودشان در میان خود این مساله را حل خواهند کرد. اما این مساله جدیدی نیست و تنها نشاندهنده تناقضها و پارادوکسهای میان کشورهای حاشیه خلیج فارس است.
روزنامه خراسان در یادداشت امروز خود با عنوان «شروط تداوم روند سقوط ارز» چنین نوشته است:علاوه بر این بانک مرکزی باید عوامل بنیادین وموثر بر بازار ارز را شناسایی و درخصوص تاثیر آن تدبیر کند. این تدبیر در دو بخش باید صورت گیرد. بخش نخست، درباره نقدینگی موجود در بازار است. بورس در شرایط فعلی، چشم انداز خوبی در جذب سرمایه از خود نشان داده است. ترغیب ورود سهامداران جدید به بورس، تنظیم سازوکارهای جدید و تشویقی برای ورود سرمایههای جدید به بورس و آشنایی توده مردم با سازوکارها و مبانی سرمایه گذاری در این بازار ضروری است. همزمان توجه به رصد نقدینگی موجود و ورود و خروج سرمایههای مخرب در بازارهای سفته بازی و وضع هر چه سریعتر مالیات بر این سفته بازیها باید در دستور کار قرار گیرد.
بخش دوم، به تدابیر خارجی باز میگردد که بتواند جریان انتقال ارز و روابط اقتصادی خارجی را همزمان با فرارسیدن دور جدید تحریمها هموار سازد. این روزها خبرهای مثبتی از توافق ایران و اروپا بر سر سازوکار مالی به گوش میرسد. این توافق میتواند بخش قابل توجهی از آسیبهای تحریمی را کم کند. همزمان به نظر میرسد تعاملات دیپلماسی اقتصادی در شرق نیز باید بیشتر شود. تدوین مناسباتی که بتواند روابط تجاری ما را با چین و هند به عنوان دو مشتری بزرگ نفتی کشورمان و سایر شرکای منطقهای از روسیه تا ترکیه و از عراق تا پاکستان و افغانستان ارتقا بخشد، کلیدی است. در این میان باید تمرکز بر تداوم فروش نفت، تداوم روند صادرات سایر کالاها و تسهیل روابط بانکی و به خصوص انتقال ارز باشد. انتقال ارز به داخل کشور در این شرایط به ویژه از مسیر همسایگان شدنی است و با روشهای مختلف باید پیگیری شود.در هر صورت امید مردم به کاهش قیمت ارز زنده شده و شرایط برای قیام همه جانبه علیه غول التهاب ارزی فراهم شده است. اکنون دولت و سایر قوا نیز باید با درک شرایط سخت مردم و با ادبیاتی وحدت آفرین این روند امیدآفرین را تداوم بخشند و از مسیر هولناک ارزی که پیش رو بود، پلی برای موفقیت در مصاف با جنگ اقتصادی دشمن بزنند.
یادداشت امروز روزنامه ایران هم با عنوان «سرخ ها روی ابر ها» منتشر و در آن چنین آمده است:شاگردان برانکو در اواسط نیمه نخست سعی داشتند با استفاده از ضد حملات، دروازه حریف را با خطر روبهرو کنند. در دقیقه ۱۸، بشار رسن با پاس بسیار عالی در مقابل دروازه خالی، منشا را صاحب توپ کرد، اما ضربه مهاجم نیجریهای از بالای دروازه به اوت رفت تا پرسپولیسیها یک فرصت مسلم گلزنی را از دست بدهند. در ادامه السدیها هم خطراتی ایجاد کردند. از جمله این فرصتها میتوان به شوت اکرم عفیف در دقیقه ۴۳ اشاره کرد که بیرانوند با واکنشی خوب و به صورت درازکش روی توپ تأثیر گذاشت و تنها یک کرنر نصیب السدیها شد. در چند دقیقه پایانی هم اتفاق خاصی نیفتاد و دو دقیقه وقت اضافهای که داور به واسطه چند درگیری و توقف کوتاه لحاظ کرده بود هم به پایان رسید تا شاگردان برانکو با ارائه یک بازی منطقی به رختکن بروند.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *