وضعیت زندانهای زنان در کانادا/از ازدحام جمعیت تا شیوع بیماریهای عفونی
خبرگزاری میزان – زندانهای زنان، حقیقت تلخ پس پرده تلاشهای کانادا را برای معرفی خود به عنوان یک کشور مدعی حقوق بشر و البته حقوق زنان نشان میدهد.
به گزارش « artefactmagazine»، سیاستمداران کانادایی با استفاده از معیار قیاس خود با همسایه جنوبی یعنی آمریکا و البته لبخندهای به ظاهر انساندوستانه «جاستین ترودو»، نخست وزیر کانادا، دست به لفاظی درباره عدالت اجتماعی و حقوق بشر میزنند.
اما خراشی سطحی بر این ادعاها و لفاظیها نقضهای متعدد حقوق بشر را آشکار و تصویر متضاد با ادعاهای مذکور را ارائه میکند.
حبس طولانی مدت برای زنانی گرفتار سوءمصرف مواد مخدر به دلیل فقدان خدمات توانبخشی، فقدان کاهش آسیب، نژادپرستی و آسیبهای میان نسلی به دلیل انفعال مقامهای کانادایی و از همه بدتر سیاست زدگی رویکرد اداره زندانها، مهم ترین مصادیق و دلایل نقض حقوق بشر در زندانهای کانادا هستند.
زندانهای زنان در کانادا داستانهای زیادی از ناتوانی دولت این کشور در رسیدگی به امور و مشکلات زنان را در خود جای داده است.
همانظور که آمارهای جدید نشان داده اند، زنان بومی بیش از 50 درصد جمعیت زندانهای زنان را به خود اختصاص داده اند؛ اما در مجموع میتوان گفت که زنان بومی، زنان دارای مشکلات روانی و دیگر شرایط ناتوان کننده، زنان اقلیتهای قومی و نژادی، زنان مهاجر، زنان فقیر و زنان محروم از منابع حمایتی عمده ترین بخش از جمعیت زندانهای زنان کانادا هستند.
زنان زندانی در کانادا؛ قربانیانی از پیش باخته
از آن جایی که موضوعهایی مانند اعتیاد به الکل و مواد مخدر و آزار جسمی، جنسی و ذهنی زنان در کانادا غیرمعمول نیست، پس طبیعیست که آمارها نشان دهنده سهم بالای قربانیان این موضوعها از جمعیت زندانهای کانادا باشد.
اکثریت زنان زندانی در کانادا آزار جنسی و فیزیکی را تجربه کرده اند و شیوع سوء مصرف مواد در آنها بیشتر از مردان است.
براساس گزارش سالانه اداره بازپرسی زندانهای کانادا، سه چهارم زنان زندانی نیز از وضعیت نامطلوب سلامت روانی رنج میبرند.
ازدحام جمعیت و کمبود کارکنان
زندانهای زنان در کانادا از ازدحام جمعیت رنج میبرند و این امر سبب بروز چالشهای جدی برای زندانیان زن میشود.
همزمان زندانهای زنان کانادا با کمبود کارکنان نیز مواجه هستند.
یک وکیل مدافع جنایی که دههها تجربه کار با زنان زندانی را دارد، در این باره میگوید: ازدحام بیش از حد در زندانهای زنان، یک مشکل رایج در این مراکز است.
ازدحام جمعیت در زندانهای زنان کانادا نرخ خشونت را افزایش داده، مشکل در برقراری تماس ایجاد کرده و امکانات محدود موجود را عملا از دسترس خارج میکند.
عدم دسترسی یا دسترسی محدود به مراقبتهای پزشکی و درمانی
زندانهای زنان در کانادا بسته به استان محل استقرار و نیز به دلیل جداسازی زندانهای استانی از فدرالی مشکلاتی در ارائه مراقبتهای بهداشتی و پزشکی دارند.
- بیشتر بخوانید:
- سیستم زندانهای کانادا علیه سیاهپوستان و بومیان
- روایت یک زن بومی از وضعیت وخیم زندانهای کانادا
شیوع بیماریهای عفونی و همه گیر
کانادا در حال تجربه یک بحران مواد افیونی است که اثرات مخربی بر خانوادهها و جوامع در سراسر کشور داشته است؛ محیطهای اصلاحی نیز از این امر مصون نیستند.
66 درصد از مردان و 76 درصد از زنان زندانی، سابقه مصرف مواد مشکل ساز در طول عمر خود را گزارش کرده اند.
اما عدم حمایت از زندانیان گرفتار سوءمصرف مواد مخدر که به دلیل نبود خدمات توانبخشی با حبس مواجه شده اند، آنان را با مشکلات جدی مواجه میکند.
ضمن این که، عدم نظارت بر زندانهای استانی سبب میشود تا قوانین در آنها اجرا نشود و حتی دسترسی به مواد مخدر نیز در آنها به راحتی امکان پذیر باشد.
رایج ترین این مشکلات، استفاده مشترک از سوزنهای تزریق سبب میشود تا زنان زندانی در کانادا با نرخ نامتناسبی به بیماریهایی مانند «ایدز» و «هپاتیت» مبتلا شوند.
البته این پایان ماجرای مشقتهای زنان زندانی در کانادا نیست؛ آنها که درطول حبس به درمان دسترسی ندارند، با بیماریهای متعددی از زندان آزاد میشوند که همین موضوع آنها را در شرایط دشواری قرار میدهد.
انتهای پیام/