بنبست معادلات آمریکا در منطقه/ بازگشت روح مک کارتی به آمریکا؟/ ناهاری که از وقتش گذشته بود!
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، سرمقاله امروز روزنامه حمایت با عنوان «بنبست معادلات آمریکا در منطقه» منتشر شده و در آن چنین آمده است: حضور دائمی آمریکا در غرب آسیا در طول دهههای گذشته از اولویتهای اصلی همه روسای جمهور آمریکا بوده است که با ایجاد جنگهای نیابتی این سیاست را پیگیری کردهاند و تنها، راههای خلق بحران متفاوت بوده، به نحوی که از ایجاد جنگهای نفتی تا راهاندازی و حمایت از جریانهای تکفیری - تروریستی همچون القاعده و داعش متغیر بوده است. با این همه، گسترش خط مقاومت و کوچکتر شدن محدوده هژمون آمریکا به داخل مرزهای چند کشور مرتجع که از پشتوانه مردمی برخوردار نیستند و با کوچکترین تلاطم، فرو میپاشند، عامل مهم دیگری است که سیاستمداران این کشور را به این جمعبندی رسانده که روشهای گذشته دیگر در منطقه کارساز نیست و باید با یک توجیه به ظاهر معقول، بساط خود را از خاورمیانه برچینند، هر چند که در کوتاه مدت، انجام چنین امری ممکن نباشد.
نگاهی به کلکسیون شکستهای آمریکا از لبنان و عراق و سوریه گرفته تا افغانستان و پاکستان و یمن، از درستی این حقیقت حکایت دارد که کاخ سفید، دچار نوعی استراگیجی شده و دست به هر رطب و یابسی میزند تا خود را از باتلاق غرب آسیا نجات دهد، همچنان که بسیاری از ناظران بینالمللی معتقدند آمریکا فاقد راهبرد مشخص در خاورمیانه است. روزی به دنبال باجخواهی از شرکای منطقهای و واگذاری صحنهگردانی جنگها به آنهاست، زمانی ایران و جبهه مقاومت را بهانه حضور خود در سوریه – بخوانید حمایت از تروریسم – جلوه میدهد و در مقطعی، از بازنگری در سیاستهای منطقهای و تصحیح اشتباهات خود سخن به میان میآورد. مسیر تصمیمات آمریکا در غرب آسیا به هر سو که باشد، سرانجامی جز ناکامیهای بیشتر ندارد و پازل تحولات و معادلات اخیر مهر تأییدی است بر زوال استراتژیهای آمریکایی.
یادداشت امروز روزنامه کیهان نیز با عنوان «سوریه مقاوم در آستانه بزرگترین پیروزی منطقهای و بینالمللی» منتشر شده و در آن آمده است:در این روزها آمریکاییها، مقامات سازمان ملل و روسیه از کمیته تدوین قانون اساسی جدید سوریه و تشکیل دولت جدید سخن گفتهاند. واقعیت چیست؟ این موضوع شرح و بسطی دارد که خود به یادداشتی جداگانه نیازمند میباشد و ما انشاءالله در آینده به آن خواهیم پرداخت. اجمال این مطلب این است که در اجلاسهای سوچی و آستانه بحث روشنی در این خصوص صورت نگرفته و ابعاد آن در انواعی از ابهام قرار دارد. در این بین دولت سوریه رسماً اعلام کرد به فرض آنکه سوریه به قانون اساسی جدید نیاز داشته باشد، هیچ دولت خارجی از جمله سه کشور ضامن در مذاکرات آستانه حق اظهارنظر و دخالت در آن را ندارند. این موضعی است که جمهوری اسلامی نیز از آن حمایت میکند و در نهایت معتقدیم این دولت سوریه است که تصمیم خود را در این خصوص عملی خواهد کرد.
بردن سهم چربتر از کیک انتخابات آینده مجلس و ریاستجمهوری! آنها البته همزمان با برنامه ریزی مفصل برای بهرهبرداری از فرصتی که نظام در اختیار آنها خواهد گذاشت، با کلیت نظام هم سر سازگاری ندارند و ورای اردوکشی فتنه ۸۸، حالا هم همزمان با در اختیار داشتن کلیدیترین مناصب دولتی، مدام از «افسانه دولت پنهان» سخن میگویند. چنین رویکردی به واقع مکمل تدلیس ذکرشده در ابتدای این یادداشت است.روشن است ما با چنین دوستانی (!) به سختی خواهیم توانست بر معضلات اقتصادی کنونی غلبه کنیم. این البته به معنای نبودن راه جایگزین نیست. دولت باید برای منافع ملی از افکار مسموم و خانمانسوز مجموعه اصلاح طلبان فرصتطلب دوری کند و بداند تلاش ولو شبانهروزی رئیسجمهور و وزرا اگر قرار باشد در همان راه ۵ سالهای باشد که اکنون نتیجه آن از همیشه روشنتر است، بعید است اوضاع تحول چندانی داشته باشد؛ و در آخر نکته عبرتانگیز اینکه اصلاح طلبان مدعی تخصصگرایی در حالی همچنان در رسانههای زنجیرهایشان در فراق مذاکره با دشمن نوحهسرایی میکنند که اخیرا ۳۸ اقتصاددان با نگارش نامهای به رئیسجمهور ۲۰ راهحل اصلی برای معضلات اقتصادی ارائه کرده اند که در آن هیچ اشارهای به مذاکره و مسائلی از این قبیل نشده و همگی ناظر بر مسائل داخلی اقتصاد ملی است. براستی فاعتبروا یا اولی الابصار....
شاید اولویت اصلی در این میان، افراد و موسساتی باشند که طی چند سال اخیر پروژههای جدیدی برای تولیدکنندگان انرژی از منابع تجدیدپذیر نظیر باد، خورشید و زمینگرمایی را با شرکایی از اتحادیه اروپا کلید زدهاند، اما سایر فعالان اقتصادی که در حوزههایی نظیر تولید انرژی از زباله نیز مذاکراتی را با شرکتهای اروپایی انجام دادهاند در دایره این حمایتها قرار میگیرند. از سوی دیگر باید به دانشآموختگان رشتههای محیط زیستی، استارتآپها و دستاندرکاران شرکتهای کوچک و متوسط توصیه کرد تا این فرصت را مغتنم شمرده و با تشکیل هستههای شراکتی و کنسرسیوم حرفهای، پیشنهادهای فناورانه، نوآورانه، قابل دفاع و رقابتی برای ورود به این میدان فراهم و ارایه کنند.بدیهی است در این شرایط بیشترین انتظار متوجه نهادهای غیردولتی نظیر صندوق ملی محیط زیست و سایر سازوکارهایی خواهد بود که برای حمایت از فعالیتهای اقتصادی درراستای توسعه پایدار ایجاد شدهاند تا به ایفای نقش تاریخی خود پرداخته و بخش خصوصی را در این مسیر پرچالش حمایت کنند.
شاهرخ شهنازی، دبیرکل کمیته ملی المپیک در خصوص حذف عجیب نعمتی، چنین صحبت کرد: «اتفاق خوبی نبود، اما ورزشکاران این رشته و سایر ورزشکاران در جریان مسابقات هستند. از همه میخواهم که تا پایان مسابقات صبوری کنند و اجازه دهند تا کمیته ملی المپیک، بررسی دقیقی از این موضوع داشته باشد و نتیجه را اعلام کند.»واکنش محمدرضا داورزنی، معاون توسعه ورزش حرفهای و قهرمانی وزارت ورزش و جوانان هم چنین بود: «من با آقای شعبانی بهار رئیس فدراسیون صحبت کردم. درست است که زهرا نعمتی و مربی ایشان مسئولیت را گردن گرفتهاند و گفتهاند که اشتباه از آنها بوده، ولی این قضیه نیاز به بررسی بیشتر با رئیس فدراسیون، مربی و بازیکن دارد. الان زمان مناسبی برای این کار نیست، چون مشکلی را از ما حل نمیکند و نباید اثری روی روند تیم بگذارد. بعداً تصمیم مقتضی در مورد کسانی که در این موضوع سهلانگاری کرده و مسئول اصلی و مستقیم بودهاند، گرفته خواهد شد.» گفتنی است پس از این اتفاق، تیم میکس ریکرو ایران متشکل از زهرا نعمتی و صادق اشرفی در رقابتی فشرده با تیم لائوس ۵ بر ۴ پیروز و حریف ژاپن در مرحله یکهشتم نهایی شد، اما در این مرحله با شکست سنگین ۶ بر صفر از راهیابی به مرحله بعد بازماند.