جاور: امیدوارم نسل‌های آینده مثل من در سن پایین از دنیای قهرمانی خداحافظی نکنند/ می‌خواهم به زندگی شخصی‌ام برسم
عضو تیم ملی قایقرانی ایران گفت: از دنیای قهرمانی خداحافظی می‌کنم تا به زندگی شخصی‌ام برسم.
خبرگزاری میزان -
جاور در خصوص خداحافظی‌اش از دنیای قهرمانی گفت: در اینجا می‌خواهم از زحمات مربی عزیزم قدردانی کنم. امیدوارم فدراسیون و کشورمان قدر مربی‌هایی از این دست را بدانند. متاسفانه به مربیان ما بها داده نمی‌شود. اما خدا را شکر عملکرد ما در این رقابت‌ها نشان داد که این رشته در حدبالایی گنجایش دارد. امیدوارم شرایط به گونه‌ای فراهم شود که قدر این مربی‌ها را بیشتر بدانند و از آن‌ها حمایت کنند.
وی درباره شرایط برگزاری اردو‌ها گفت: در طول یکسال گذشته اردو‌های سختی را پشت سر گذاشتیم. خانم مرادخانی نه تنها به عنوان یک مربی در کنار ما بودند و همیشه از ما حمایت کردند، بلکه در مواقعی فیزیوتراپ و حتی روانشناس ما بودند. همیشه به عنوان یک دوست در کنار ما حضور داشتند. از تمام زحماتشان تشکر می‌کنم.
بانوی مدال آور ایرانی ادامه داد: امسال اخرین پارویی بود که زدم. از این موضوع ناراحتم. امیدوارم نسل بعدی قایقرانی این راه را به خوبی ادامه دهند، بمانند و با تمام وجود بجنگند. شرایط به گونه‌ای باشد که آن‌ها مثل من در سن پایین خداحافظی نکنند.
جاور درباره فعالیتش در این رشته گفت: حدود ۱۰ سال است که پارو زده‌ام. رشته ما به گونه‌ای است که کل سال در اردو هستیم. شرایط تمرین در استان‌ها را نداریم و از همه زندگی خود برای این رقابت‌ها میزنیم. از این به بعد می‌خواهم به زندگی شخصی برسم و ادامه تحصیل دهم.
به گزارش خبرنگار اعزامی به اندونزی، مهسا جاور دارنده مدال نقره و برنز اینچئون در بازی‌های آسیایی جاکارتا هم خوش درخشید و به مدال نقره روئینگ چهار نفره دست یافت.
جاور در خصوص خداحافظی‌اش از دنیای قهرمانی گفت: در اینجا می‌خواهم از زحمات مربی عزیزم قدردانی کنم. امیدوارم فدراسیون و کشورمان قدر مربی‌هایی از این دست را بدانند. متاسفانه به مربیان ما بها داده نمی‌شود. اما خدا را شکر عملکرد ما در این رقابت‌ها نشان داد که این رشته در حدبالایی گنجایش دارد. امیدوارم شرایط به گونه‌ای فراهم شود که قدر این مربی‌ها را بیشتر بدانند و از آن‌ها حمایت کنند.
وی درباره شرایط برگزاری اردو‌ها گفت: در طول یکسال گذشته اردو‌های سختی را پشت سر گذاشتیم. خانم مرادخانی نه تنها به عنوان یک مربی در کنار ما بودند و همیشه از ما حمایت کردند، بلکه در مواقعی فیزیوتراپ و حتی روانشناس ما بودند. همیشه به عنوان یک دوست در کنار ما حضور داشتند. از تمام زحماتشان تشکر می‌کنم.
بانوی مدال آور ایرانی ادامه داد: امسال اخرین پارویی بود که زدم. از این موضوع ناراحتم. امیدوارم نسل بعدی قایقرانی این راه را به خوبی ادامه دهند، بمانند و با تمام وجود بجنگند. شرایط به گونه‌ای باشد که آن‌ها مثل من در سن پایین خداحافظی نکنند.
جاور درباره فعالیتش در این رشته گفت: حدود ۱۰ سال است که پارو زده‌ام. رشته ما به گونه‌ای است که کل سال در اردو هستیم. شرایط تمرین در استان‌ها را نداریم و از همه زندگی خود برای این رقابت‌ها میزنیم. از این به بعد می‌خواهم به زندگی شخصی برسم و ادامه تحصیل دهم.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *