سیاست‌های سختگیرانه دولت استرالیا علیه پناهجویان

خبرگزاری میزان - استرالیا با چالش مدیریت و بهبود از کرونا، بحران اقتصادی و شکاف‌های تهدیدآمیز در روابط بین‌المللی مواجه است و این بحران‌ها می تواند رنج و نیاز پناهندگان را در این کشور پنهان کند.

به گزارش «eurekastreet»، داستان نحوه برخورد با پناهندگان در سال‌های اخیر نشان می‌دهد که چه چیزی باید تغییر کند؛ جولای سال جاری آغاز دهمین سالگرد ارائه پردازش پناهجویان فراساحلی در استرالیا بود.

این گام تغییری را در سیاست استرالیا از تعادل ناآرام بین احترام به افراد نیازمند و فشار برای جلوگیری از ورود بیشتر نشان داد.

محرومیت اسکان افرادی که با قایق وارد استرالیا شده‌اند و شرایط تنبیهی زندگی آنها در جزیره «نائورو» و حتی بیشتر از آن در جزیره «مانوس» با هدف منصرف کردن افراد دیگر از جستجوی حمایت در استرالیا طراحی شده است.

در طول این ده سال، افرادی که به دنبال محافظت هستند، بسیار رنج کشیده‌اند؛ رفتار با افرادی که به جزیره نائورو و مانوس اعزام شده‌اند، ظالمانه و شرم‌آور بوده است؛ به تعویق انداختن طولانی رسیدگی، با مهلت‌های کوتاه برای طرح شکایت و خنثی شدن دادگاه‌ها و مکانیسم‌های بازبینی همراه شده است.

ویزای حفاظت موقت که پناهندگان را از شروع زندگی جدید باز می‌دارد به یک قانون تبدیل شده است؛ پناهجویان به دلایل بی‌اهمیت از جامعه به بازداشتگاه‌ها بازگردانده شده‌اند.

دولت استرالیا تلاش کرده تلفن‌های همراه را در مراکز بازداشت ممنوع کند، در مقابل آوردن افراد به استرالیا برای مراقبت‌های پزشکی فوری مقاومت و آنها را زندانی کرده است، پناهجویان را در جامعه در انتظار تصمیم گیری در تنگنا قرار داده است؛ همه این ظلم‎ها به نام بازدارندگی انجام شد.

• بیشتر بخوانید:
•  جاسوسی استرالیا از پناهجویان در جزیره نائورو
•  بازداشت اجباری و نامحدود پناهجویان در بازداشتگاه‎های استرالیا

مقیاس و فوریت این چالش در چهره افرادی وجود دارد که همچنان در انتظار اجرای عدالت در دادگاه‌های استرالیا و بازداشتگاه‌ها هستند و همچنین در جامعه که منتظر مجوز برای زندگی کامل هستند و همچنان رنج می‌برند.

دولت استرالیا پس از اعلام افزایش مکان‌های مهاجرت دائمی برای رفع کمبودهای مداوم مهارت‌ها و نیروی کار در سراسر این کشور، با درخواست‌های مجددی برای تقویت حمایت از کارگران مهاجر در برابر استثمار و سوء استفاده مواجه شده است.

برخی استدلال می کنند که استرالیا باید سرمایه گذاری بیشتری را روی مهاجرانی که در حال حاضر در این کشور هستند آغاز کند، با توجه به اینکه برخی از آنها کم‌کار هستند یا حتی به طور کلی از کار منع شده‌اند.

به گفته مرکز منابع پناهجویان، از هر 3 پناهجو در استرالیا که دارای ویزا هستند، یک نفر حق کار ندارد و مجبور به استخدام غیرقانونی است؛ کسانی که به صورت غیرقانونی کار می‌کنند، به دلیل ترس از نقض شرایط ویزای خود، بعید است موارد سوء استفاده را گزارش کنند.

انتهای پیام/