لاکچری و توخالی مثل سپاهان/ خطر تکرار فصلهای بدون جام برای اصفهانیها
خبرگزاری میزان - اصطلاح «باشگاه های صنعتی» چند سالی است در میان اهالی فوتبال به وفور به کار برده میشود و معمولاً دیدگاه مثبتی نسبت به آن وجود ندارد. یکی از باشگاههای صنعتی و شاخص فوتبال ایران که در بیشتر سالهای فعالیت خود شانه به شانه استقلال و پرسپولیس حرکت کرده و افتخارات زیادی هم به دست آورده، باشگاه «فولاد مبارکه سپاهان» است. ۵ قهرمانی لیگ برتر، ۴ قهرمانی جام حذفی و رسیدن به فینال لیگ قهرمانان ۲۰۰۷ از جمله افتخارات زردپوشان اصفهانی است، همچنین حضور چند تن از بازیکنان این باشگاه در تیم ملی و تورنمنتهای بینالمللی بر اعتبار و مقبولیت این باشگاه افزوده است.
بر خلاف این پیشینهی درخشان، سپاهان در سالهای اخیر نشانی از آن قدرت سابق نداشته و از آخرین باری که سپاهانی ها قهرمانی لیگ برتر را جشن گرفتند بیش از ۷ فصل میگذرد (قهرمانی لیگ چهاردهم با حسین فرکی) و پس از آن همواره در لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا ناکام بودهاند و تمام این ۷ فصل را بدون جام پشت سر گذاشتهاند. اصفهانیها در این مدت حتی در رتبههای یازدهم و چهاردهم جدول هم قرار گرفتهاند و خطر سقوط را هم به شدت حس کردهاند.
تیم اصفهانی لیگ بیست و دوم را با شکست دادن قهرمان شکستناپذیر فصل پیش (استقلال) در ورزشگاه آزادی شروع کرد و پس از بردن نساجی ۶ امتیازی شد، اما در ۴ مسابقه بعدی هواداران نه رنگ پیروزی را دیدند و نه فوتبال جذاب و هجومی را. کامبک خوردن از تیم های گلگهر و ذوبآهن، شکست مقابل فولاد و تساوی با آلومینیوم باعث شد تا شاگردان ژوزه مورایس از ۱۲ امتیاز ممکن تنها ۳ امتیاز به دست بیاورند و مدعی بودن خود را زیر سوال ببرند.
کارشناسان یکی از دلایل اصلی سریال نتیجه نگرفتن سپاهان را عدم شناخت کافی مورایس از فوتبال ایران و تیم سپاهان و استفاده از ترکیبهای مختلف میدانند. سپاهان در شش هفته که از لیگ برتر گذشته، ۶ ترکیب متفاوت را امتحان کرده و مورایس هنوز نتوانسته به ترکیب ثابتی برسد تا روی ریل ناکامی حرکت کند.
سپاهان در این سالها با وجود هزینههای بالا و بازیکنان مهمی که جذب کرده برخلاف رقیبانش به هیچ دستاوردی نرسیده است. آنها همواره به جذب بازیکنان اصلی سرخابیها با قراردادهای اغواکننده و کاملاً نقدی مشهور بودهاند و بازیکنانی مانند محمد دانشگر، رشید مظاهری، مسعود ریگی، شهریار مغانلو و رامین رضاییان با پیشنهاد این تیم راهی اصفهان شدهاند. آنها از لحاظ هزینه کردن همانند پاریسن ژرمن و از لحاظ تضعیف رقبای داخلی مانند بایرن مونیخ بودهاند، اما این القاب فقط چیزی در حد تشبیه هستند و واقعیتی که در زمین چمن اتفاق میافتد بسیار متفاوت است.
زردپوشان پس از جدایی مربیان ایرانی مانند امیر قلعهنویی و محرم نویدکیا، با استخدام سرمربی گران قیمتی چون ژوزه مورایس و همچنین جذب ۴ بازیکن خارجی مثل همیشه یکی از پر زرق و برق ترین تیمهای لیگ برتری را تشکیل دادند و این فصل قمار سنگینی را در فوتبال ایران آغاز کردند. گروهی از هواداران سپاهان بر این باورند در این سالها باشگاه از مدیریت کارآمدی برخوردار نبوده و هزینههای بیثمر در این سالها گواه ادعای آنهاست.
محمدرضا ساکت که در دوره اول حضورش در سپاهان مدیر موفقی بود حالا مورد انتقادات و فشارهای زیادی قرار گرفته و در صورتی که این تیم باز هم فصلی بدون جام را پشت سر بگذارد انتقادات شدیدتر شده و جایی برای دفاع نخواهد ماند.
انتهای پیام/