امامی: در وزن 74 کیلوگرم می‌مانم/ لیگ تنها محل درآمد کشتی‌گیران است
خبرگزاری میزان - یونس امامی کشتی‌گیر آزادکار وزن 74 کیلوگرم کشورمان که کمتر از 2 هفته دیگر در رقابت‌های جهانی صربستان به میدان خواهد رفت، در گفت‌وگو با روابط عمومی فدراسیون کشتی، پاسخگوی چند سئوال بوده که در ادامه می خوانید:
چند سال دارید و اصالتا اهل کجا هستید؟
25 سال دارم، در حال حاضر ساکن شهریار تهران هستم اما اصلیتم لک کاکاوند است و زادگاه پدری ما منطقه ای به نام دهوند بین نورآباد لرستان و هرسین کرمانشاه است که البته در استان لرستان واقع شده است.
از چند سالگی وارد کشتی شدی و مربی سازنده شما چه کسی است؟
با حمایت پدر و بردارم از سن 9 سالگی کشتی را در باشگاه انقلاب شهریار و نزد مهدی قاسمی جو مربی سازنده استان تهران شروع کردم و در حال حاضر نیز در این باشگاه تمرین می کنم.
به غیر از کشتی به چه ورزش دیگری علاقه داری و چه شد که کشتی گیر شدی؟
من فوتبال را دوست داشتم و به ورزش رزمی هم علاقه مند بودم به طوری که چند جلسه بوکس و کاراته هم رفتم، اما پسرعمه ام کشتی گیر بود و در سطح شهریار عناوینی داشت و همین باعث شد که به کشتی علاقه مند شوم و وقتی وارد باشگاه کشتی شدم، مسیر خود را پیدا کردم و عاشق این رشته شدم.
از حضور در کشتی به دنبال درآمدزایی هستید؟
فکر نکنم کسی برای کسب درآمد به کشتی آمده باشد چراکه ورزش سخت و سنگینی است اما هرکس در کشتی آمده و مانده قطعا به خاطر روحیه مبارزه طلبی و عشقش به این ورزش است اما در نهایت اگر بتوانی به مدال طلای المپیک و جهان دست پیدا کنی، قطعا منافع مالی را نیز در پی خواهد داشت.
از چند سالگی وارد تیم های ملی شدی و با چه وزنی در کشتی بزرگسالان شروع کردی؟
من از نوجوانی وارد تیم های ملی شدم و وقتی به بزرگسالان آمدم 65 کیلوگرم بودم که در ادامه به وزن 70 کیلوگرم آمدم و توانستم مدال برنز جهانی 2019 را کسب کنم و پس از آن نیز با توجه به برگزاری رقابت های المپیک توکیو به وزن 74 کیلوگرم که المپیکی است آمدم اما، نتوانستم در المپیک حاضر شوم و پس از آن سال پیش در جهانی نروژ در این وزن به میدان رفتم که توفیقی حاصل نشد.
فکر می کنی بازهم تغییر وزن بدهی؟
نه، فیزیک و شرایط بدنی من به 74 کیلوگرم می خورد و به دنبال این هستم که قدرت بدنی و آمادگی جسمانی ام را متناسب با این وزن کنم و چه بیشتر در این وزن به میدان بروم قطعا پخته تر خواهم شد.
حریفان اصلی شما در رقابت های جهانی چه کسانی هستند؟
کایل داک آمریکایی که سه طلای جهان و برنز المپیک را دارد، اصلی ترین حریفم است و کشتی گیر روسی الاصل اسلواکی، کشتی گیر گرجستانی و فرانک چامیزو ایتالیایی دیگر حریفان مطرح من در این وزن هستند، البته فیلم این کشتی گیران را با کادر فنی دیده و آنالیز کرده ایم و امیدوارم که با دعای خیر مردم بتوانم، بهترین عملکرد را داشته باشم.
در چه مقطعی تحصیل می کنی؟
دانشجوی رشته تربیت بدنی در مقطع کارشناسی هستم.
پس از قهرمانی دوست داری در چه زمینه ای فعالیت کنی؟
فعلا که تمرکزم کشتی گرفتن است اما اگر شرایط فراهم شود به کار تجاری علاقه مند هستم.
چه فنونی را بیشتر شگرد دارید؟
بیشتر سر زیربغل و پس از آن خاک کردن حریف از روش های گوناگون از جمله زیرگیری را شگرد دارم و ابتدا حریف خود را فریب داده و بعد فن را در اختیار می گیرم.
چه نوع وسیله نقلیه ای را بیشتر می پسندی؟
به موتور سنگین و ماشین های اسپورت علاقه مندم.
دوست داری چه تفریحی را بیشتر انجام دهی؟
بیشتر دوست دارم با رفقا به کوه و دشت برم، البته در همان منطقه دهوند، و در آنجا تیراندازی و هدف زنی کنیم و اگر شد کبابی بخوریم و اینکه آواز محلی را بشنوم.
دیروز در اردوی تفریحی منطقه دماوند بودید، خوش گذشت؟
بله خدا را شکر، این نوع تنوعات برای رهایی از فشار سخت تمرینات بسیار خوب است.
رابطه کشتی گیران در اردوها چطور است، مثلا در این اردو که رفتید چطور بود؟
همه با هم خوب و نزدیک هستیم. در اردوی دماوند هم کمی با هم شوخی کردیم و آقای خدایاری، ترابی و عباسی هم در استخر کمی آب دادیم (با خنده)
به نظرت چه کسی در اردوها بیشتر پر جنب و جوش است؟
شاید باورتان نشود، اما محمدحسین محمدیان که چهره ای آرام دارد، از همه بیشتر شوخی می کند، البته حسن یزدانی هم کم بچه ها را دست نمی اندازد (با خنده)
فکر می کنی تا کی به کشتی ادامه دهی؟
عمر قهرمانی زیاد نیست، تا زمانی که از لحاظ جسمانی بدنم جواب دهد و از نظر روحی نیز برای ادامه دادن کار مشکلی نداشته باشم.
محل درآمدی هم دارید؟
خدا را شکر لیگ کشتی نسبت به سال های گذشته بهتر شده و کشتی گیران می توانند با حضور در این مسابقات بخشی از مخارج خود را تأمین کنند، البته مسئولان هم قول هایی می دهند اما به اکثر آن ها عمل نمی کنند، وزارت ورزش و جوانان نیز برای مدال آوران پاداشی درنظر گرفته که سال های قبل با توجه به اینکه به صورت سکه طلا پرداخت می شد بهتر بود، اما در حال حاضر به صورت ریالی پرداخت می شود که آن هم بعد از چند سال می دهند و نمی توان زیاد روی آن برای پشتوانه زندگی حساب کرد.
سخن آخر؟
از کادر فنی و فدراسیون کشتی به دلیل زحمات و تلاش هایی که برای ما داشته اند قدردانی می کنم، از مردم می خواهم هم برای تیم فرنگی و هم برای تیم آزاد دعا کنند تا با دست پر از رقابت های جهانی بازگردیم و دل آن ها را شاد کنیم.
انتهای پیام/