سکانس خیال پردازی ترامپ/ بدترین انتخاب یک لشکر پیروز! /هنگامه بیعت با امامت
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، سرمقاله امروز روزنامه حمایت با عنوان «سکانس خیال پردازی ترامپ» منتشر شده و در آن چنین آمده است: رفتار و گفتار ترامپ نشان میدهد که او عالم سیاست را با برجسازی و کازینوداری اشتباه گرفته و خیال میکند که بهزور و ضرب مثلث «پول، تهدید و تطمیع» میتواند جمهوری اسلامی را مثل گاوهای شیرده منطقه بدوشد و از میدان به درببرد. برای ایران اسلامی تعیین تکلیف میکند و چنگ و دندان ارتش آمریکا را به نیروهای نظامی کشورمان نشان میدهد، غافل از اینکه وی و پیشینیانش اگر جرأت داشتند، لحظهای در حمله به ایران تردید نمیکردند. اگر تیغ آمریکا میبرید که به داد رژیم صهیونیستی میرسید و او را از حلقه محاصره حزبالله و حماس و جهاد اسلامی نجات میداد. گروههای مقاومت منطقه پیشکش، اسرائیل را از بسامد پرقدرت راهپیمایی بازگشت مردم غزه خلاص میکرد. باید از ترامپ پرسید وقتیکه از مقابله و رویارویی با هستههای مقاومت که هر روز بر تعداد و توان آنها افزوده میشود، عاجزی، با کدام موشک و بمب و جنگنده میخواهی در برابر ملت عظیم و پرافتخاری بایستی که ۴۰ سال در برابر انبوه توطئهها و دشمنیها قد علم کرده، الهامبخش جنبشهای ضدصهیونیستی و ضدآمریکایی در سراسر جهان بوده و خون را بر شمشیر پیروز کرده است؟!
امروز همه میدانند که آخرین تیر ترکش کاخ سفید، تحریمها و فشارهای اقتصادی است و هرچه جز این میگویند، لاف در غریبی است. قسمت اعظم مشکلات معیشتی که در حال حاضر گریبان اقتصاد کشور را میفشارد هم بنا به عقیده کارشناسان به نقایص، ضعفها و سوء مدیریتها بازمیگردد و تحریمها نقش تسریعکننده را بازی میکنند؛ افزون بر اینکه کشورها در حال حاضر، نمیخواهند با تحریمهای آمریکا علیه ایران همکاری کنند و در صورت تحریم، تبعات آن دامنگیر واشنگتن نیز میشود. اگر کسی گمان کند که واشنگتن با عقبنشینی ایران از عمق استراتژیک خود از منطقه و مصالحه بر سر موشکها و صنعت هستهای کوتاه میآید، یا سادهلوح است یا خائن. سیاهه مطالبات آمریکا محدود به این چند مورد نیست و تا زمانی که خواب دست کشیدن ایران از تمام ارزشها و آرمانهای ضداستکباری را محقق نکند، عقبنشینی نخواهد کرد. حقایق ذکرشده، هر انسان منصفی را به این نتیجه میرساند که عربدهکشیهای اخیر ترامپ و پمپئو، از سر ناچاری و استیصال بوده و هر چه صدای آن بلندتر باشد، به مفهوم عجز مضاعف آنهاست، چراکه تجربه ثابت کرده آمریکاییها هرچه دستشان در برابر ایران خالیتر بوده، مثل امروز نمایشهای پر سر و صدای بیشتری ترتیب دادهاند.
یادداشت امروز روزنامه کیهان نیز با عنوان «بدترین انتخاب یک لشکر پیروز!» منتشر شده و در آن آمده است: این یک واقعیت است که مردم شرایط بد اقتصادی را میتوانند تحمل کنند، اما فساد و رانتخواری را نه. مردم میتوانند تورم را تحمل کنند، اما نه وقتی شاهد باشند عدهای میخورند و مسئولین فقط خبر خوردن آنها را رسانهای میکنند. چند نفر از آن تروریستهای اقتصادی دانهدرشت اگر حلقآویز شوند، هم مردم خشنود میشوند هم حساب کار دست بقیه تروریستهای اقتصادی میآید.
ما امروز وسط این جنگ تمامعیار، داخل کشور با پیادهنظامهای آمریکا هم مواجهیم. همانهایی که متهمان ردیف اول وضعیت موجودند. همانهایی که وسط جنگ اقتصادی دشمن نیز دغدغهشان کنسرت، تلگرام یا زن بودن یا نبودن فلان سفیر کشورمان در فلان کشور است. همان جماعتی که در یک روز و در صفحه اول روزنامههایشان، هزینه بیآبرویی را به جان میخرند و هماهنگ دو تیتر درشت تحریفشده میزنند!«پمپئو» در آن اجلاس وقتی از راهاندازی رسانههای ضدایرانی ۲۴ ساعته میگفت، اتهامات مضحک دیگری هم علیه برخی مسئولان کشور و متحدان منطقهایمان مثل حزبالله لبنان و سردار محبوب، سلیمانی مطرح کرد؛ بسیاری از این اتهامات را پیش از پمپئو همین پیادهنظامهای پمپئو در ایران مطرح کرده بودند با ادبیاتی کلیتر. وزیر خارجه شیاد آمریکا گو اینکه از روی دست آنها بخواند، همان حرفها را به انگلیسی و با ادبیاتی زشتتر خواند. چند ساعت بعد از این هتاکیها، عدهای از همانها، از احتمال رفع فیلتر آن پیامرسانی که پمپئو به آن دل بسته گفتند! در صفحه اول روزنامههای دیروزشان، لفاظیهای آن دو مردک دیوانه علیه کشورمان را «پوشش جدی» ندادند! بارها و بارها از لزوم توقف حمایتها از بشار اسد و سید حسن نصرالله و مقاومت فلسطین گفتند بدون اینکه اشاره کنند، ما اگر در حوزه اقتصادی ضعفهایی داریم، در همین حوزهها (منطقه)، گلوی دشمن را فشرده و لشکر پیروزیم. در عوض تا میتوانستند در قالب یادداشت و مصاحبه فضا را به جاهای دیگر بردند. از خطرات درگیر شدن در جنگ گفتند بدون اینکه اشاره کنند، در تمام منطقه با آنها درگیر جنگیم. تمام تلاششان هم «ترساندن مردم» است. آمریکا اگر توان جنگیدنِ رودررو و مستقیم با ما را داشت این جماعت را جلو نمیانداخت و به قول امام راحل، لحظهای برای حمله نظامی تردید نمیکرد. این جماعت در دو روز گذشته تا توانستند از لزوم «صبر استراتژیک» و «عقبنشینی» نوشتند بدون اینکه بفهمند این رویکرد، استراتژی کوتاه آمدن هنگام پیروزی است و این بدترین انتخاب یک لشکر پیروز است!
در یادداشت امروز روزنامه وطن امروز هم چنین آمده است:اگر آمریکا نتواند یک «رأس قدرتمند» برای پروژه سازش در ایران بیابد یا ایجاد کند، نخواهد توانست جامعه ایرانی را درباره مرتبط بودن مشکلات اقتصادی به حضور ایران در سوریه و یمن یا توسعه برنامه موشکی فریب بدهد و اگر نتواند چنین کاری کند، آن وقت است که ماجرا برعکس میشود. نه فقط فشار اجتماعی برای برجامهای ۲ و ۳ و... شکل نمیگیرد، بلکه همان دیدگاه شبهایدئولوژیکی هم که درباره برجام هستهای شکل گرفته بود و آن را «آفتاب تابان» میدانست، بتدریج تعدیل و واقعی میشود و یک بار برای همیشه پروژههای دوقطبیساز به عنوان اصلیترین ابزار دست دشمن برای امتیازگیری راهبردی از ایران، تعیین تکلیف خواهد شد.
من طی این سالها همواره سخت منتقد برجام و به طور کلی رفتار دولت آقای روحانی در حوزههای مرتبط با امنیت ملی بوده ام، لیکن اکنون حس میکنم محتاطانه میتوان امیدوار بود راهی به سوی تصحیح تجربه تاریخی ملت ایران گشوده شده و به همان میزان که ملت از درخت سازش و مذاکره با آمریکا بار و بری ندید و میوهای نچشید، در سوی مقابل خواهد دید دستاوردهای مقاومت در ناامید کردن دشمن و تغییر دادن راهبرد آن تا چه میزان بنیادین است. اگر آقای حسن روحانی تصمیم گرفته باشد نقشی در این مسیر تاریخی ایفا کند، به مرد بزرگی، چون حاج قاسم سلیمانی باید حق داد که در این مسیر اعلام سربازی کند.
اگر این مسیر را درست برویم و در میانه راه دوباره کسی رهزنی نکند و سیاسیکاری جای مقاومت و صداقت را نگیرد، قطعا دشمن مجبور به عقبنشینی خواهد شد.
خدایا او را شفیع و نزد تو میآوریم و از درگاه تو طلب بندگی و رخصت عبادت میطلبیم. خداوندا به آبروی علی بن موسی الرضا پرچم اقتدار و عزت کشور امام رضا را به دست مهدی فاطمه برسان. به برکت صلوات بر محمد و آل محمد. زیارت قبول، التماس دعا.