زندانهای آمریکا؛ نمونه بارز برده داری مدرن
خبرگزاری میزان – امروزه برده داری با نامهای دیگری ادامه دارد؛ مردان و زنان جوان رنگین پوست در مزارع قرن 21 به سختی کار میکنند و شرکت آمریکایی در حال شلاق زدن آنها هستند.
به گزارش «الجزیره»، کنگره آمریکا تحت تأثیر لابیهای شرکتی گسترده، برنامه صدور مجوز ارتقای صنعت زندان را در سال 1979 تصویب کرد که به شرکتهای آمریکایی اجازه میداد از نیروی کار زندان استفاده کنند.
همراه با افزایش شدید جمعیت زندانیان در این دوره، سود شرکتهای مشارکت کننده و درآمد دولت آمریکا و پیمانکاران خصوصی آن افزایش یافت.
دفتر فدرال زندانها اکنون برنامهای به نام صنایع زندان فدرال (UNICOR) اجرا میکند که به زندانیان کمتر از یک دلار در ساعت حقوق میدهد؛ این برنامه در سال 2016، 500 میلیون دلار درآمد داشت و مقدار کمی از آن پول نقد به کارگران زندان منتقل شد.
این کارگران استثمار شده به طور نامتناسبی آفریقایی-آمریکایی و لاتین تبار هستند؛ وضعیت جمعیتی موجود ناشی از صدور احکام شدید و سایر سیاستهای عدالت کیفری آمریکاست که جوامع اقلیت را در سراسر این کشور غارت میکند. آمریکاییهای آفریقایی تبار پنج برابر بیشتر از سفیدپوستان زندانی میشوند. در ایالتهایی مانند «ویرجینیا و اوکلاهاما»، از هر 14 یا 15 مرد آفریقایی-آمریکایی، یک نفر به زندان میافتد.
- بیشتر بخوانید:
- زندانی آمریکایی: بردهداری در زندانهای آمریکا هرگز پایان نیافته است
- کسب درآمد هنگفت شرکتهای آمریکایی از زندانیان و خانواده آنها
سیستم قضایی آمریکا افراد رنگین پوست را با نرخهای هشدار دهنده به بند میکشد؛ شرکتهای آمریکایی سود میبرند و این داستان یک سنت دیرینه آمریکایی است.
شرکتهای خصوصی همواره راههای جدیدی برای به دست آوردن ثروت عظیم از نیروی کار ارزان مانند زندانیان پیدا کردهاند.
شرایط تاریخی پس از لغو برده داری، زمینه لازم را برای درک چگونگی عملکرد شرکتها برای برده داری فراهم میکند.
قابل اجرا بودن سیستم اجاره محکومین مستلزم این بود که سیاهپوستان به وضعیت سابق خود به عنوان منبع کار بازگردانده شوند؛ از این رو، کدهای سیاه برای سرکوب حقوق آمریکاییهای آفریقاییتبار که آزاد شده بودند، و جرم انگاری آنها برای جرایم جزئی مانند «ولگردی» وضع شد.
امروزه، نیروی کار در زندان یک صنعت میلیارد دلاری در آمریکاست و ذینفعان شرکتی از این برده داری جدید شامل برخی از بزرگترین شرکتها و معروفترین برندها هستند؛ به عنوان مثال، «والمارت» محصولی را از مزارع خریداری کرده است، جایی که زنان زندانی با شرایط کاری بد، مراقبتهای پزشکی ناکافی و دستمزد بسیار پایین مواجه هستند.
انتهای پیام/