باج‌خواهی ترامپ از ناتو/ رمزگشایی ازسناریوی ضدایرانی اروپا/ دُم خروس روی جام!
آمریکایی‌ها تحت پوشش عضویت در ناتو و با این استدلال پوچ که جامعه بین‌المللی بر تهاجم نظامی اجماع کرده‌اند، دست‌اندازی‌های خود را در اقصی نقاط جهان طی دو دهه گذشته توجیه کرده‌اند.
خبرگزاری میزان -
در کنار این افزایش سواد رسانه‌ای در مسئولان، مدیران و حتی مردم عادی، آنچه به‌عنوان آتش به اختیار توسط مقام معظم رهبری به نیرو‌های انقلابی ابلاغ گردیده است راهبرد دیگری است که باید در دستور کار نیرو‌های معتقد خودی قرار گیرد. آتش به اختیار یعنی یک کار تمیز فرهنگی. کار تمیز فرهنگی نیز باید با استفاده از اصول و روش‌های دقیق و علمی و تأثیرگذار صورت پذیرد. عناصری که قصد دارند در این معرکه وارد شوند باید مقدمات آن یعنی محیط‌شناسی، ابزار شناسی و اصول کار تمیز فرهنگی را بشناسند. نباید در مقابل دشمن رویکرد انفعالی داشت. باید از دشمن مطالبه‌گری کرد و در مقابل آنچه به‌عنوان شبهه و شایعه از سوی او القا می‌گردد، روشنگری هنرمندانه و با سرعت مناسب را در دستور کار قرار داد. در این صورت شاهد خواهیم بود که القای دشمن چونان کف روی آب، مضمحل و نابود خواهند شد و آنچه ابدی و دائمی است آب زلال و شفافی است که در دریای بیکران اسلام و انقلاب اسلامی ایران می‌تواند حیات ابدی و توام با امنیت، رفاه و عافیت را به ارمغان آورد. این ظرفیت را نباید به عناصر داخل کشور و یا ایرانیان محدود کرد. آزادگان و مردمان شریفی در دنیا هستند که حاضرند برای بیان حقیقت، بدون هیچ چشمداشتی، از داشته‌های خود هزینه کنند. قشر جوان و دانشجو که آمادگی پذیرش حقیقت را دارند ازجمله گروه‌های هدف در این امر می‌باشند. به هم رساندن این عناصر و تشکیل یک جبهه کارآمد در مقابل جبهه زر و زور و تزویر، پیروزی جبهه حق را به همراه خواهد داشت.
مسلماً در صورتی که انفعال وزارت امور خارجه در برابر چنین اقدامات کثیفی ادامه پیدا کند و دستگاه دیپلماسی ما به بهانه استمرار مذاکرات برجام اروپایی، چشمان خود را بر روی مواجهه سخت دولت‌های اروپایی با دیپلمات‌های ما ببندد، این سناریو در آینده با شدتی بیشتر و البته با دخالت اجزایی تازه‌تر (!) علیه کشورمان ادامه پیدا خواهد کرد. هم‌اکنون زمان آن رسیده است تا به جای «غیردوستانه» (!) خطاب کردن اقدامات غیرقانونی و وقیح دولت حامی تروریست هلند، دست به اقدامی متقابل در برابر این کشور زد. همچنین دولت‌های آلمان، فرانسه، بلژیک و اتریش نیز باید بابت دستگیری دیپلمات کشورمان، سخت‌ترین تاوان ممکن را پس دهند. متاسفانه در سایه انفعال و گارد باز دستگاه دیپلماسی کشورمان و لبخند‌های نابجای آقای دکتر ظریف به هر کس ژن غربی دارد، اروپا هم‌اکنون به جای قرار گرفتن در مسند یک متهم (به جرم حمایت از گروه‌های تروریستی ضدایرانی)، در مسند یک «قاضی» و «طلبکار» قرار گرفته است. آیا زمان آن نرسیده است که این معادله تغییر کرده و شکل واقعی خود را پیدا کند؟! بدیهی است وزارت امور خارجه زمان بسیار اندکی برای اصلاح رویکرد خود در برابر «سناریو‌های ضدایرانی اروپاییان» دارد. در اینجا تاکید می‌شود خنثی سازی چنین سناریو‌های هدفمند و همه‌جانبه ای، تنها در سایه اقتدار دستگاه دیپلماسی ایران و ارسال سیگنال‌ها و پیام‌های مقتدرانه از سوی کشورمان امکانپذیر خواهد بود.
بلژیک با عملکرد خوب خود هواداران ناامید غول‌های ناکام جام را طرفدار پروپا قرص ادن هازارد و هم‌تیمی‌هایش کرد. حالا آن‌ها یکی از تیم‌های دوست‌داشتنی جام شده بودند که بسیاری امید به قهرمانی‌شان بسته بودند؛ اما انگار فرانسه چیز دیگری است. در شب بازی خروس‌ها با شیاطین سرخ کم نبودند آن‌هایی که دوست داشتند بلژیک برنده شود و بسیار ستایش کردند تلاش و جنگندگی بلژیکی‌ها را. بسیاری در جامعه ایرانی وقتی تلاش و پشتکار سرخ‌پوشان را -که تا آخرین لحظه جنگیدند- دیدند و با این تیم همذات‌پنداری کردند. برای خیلی‌ها بلژیک خودِ خودشان بود که می‌خواست حریف پرافتخارتر را -که قهرمانی و نایب قهرمانی جام ١٩٩٨ و ٢٠٠٢ را در کارنامه دارد- شکست دهد؛ اما هرچه تلاش کرد نشد؛ اما مهم این است که بلژیک به تمامی تلاش را کرد و همین برای طرفداران این تیم کافی بود. بلژیک با طرفداران کمی به جام جهانی روسیه آمد، اما بی‌تردید با هواداران زیادی جام را ترک خواهد کرد و شکی نیست که در رقابت‌های بعدی بسیاری از این تیم یکدست به عنوان یک مدعی نام خواهند برد و طرفدارش خواهند بود.
اظهار نظر خرداد سال گذشته دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت در این خصوص شاید پاسخ مناسبی برای این پرسش باشد. «محمدرضا مرتضوی» دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت با بیان این که پروژه‌ها و طرح‌های صنعتی اغلب بدون توجه به آمایش صنعتی براساس نفوذ‌های سیاسی اجرا می‌شود، افزود: بسیاری از این طرح‌ها با نفوذ روابط سیاسی و خارج از برنامه‌های توسعه‌ای و طرح‌های آمایش سرزمینی انجام شده به همین دلیل هم‌اکنون با انبوهی از طرح‌های صنعتی مواجه هستیم که اجرای آن هیچ‌گونه توجیه اقتصادی برای کشور ندارد.
بهترین بازیکن میدان در اولین دیدار نیمه‌نهایی که میان فرانسه و بلژیک برگزار شد، ساموئل اومتیتی مدافع آبی‌ها بود. بازیکنی که کمتر کسی انتظار داشت زننده تنها گل بازی باشد. اومتیتی در دقیقه ۵۱ کرنر ارسالی آنتوان گریزمان را وارد دروازه شیاطین سرخ کرد تا خروس‌ها بلیت مسکو را رزرو و خود را برای فینال آماده کنند. هوگو لوریس و تیبو کورتوا با سیو‌های درخشان خود کاری کردند تا بازی در نیمه اول با تساوی بدون گل به پایان برسد. اما کمی بعد از شروع نیمه دوم، اومتیتی با ضربه سری زیبا، تنها گل بازی را به ثمر رساند. این سومین گل ملی اومتیتی با پیراهن آبی فرانسه بود. اومتیتی در زبان قبلیه لوهیای کنیا لغتی است پرکاربرد که به معنای چیز یا کمیتی کوچک است. همین باعث شده بسیاری از اهالی غرب کنیا از هواداران پرشور این دفاع وسط فرانسوی باشند که فوتبال باشگاهی را در بارسلونا دنبال می‌کند. او در پایان به عنوان بهترین بازیکن این دیدار هم معرفی شد.
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، سرمقاله امروز روزنامه حمایت با عنوان «باج‌خواهی ترامپ از ناتو» منتشر شده و در آن چنین آمده است:چنانچه ترامپ از ناتو خارج شود – که نمی‌شود- بازوی کمکی مهمی را در معادلات و تحولات جهانی از دست می‌دهد، چون بخش مهمی از پرستیژ پوشالی ابرقدرتی آمریکا از ناحیه رهبری ناتو شکل‌گرفته و برای انجام عملیات‌های مختلف نظامی، همواره از همراهی شاکله اصلی ناتو یا اعضای کلیدی آن بهره برده است. آمریکایی‌ها تحت پوشش عضویت در ناتو و با این استدلال پوچ که جامعه بین‌المللی بر تهاجم نظامی اجماع کرده‌اند، دست‌اندازی‌های خود را در اقصی نقاط جهان طی دو دهه گذشته توجیه کرده‌اند و متأسفانه این حربه نیز مؤثر بوده و موجب شده تا رؤسای جمهور جنایتکار آمریکا طی این سال‌ها واکنش‌های بین‌المللی را به هیچ‌انگارند و اعتراضات داخلی به جنگ‌افروزی سران کاخ سفید را نادیده بگیرند. علاوه بر این، خشم افکار و محافل آمریکایی از هزینه‌های سرسام‌آور لشکرکشی به نقاط مختلف دنیا از جیب مالیات‌دهندگان را با طرح این دروغ که مخارج آن بر عهده ناتو قرار دارد، کاهش داده‌اند و از زیر بار پاسخگویی به آن طفره رفته‌اند.
از سوی دیگر، مقامات آمریکایی و رهبران پیشین ناتو نیز بر نیاز واشنگتن به این پیمان نظامی تأکید کرده‌اند که همین امر، نشانگر بلوف سیاسی ترامپ برای کسب امتیاز بیشتر از اروپاست، همچنان که همین رویه را در قبال جمهوری اسلامی و چین از سوی کاخ سفید شاهد بودیم. «آندرس فوگ راسموسن»، دبیر کل اسبق ناتو در مقاله‌ای به همراه «الیوت ال. انگل»، قانون‌گذار دموکرات آمریکا تأکید کرده‌اند که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا اکنون بیشتر از هر زمان به ناتو احتیاج دارد و نتیجه‌گیری کرده‌اند که «باید به خاطر داشته باشیم که پذیرش رهبری جهانی آمریکا از سوی هم‌پیمانان ناتو از پیش مقررشده نیست و آمریکا منفعت پرسود حاصله از نظم جهانی که ایجاد کرده و ۷۰ سال برای حفظش جنگیده را با خروج از ناتو از دست می‌دهد و ترامپ این نظام را به قیمت به خطر انداختن آمریکا، شرکا و هم‌پیمانانش برمی‌چیند.»حضور نظامی فرانسه در مالی و افزایش فعالیت نظامی انگلیس در بحرین پس از ۴ دهه نشان می‌دهد که قطب‌های قدرتمند اروپا دیگر مایل نیستند که زیر بلیت آمریکا قرار داشته باشند و چنانچه ترامپ اقدام به خروج از آن کند، هژمونی تضعیف‌شده آمریکا را به خطر انداخته است؛ لذا به نظر می‌رسد که تشدید فشار کاخ سفید بر ناتو، تنها با هدف ترمیم اقتصاد ناکارآمد و کسب امتیازات کلان‌تر از متحدین راهبردی خود باشد.
یادداشت امروز روزنامه کیهان نیز با عنوان «سواد رسانه و هنرِ تبلیغ» منتشر شده و در آن آمده است:باید سواد رسانه‌ای به‌خصوص در مسئولان و مدیران افزایش یابد. مدیری که بدون اطلاع از تغییر ماهوی فضای کنونی رسانه‌ای و تبلیغاتی، با یک مصاحبه، یک سخنرانی، حضور در یک مجمع و یا محل خاص و... ضمن ایجاد هزینه برای نظام، پیروزی را به دشمن تقدیم می‌کند چه‌بسا در صورت اطلاع از این موضوع و بالاتر بودن سواد رسانه‌ای، به‌گونه‌ای دیگر عمل می‌کرد. باید به برخی از این مسئولان و مدیران گفته شود که اگر شما مصاحبه نکنید، کسی فکر نمی‌کند که شما لال هستید!
در کنار این افزایش سواد رسانه‌ای در مسئولان، مدیران و حتی مردم عادی، آنچه به‌عنوان آتش به اختیار توسط مقام معظم رهبری به نیرو‌های انقلابی ابلاغ گردیده است راهبرد دیگری است که باید در دستور کار نیرو‌های معتقد خودی قرار گیرد. آتش به اختیار یعنی یک کار تمیز فرهنگی. کار تمیز فرهنگی نیز باید با استفاده از اصول و روش‌های دقیق و علمی و تأثیرگذار صورت پذیرد. عناصری که قصد دارند در این معرکه وارد شوند باید مقدمات آن یعنی محیط‌شناسی، ابزار شناسی و اصول کار تمیز فرهنگی را بشناسند. نباید در مقابل دشمن رویکرد انفعالی داشت. باید از دشمن مطالبه‌گری کرد و در مقابل آنچه به‌عنوان شبهه و شایعه از سوی او القا می‌گردد، روشنگری هنرمندانه و با سرعت مناسب را در دستور کار قرار داد. در این صورت شاهد خواهیم بود که القای دشمن چونان کف روی آب، مضمحل و نابود خواهند شد و آنچه ابدی و دائمی است آب زلال و شفافی است که در دریای بیکران اسلام و انقلاب اسلامی ایران می‌تواند حیات ابدی و توام با امنیت، رفاه و عافیت را به ارمغان آورد. این ظرفیت را نباید به عناصر داخل کشور و یا ایرانیان محدود کرد. آزادگان و مردمان شریفی در دنیا هستند که حاضرند برای بیان حقیقت، بدون هیچ چشمداشتی، از داشته‌های خود هزینه کنند. قشر جوان و دانشجو که آمادگی پذیرش حقیقت را دارند ازجمله گروه‌های هدف در این امر می‌باشند. به هم رساندن این عناصر و تشکیل یک جبهه کارآمد در مقابل جبهه زر و زور و تزویر، پیروزی جبهه حق را به همراه خواهد داشت.
در یادداشت امروز روزنامه وطن امروز هم چنین آمده است:ما با یک سناریوی «جامع»، «هدفمند» و «مستمر» در قبال کشورمان مواجه هستیم. بخشی از این سناریو در قالب «دیپلماسی عمومی» و از سوی رسانه‌های غربی دنبال می‌شود و بخشی دیگر از آن، در قالب «دیپلماسی پنهان» کشور‌های اروپایی و با مشورت و هدایت بازیگرانی مانند ایالات متحده و رژیم مجعول صهیونیستی هدایت می‌شود. «اطاله مذاکرات برجامی»، «ارائه بسته پیشنهادی کلی و ناکارآمد از سوی اروپا»، «ماجرای اخراج ۲ دیپلمات ایرانی از هلند» و «متهم کردن یک دیپلمات ایرانی به بمب گذاری در نشست منافقین» جملگی به مثابه اجزای به هم پیوسته یک «سناریوی واحد» محسوب می‌شوند.
مسلماً در صورتی که انفعال وزارت امور خارجه در برابر چنین اقدامات کثیفی ادامه پیدا کند و دستگاه دیپلماسی ما به بهانه استمرار مذاکرات برجام اروپایی، چشمان خود را بر روی مواجهه سخت دولت‌های اروپایی با دیپلمات‌های ما ببندد، این سناریو در آینده با شدتی بیشتر و البته با دخالت اجزایی تازه‌تر (!) علیه کشورمان ادامه پیدا خواهد کرد. هم‌اکنون زمان آن رسیده است تا به جای «غیردوستانه» (!) خطاب کردن اقدامات غیرقانونی و وقیح دولت حامی تروریست هلند، دست به اقدامی متقابل در برابر این کشور زد. همچنین دولت‌های آلمان، فرانسه، بلژیک و اتریش نیز باید بابت دستگیری دیپلمات کشورمان، سخت‌ترین تاوان ممکن را پس دهند. متاسفانه در سایه انفعال و گارد باز دستگاه دیپلماسی کشورمان و لبخند‌های نابجای آقای دکتر ظریف به هر کس ژن غربی دارد، اروپا هم‌اکنون به جای قرار گرفتن در مسند یک متهم (به جرم حمایت از گروه‌های تروریستی ضدایرانی)، در مسند یک «قاضی» و «طلبکار» قرار گرفته است. آیا زمان آن نرسیده است که این معادله تغییر کرده و شکل واقعی خود را پیدا کند؟! بدیهی است وزارت امور خارجه زمان بسیار اندکی برای اصلاح رویکرد خود در برابر «سناریو‌های ضدایرانی اروپاییان» دارد. در اینجا تاکید می‌شود خنثی سازی چنین سناریو‌های هدفمند و همه‌جانبه ای، تنها در سایه اقتدار دستگاه دیپلماسی ایران و ارسال سیگنال‌ها و پیام‌های مقتدرانه از سوی کشورمان امکانپذیر خواهد بود.
روزنامه شرق نیز در یادداشت امروز خود چنین نوشته است:دستگاه‌های تبلیغاتی، گمرکات، ساختار تولید و نظام آموزشی و بهداشتی و درمانی، نظام حمل‌و‌نقل، مسکن و همه ریزساختار‌های اقتصادی باید اکیدا از الگوسازی‌های تجملی احتراز کنند و منابع مالی محدود کشور برای تأمین ضروریات بسیج شوند. کارگزاران ارجمند توجه داشته باشند که مجری تحریم‌های گذشته آمریکا در کتاب خود صریحا بر هوشمندی در هدف‌گذاری تجملی برای کالا‌های وارداتی ایران تأکید می‌کند و این هدف‌گذاری را برای هرزدادن منابع مالی و نیز دامن‌زدن به اختلاف طبقاتی در ایران ذکر می‌کند! احتراز از اسراف: حرمت اسراف یقینا یکی از ارکان اقتصاد اسلامی است!
آموزه‌های دینی، اسراف‌کنندگان را برادران شیطان دانسته است. در سخنرانی ریاست محترم جمهوری به‌طور ویژه بر صرفه‌جویی در هزینه‌ها، کاهش مصرف آب و برق و گاز تأکید شد. امروز مبارزه با اسراف و ریخت‌و‌پاش و کاهش هزینه‌ها وظیفه‌ای انقلابی و رسالتی میهنی است. آنچه مهم است اینکه باید شرایط تحریم‌های کنونی را مشابه شرایط جنگی تلقی کنیم و هر آنچه را برای مقابله با تهاجم نظامی دشمن لازم است، در این شرایط به کار گیریم. باید اعتماد‌به‌نفس و آرامش داشته باشیم، در منابع و سیاست‌ها اولویت‌بندی قرار دهیم، رو به‌سوی فقرا و مستضعفان داشته باشیم، از گران‌کردن زندگی بپرهیزیم و از اسراف دوری کنیم!در چنین شرایطی و با به‌کارگیری چنین رویکردی آرمانی و علمی، دشمن حقیرتر و زبون‌تر از آن خواهد بود که هماوردی علیه ملت بزرگ ایران باشد.
یادداشت امروز روزنامه اعتماد نیز به بازی های خوب تیم ملی فوتبال بلژیک در جام جهانی 2018 روسیه اشاره کرده است و نوشته:تیم‌های اسم و رسم‌دار که با کلی هوادار در سرتاسر جهان وارد روسیه شده بودند یکی پس از دیگری طرفداران خود را ناامید کرده و به خانه بازگشتند ولی کرواسی –که بزرگ‌ترین افتخارش سومی در جام ١٩٩٨ است- و به خصوص بلژیک -که آنقدر‌ها هم در کانون توجه نبوده و به چشم نمی‌آمد و تنها یک بار در جام جهانی ١٩٨٦ چهارم شده بود- کلی طرفدار برای خود دست و پا کردند و به جمع چهار تیم پایانی راه یافتند.
بلژیک با عملکرد خوب خود هواداران ناامید غول‌های ناکام جام را طرفدار پروپا قرص ادن هازارد و هم‌تیمی‌هایش کرد. حالا آن‌ها یکی از تیم‌های دوست‌داشتنی جام شده بودند که بسیاری امید به قهرمانی‌شان بسته بودند؛ اما انگار فرانسه چیز دیگری است. در شب بازی خروس‌ها با شیاطین سرخ کم نبودند آن‌هایی که دوست داشتند بلژیک برنده شود و بسیار ستایش کردند تلاش و جنگندگی بلژیکی‌ها را. بسیاری در جامعه ایرانی وقتی تلاش و پشتکار سرخ‌پوشان را -که تا آخرین لحظه جنگیدند- دیدند و با این تیم همذات‌پنداری کردند. برای خیلی‌ها بلژیک خودِ خودشان بود که می‌خواست حریف پرافتخارتر را -که قهرمانی و نایب قهرمانی جام ١٩٩٨ و ٢٠٠٢ را در کارنامه دارد- شکست دهد؛ اما هرچه تلاش کرد نشد؛ اما مهم این است که بلژیک به تمامی تلاش را کرد و همین برای طرفداران این تیم کافی بود. بلژیک با طرفداران کمی به جام جهانی روسیه آمد، اما بی‌تردید با هواداران زیادی جام را ترک خواهد کرد و شکی نیست که در رقابت‌های بعدی بسیاری از این تیم یکدست به عنوان یک مدعی نام خواهند برد و طرفدارش خواهند بود.
روزنامه خراسان در یادداشت امروز خود با عنوان «افتتاح پروژه‌های «آب بر» بی توجه به آمایش سرزمین» چنین نوشته است: سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا تاکنون شاهد اجرای پروژه‌های فولادی در مناطق خشک، احداث کارخانه نان صنعتی در مناطق کم‌جمعیت یا تاسیس واحد‌های تولیدی فرش‌های ماشینی بیش از نیاز بازار بوده و هستیم که باعث شده بخش عمده‌ای از منابع مالی کشور تلف شود؟ و اساسا تصمیم گیری‌ها در این خصوص بر چه اساس بوده است؟
اظهار نظر خرداد سال گذشته دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت در این خصوص شاید پاسخ مناسبی برای این پرسش باشد. «محمدرضا مرتضوی» دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت با بیان این که پروژه‌ها و طرح‌های صنعتی اغلب بدون توجه به آمایش صنعتی براساس نفوذ‌های سیاسی اجرا می‌شود، افزود: بسیاری از این طرح‌ها با نفوذ روابط سیاسی و خارج از برنامه‌های توسعه‌ای و طرح‌های آمایش سرزمینی انجام شده به همین دلیل هم‌اکنون با انبوهی از طرح‌های صنعتی مواجه هستیم که اجرای آن هیچ‌گونه توجیه اقتصادی برای کشور ندارد.
نکته تاسف بارتر این که در شرایط کنونی با حجم انبوهی از طرح‌های نیمه‌تمام صنعتی روبه‌رو هستیم که بی شک بدون توجه به آمایش سرزمینی و شاید بر اساس نفوذ و رابطه و زد و بند و دغدغه‌های رای آوری برخی نمایندگان مجلس کلنگ زده شده است و اجرای نیمه‌کاره این طرح‌ها بدون توجه به شرایط جغرافیایی و زیست‌محیطی نتیجه‌ای جز اتلاف بیشتر منابع در پی نخواهد داشت. بنا به گفته کارشناسان، زمانی که برای یک طرح سرمایه‌گذاری می‌شود، حداقل به پنج سال زمان نیاز است تا آن طرح تکمیل‌شود و ۱۰سال نیز باید آن طرح را با منابع ملی اداره کرد تا به بازده اقتصادی و سود مناسب برسد؛ بنابراین اجرای طرح‌های سرمایه‌گذاری بدون توجه به آمایش سرزمینی موجب می‌شود که ۱۵سال برای سرپا نگه‌داشتن یک رویداد غیراقتصادی از منابع ملی هزینه کنیم.با این اوصاف یک سوال مهم پیش روی مسئولان قرار می‌گیرد که پاسخ به آن شجاعت و جسارت زیادی می‌طلبد؛ آیا نباید در باره برخی طرح‌های بزرگ صنعتی هزینه-فایده جدی و در صورت لزوم برای تعطیلی برخی یا تمامی آن واحد‌ها و جایگزینی شان با واحد‌های اصولی و متناسب با طرح آمایش، اقدام کرد؟
یادداشت امروز روزنامه ایران هم با عنوان «دُم خروس روی جام!» منتشر و در آن چنین آمده است: «قهرمان، قهرمان می‌سازد.» این جمله‌ای است که حالا درباره دیدیه دشان، سرمربی تیم ملی فرانسه در حال رخ دادن است. او که ۲۰ سال پیش به عنوان کاپیتان خروس‌ها، جام جهانی را در کشور خود بالای سر برد و دو سال بعد نیز قهرمانی دیگری را در یورو ۲۰۰۰ تجربه کرد، حالا می‌خواهد در قامت سرمربی فرانسه، تیم کشورش را به مقام قهرمانی جام جهانی برساند. او حالا تنها یک گام با این مهم فاصله دارد و سه‌شنبه شب تیمش را به فینال جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه رساند. البته فرانسوی‌ها در سال ۲۰۱۶ فینال یورو را از دست دادند و یادآوری بازی با پرتغال برای هواداران این تیم خوشایند نیست. آیا تاریخ به شکلی متفاوت با دو دهه پیش برایشان تکرار می‌شود؟ شاید هم این بار نوبت دبل در نایب قهرمانی است، نه دبل در قهرمانی! البته تیم دشان نشان داده که با تمام خرافات و احتمالات مبارزه می‌کند و اجازه نمی‌دهد هیچ چیزی جلوی قهرمانی‌اش را بگیرد.
بهترین بازیکن میدان در اولین دیدار نیمه‌نهایی که میان فرانسه و بلژیک برگزار شد، ساموئل اومتیتی مدافع آبی‌ها بود. بازیکنی که کمتر کسی انتظار داشت زننده تنها گل بازی باشد. اومتیتی در دقیقه ۵۱ کرنر ارسالی آنتوان گریزمان را وارد دروازه شیاطین سرخ کرد تا خروس‌ها بلیت مسکو را رزرو و خود را برای فینال آماده کنند. هوگو لوریس و تیبو کورتوا با سیو‌های درخشان خود کاری کردند تا بازی در نیمه اول با تساوی بدون گل به پایان برسد. اما کمی بعد از شروع نیمه دوم، اومتیتی با ضربه سری زیبا، تنها گل بازی را به ثمر رساند. این سومین گل ملی اومتیتی با پیراهن آبی فرانسه بود. اومتیتی در زبان قبلیه لوهیای کنیا لغتی است پرکاربرد که به معنای چیز یا کمیتی کوچک است. همین باعث شده بسیاری از اهالی غرب کنیا از هواداران پرشور این دفاع وسط فرانسوی باشند که فوتبال باشگاهی را در بارسلونا دنبال می‌کند. او در پایان به عنوان بهترین بازیکن این دیدار هم معرفی شد.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *