بحران مهاجرت در مرزهای اروپا و تفاوتهایی که اکنون آشکار میشوند
خبرگزار میزان – از ماه فوریه و در پی آغاز عملیات نظامی روسیه علیه اوکرین میلیونها نفر از مردم اوکراین روانه کشورهای اروپایی شدهاند و کارشناسان این روند را یکی از سریعترین بحرانهای پناهجویی اروپا عنوان میکنند.
به گزارش «cidob»، این نخستین بحران پناهجویان اروپا نیست، اما به چند دلیل با بحرانهای قبلی متفاوت است؛ نزدیکی جغرافیایی و فرهنگی، تاریخ مهاجرت اخیر، سیاست مرزهای باز و چند دلیل دیگر که این بحران پناهندگی را به یک موضوع ژئوپلیتیک تبدیل کرده است.
«فیلیپو گراندی»، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل میگوید که این یکی از سریعترین مهاجرتها در 40 سال گذشته بوده است.
این نخستین بحران پناهجویان در اروپا نیست، اما همانطور که مقایسه با سال 2015 نشان میدهد، متفاوت است؛ اندازه و سرعت مهاجرت یک نشانه است، اما علاوه بر این تصور اتحادیه اروپا از این موضوع نیز متفاوت است.
سیاستمداران و رسانهها به «نزدیکی فرهنگی و اجتماعی» افرادی که وارد مرزهای اتحادیه اروپا میشوند اشاره کردهاند. «اینها پناهندگانی نیستند که ما به آنها عادت کردهایم. این افراد اروپایی هستند.»؛ این اظهارات «کریل پتکوف»، نخست وزیر بلغارستان، درباره پناهجویان اوکراینی است.
این نوع اظهارات و موارد مختلفی که وجود داشته است، بر تفاوت اول تأکید میکند؛ این بار از این پناهندگان استقبال میشود و دلیل آن تنها نیاز فوری آنها به حمایت بینالمللی نیست، بلکه به این دلیل است که آنها «اروپایی» هستند.
در مقایسه با «سایر پناهندگان»، سیاستهای مهاجرت هیچ مانعی برای عبور از مرزها در برابر اوکراینیها ایجاد نمیکند.
اما ماهیت استثنایی پذیرایی فراتر از دوستان و خانواده است؛ گزارشهای متعدد مطبوعاتی شهروندان لهستانی را توصیف میکنند که برای استقبال از پناهندگان تلاش میکنند.
- بیشتر بخوانید:
- بحران مهاجرتی اروپا و مواجهه پناهجویان با تبعیض
- اروپا مسئولیت خود را در قبال پناهجویان انجام نمیدهد
تفاوت اساسی دیگر این است که این بار کشورهای عضو اتحادیه اروپا سیاست مرزهای باز را حفظ کردهاند؛ رژیم پناهندگی بینالمللی باید اینگونه عمل کند و به کسانی که از جنگ و درگیری فرار میکنند اجازه عبور داده شده و سپس میزبانی شوند. اما این چیزی نیست که معمولاً اتفاق میافتد و در کشورهایی که اکنون از پناهجویان اوکراینی استقبال میکنند، کمتر اتفاق میافتد.
آخرین تفاوت بزرگ و شاید تفاوتی که تاکنون به آن اشاره شده این است که این بحران پناهندگی را بار دیگر به یک موضوع ژئوپلیتیک تبدیل میکند. همانطور که در نیمه دوم قرن بیستم وجود داشت، پناهندگی به وسیلهای برای رقابت اخلاقی و ایدئولوژیک تبدیل میشود.
این یک عامل جزئی نیست؛ مشکل اینجاست که دقیقا این تفاوتهای متعدد با یکدیگر در تضاد قرار میگیرند زیرا برای پیروزی در این مسابقه اخلاقی و ایدئولوژیک نمیتوان بین برخی از پناهندگان و برخی دیگر تفاوت قائل شد.
تبعیض به دلیل منشأ و ملیت در پرواز از اوکراین؛ و این احتمال وجود دارد که چنین تمایزاتی برای افرادی که به دنبال حمایت موقت در اتحادیه اروپا هستند، ادامه یابد، آسیب زیادی به آنها وارد میکند.
انتهای پیام/