دماوند از برج‌های مَنهَتن روایتی بدون پیش‌داوری درمورد شرح مهاجرت تحصیلی یک ایرانی به آمریکاست. در این مستندنگاریِ داستانی، علی حسن‌زاده تلاش کرده مخاطب را با چالش‌هایی که یک جوان ایرانی مسلمان در فرهنگ غربی و تفاوت‌های زندگی، محیط کاری و اجتماعی تجربه می‌کند، آشنا کند.
علی حسن‌زاده، در سفرنامۀ کتاب دماوند از برج‌های مَنهَتن ۲۸۸صفحه‌ای، مشاهدات خودش از چند شهر ینگه‌دنیا و همین‌طور آبشار نیاگارا را مکتوب و با تصاویری چند همراه ساخته است. در این کتاب، به‌اقتضای دین و آیین نویسنده، روایت‌هایی می‌خوانیم از کم‌وکیف برگزاری جشن‌های اسلامی در فیلادلفیا و حضور ایرانی‌ها و نیز غیرایرانی‌های مسلمان در مهدیۀ این شهر، روایت‌هایی که در آن‌ها مسئلۀ رواداری و مدارا وجه برجسته‌ای یافته‌اند.
نگاهی تطبیقی
جالب‌اینکه حسن‌زاده، در متن خود، با نگاهی تطبیقی، این مراسم‌ها را با آنچه در نسخۀ ایرانی/ مشهدی‌شان می‌بینیم هم مقایسه کرده است، چنان‌که جابه‌جا متعرضِ مسائلِ سیاسیِ روزِ جهان و ایرانِ پس از ۸۸ نیز شده است.
اما یکی از بخش‌های بامزۀ کتابْ شرحِ ماجرایی است که درجریانِ پیداکردنِ غذای حلال در آمریکا بر نویسنده می‌گذرد: شرحِ یافتنِ «مکه‌مارکت»، فروشگاهِ فروشِ غذاهای حلال، و خرید از آن در این قسمت خواندنی است. جز این‌ها، دربارۀ امکانات دانشجویان، نحوۀ برگزاری کلاس‌های درس، هزینۀ زندگی و اجارۀ خانه پرداخته است.
سیروسیاحتش
مراسم خواستگاری، و همین‌طور وضع‌وحال خیابان‌های فیلادلفیا نیز در سفرنامۀ حسن‌زاده نکات جالبی آمده است. نویسنده، درجریان سیروسیاحتش، ضمناً، بخت آن را یافته است که دو تن از ایرانیانِ بزرگِ عرصۀ فرهنگ و اندیشه را که اکنون ساکن آمریکا هستند نیز ببیند.
این دو تن احمد مهدوی دامغانی و سیدحسین نصر هستند که در نوشتۀ حسن‌زاده می‌توان مختصری از شرح ملاقات با ایشان را هم خواند.
