هدف‌گذاری تکواندو فراموش نشود؛ تیم امید یا تیم «ب»، مسئله این است!
خبرگزاری میزان - در سالیان اخیر یکی از مشکلات تکواندوی ایران فاصله میان حضور بازیکنان رده نوجوانان تا تیم ملی بزرگسالان بود و در فدراسیون جدید قرار شد با تشکیل تیم امید (زیر 21 سال) این مشکل برطرف شود. تیمی که قرار بود ملی‌پوشان رده نوجوانان را بعد از پایان کار در این رده سنی مدنظر داشته باشد تا استعدادهای تکواندوی ایران که روی آن‌ها سرمایه گذاری می‌شود، هدر نروند.
تیم امید مهمترین پروژه‌ای بود که کمیته فنی در خصوص آن تصمیم‌گیری کرد و پس از سال‌ها، سرانجام خلأ بین تیم‌های نوجوانان و بزرگسالان پٌر شد.
قرار بود این تیم از تکواندوکاران جوانی که زیر 21 سال سن دارند و کم تجربه هستند، تشکیل شود تا پشتوانه بزرگسالان باشند، اما الان شواهد چیز دیگری نشان می‌دهد. این تیم بیشتر شبیه تیم «ب» شده است و خبری از پشتوانه‌سازی برای تیم بزرگسالان نیست.
سروش احمدی دارنده مدال نقره جهان 25 ساله است، حسین لطفی نقره آسیا را در کارنامه دارد، مهران برخورداری سابقه حضور در مسابقات قهرمانی آسیا و رقابت‌های جهانی و امیرمحمد بخشی نقره بازی‌های آسیایی و طلای آسیا را در کارنامه دارد. آیا با چنین نفراتی که همگی از چهره‌های شناخته شده تکواندو هستند، می‌شود ادعای بازیکن‌سازی کرد؟
این تیم قرار بود فاصله بین نوجوانان تا بزرگسالان را پر کند، اما الان تکلیف آن هوگوپوشان 18 - 19 ساله کم‌تجربه چه می‌شود؟
هادی ساعی افتخار تکواندوی ایران است که مدت زیادی از ریاستش در فدراسیون نمی‌گذرد و باید این گونه مسائل را مدیریت کند تا نسل سوزی در این رشته پرافتخار صورت نگیرد. عدم توجه به تیم امید شاید باعث شود برخی‌ها رنکینگ زیر 70 را با بالای 70 اشتباه بگیرند!
انتظار از تیم امید کاملاً مشخص است؛ جامعه تکواندو تیمی را می‌خواهند که فاصله ایجاد شده از نوجوانان تا بزرگسالان را از بین ببرد و این توقع از کادرفنی تیم امید و هادی ساعی وجود دارد که به فکر بازیکن سازی باشند.
انتهای پیام/