قصرقند نگین مکران

شهرستان زیبای قصرقند در جنوب سیستان و بلوچستان با باغات سبز انبه، مزارع باقلا و قنات ها و قلعه های تاریخی، یکی از مکان های دیدنی سیستان و بلوچستان است. شهرستان قصرقند دارای 3 بخش مرکزی، ساربوگ و تَلَنگ می باشد. بلوچ ها تقریباً بیش از 99 درصد بافت قومی شهرستان قصرقند را تشکیل داده اند که با گویش بلوچی مکرانی تکلّم می کنند. مردم شهرستان انسانهایی صادق، سختکوش، معتقد و مهمان نواز هستند که غالباٌ مسلمان و اهل سنت (فقه حنفی) می باشند. لباس قوم بلوچ به تبعیت از مرزهای اقلیمی مشابه لباس های کشورهای همسایه است. منابع تأمین آب شهرستان جهت شرب و زراعت متنوع اند و شامل رودخانه، قنات، چشمه و چاه می باشند. رودخانه کاجو علاوه بر طبیعت زیبا بعنوان زیستگاه گونه نایاب جانوری تمساح پوزه کوتاه هر ساله پذیرای گردشگران زیادی از سراسر ایران است. وجود ۲۲ رشته قنات و جاری شدن آب در دامنه‌ها سبب شده است تا در طول سال ۲ بار برنج از شالیزارهای این منطقه برداشت شود رویدادی که در دیگر مناطق کشور کمتر اتفاق می‌افتد. شهرستان قصر قند دارای شرایط اقلیمی گرم و نیمه مرطوب است. ایرج افشار در کتاب بلوچستان و تمدن دیرینه آن به نقل از اعتماد السلطنه می نویسد: '' قصرقند در واقع پایتخت همه مکران است ، بر روی تپه بلندی، قلعه محکمی واقع است و محل نشیمن حکمران است''