چطور آبلیمو‌های تقلبی را تشخیص بدهیم؟

هر چند در این میان برخی واحد‌های تولیدی به خاطر سودجویی، دست به تقلب می‌زنند و نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت. اما با این حال استفاده از محصولاتی که در کارخانه‌ها تولید می‌شوند خطر به‌مراتب کمتری نسبت به استفاده از محصولات خانگی دارند چرا که این محصولات حداقل اطلاعات لازم برای ردیابی محصولات دارای مشکل را به مصرف‌کنندگان و مسئولان ذی‌ربط می‌دهند. این گزارش به دنبال بررسی‌های علمی یکی از باور‌های اشتباه مردم در خصوص آبلیمو‌های سنتی تهیه شده است. شاید پس از مطالعه آن، بیشتر از قبل در خرید آبلیمو‌های به اصطلاح سنتی تامل کنیم.

تبلیغات کاذب برای عرضه آبلیمو‌های سنتی در وهله اول چهره صنعت غذا را در نظر مصرف‌کنندگان مخدوش می‌سازد. بسیاری از مردم هم که تحت تاثیر این تبلیغات قرار می‌گیرند ترجیح می‌دهند به جای استفاده از محصولات استانداردی که در کارخانه‌ها تولید و فرآوری می‌شوند، این محصولات بی‌نام و نشان را استفاده کنند. اما وقتی این موضوع به صورت تخصصی بررسی می‌شود نتیجه این است که بخش قابل توجهی از بی‌اعتمادی مردم به کارخانه‌ها بی‌دلیل است و پایه علمی ندارد. نتیجه این سلب اعتماد که به کام سودجویان و دلالان شیرین است، فقط به تهدید سلامتی مصرف‌کننده ختم نمی‌شود و بسیاری از خانواده‌ها را وا می‌دارد که در فصل تابستان یا خودشان اقدام به آبلیموگیری کنند یا از سنتی فروشان خرید کنند. در بین نگرانی‌های مردم، قیمت لیمو به طور سرسام‌آوری افزایش یافته و هزینه گزافی به خانواده‌ها تحمیل خواهد شد.

استفاده از نگهدارنده‌های غیر مجاز

اگر تولید محصول با ویژگی‌های کیفی مد نظر واحد‌های نظارتی اینقدر راحت بود، چگونه می‌توان با ابتدائی‌ترین امکانات محصولی تولید کرد که تا یک‌سال از فساد با کپک، مخمر یا باکتری‌های اسید دوست مصون بماند؟ پاستوریزاسیون صنعتی (در دمای C°۸۵ به مدت ۳۰ ثانیه) تحت شرایط کاملاً کنترل شده علاوه بر این‌که محصول را ایمن و عاری از هرگونه میکروارگانیسم می‌کند، به همراه نگهدارنده‌های مجاز، مدت زمان نگهداری محصول را افزایش می‌دهد. حال آن‌که تولیدکنندگان زیر زمینی فاقد چنین تجهیزاتی بوده و معمولاً از نگهدارنده‌های غیر مجاز استفاده می‌کنند.

ویژگی‌های ظاهری عامه‌پسند، اما غیر‌واقعی

مراحل فیلتراسیون و هموژنیزاسیون در تولید صنعتی آبلیمو از اهمیت زیادی برخوردارند. دلیل اصلی ظاهر شفاف و فاقد کدورت و پالپ آبلیمو‌های صنعتی، استفاده از این فناوری‌های پیشرفته در کارخانجات است. در حالیکه تصور عموم بر این است که آبلیموی فاقد پالپ، خاصیت چندانی ندارد. از طرف دیگر بسیاری از آبلیمو‌های تهیه شده سنتی دارای پالپ‌های شناور هستند که گاهی تا یکسال ته‌نشین نمی‌شود. آیا این موضوع شک بر‌انگیز نیست؟ ظاهر پالپی آبلیمو‌های سنتی در خوشبینانه‌ترین حالت با پایدار سازی تفاله خشک و آسیاب شده لیمو ایجاد می‌شود.

عدم تطابق با استاندارد ملی

طبق استاندارد ملی آبلیمو، این محصول یا با فشردن طبیعی میوه یا از رقیق کردن کنسانتره لیمو با آب تهیه می‌شود. آیا می‌دانید علاوه بر کنسانتره طبیعی، متاسفانه کنسانتره‌های سنتزی و بسیار ارزان لیمو نیز در حال حاضر در بازار کشور به سهولت در دسترس است؟ از آنجا که نوک پیکان سازمان‌های نظارتی همیشه به سمت کارخانه‌داران و واحد‌های دارای پروانه تولید است، تولیدکنندگان زیرزمینی براحتی و بدون دغدغه بازرسی و ردیابی محصول، آبلیمو‌های خوش رنگ و لعاب و اصطلاحاً ارگانیک خود را فرموله و بدون هیچ‌گونه امکان ردیابی، به راحتی در اختیار مصرف‌کننده قرار می‌دهند. رنگ‌های مورد استفاده در تولید این محصولات اغلب جزو رنگ‌های سنتزی بوده که خطرات زیادی برای مصرف‌کنندگان بویژه کودکان و زنان باردار دارد.

بدون تغییر رنگ حتی در شرایط بد نگهداری

فرآیند تولید صنعتی آبلیمو به دلیل کنترل دقیق شرایط عملیاتی واکنش‌هایی که منجر به تغییر رنگ آبلیمو به سمت قهوه‌ای می‌شود را به تاخیر می‌اندازد. انجام این واکنش‌ها با افزایش دمای نگهداری، حضور اکسیژن در بسته و نگهداری در معرض نور تسریع می‌شود و حتی آبلیمو‌های صنعتی نیز از این نظر مستثنا نیستند. حال چگونه ممکن است آبلیمو‌های سنتی که ماه‌ها در پشت شیشه مغازه‌ها در معرض نور آفتاب و دمای بالا قرار گرفته است، رنگ سبز زیبا و البته دروغین خود را حتی تا بیشتر از یکسال حفظ کنند؟ وقت آن رسیده تا با تامل در مسائل و حواشی که در مورد آبلیمو‌های سنتی وجود دارد، به خود بیاییم و اجازه دهیم صنایع قدیمی یا حتی نوپا که راه و روش درستی را برای تولید محصولات خود در پیش گرفته‌اند، در سایه اعتماد مصرف‌کنندگان رشد و با به‌کارگیری حداکثر ظرفیت تولید خود، به شکوفایی اقتصادی ـ. صنعتی کشور کمک کنند. در این موضوع جای خالی بازرسی‌های نهاد‌ها و سازمان‌های نظارتی بیش از پیش احساس می‌شود.