امـــام؛ ساعت ۲۲ و ۲۰ دقیــقه روز شنبه ۱۳ خــرداد ۱۳۶۸...

به گزارش خبرنگار گروه سیاسی ، حضرت امام خمینی(ره) بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی، در ساعت ۲۲ و ۲۰ دقیقه روز شنبه سیزدهـم خـرداد ماه سـال ۱۳۶۸ به وصال محبوب خویش شتافتند. در صبح روز بعد یعنی ۱۴ خرداد، ساعت ۷ صبح اولین خبری که از رادیوی سراسری ایران با صدای گوینده رادیو به جهان مخابره شد به شرح زیر بود: «انا لله و انا الیه راجعون. روح بلند پیشوای مسلمانان و رهبر آزادگان جهان، حضرت امام خمینی به ملکوت اعلا پیوست ...»

آقا هیچ کاری دیگری انجام نمی‌دادند، فقط نماز می‌خواندند
در ابتدای کتاب «فصل صبر» منتشره توسط  موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) خاطره‌ای از مرحوم حاج سیداحمد خمینی (ره) نقل شده که در بخشی از آن آمده است: «روز آخر که روز سیزدهم خرداد ماه بود دکتر‌ها هم دیگر مأیوس شده بودند. برای این که هر چه دارو به کار می‌بردند، فشار خون بالا نمی‌آمد. آقایان دکتر‌ها و چند تا از دوستان این طرف و آن طرف با حالت ناراحتی نشسته بودند و نمی‌توانستند چیزی بگویند. آقای دکتر فاضل و آقای دکتر عارفی یک جا نشسته بودند، من رفتم پیش شان گفتم چه خبر است؟ چرا این طوری نشسته اید و زانوی غم بغل کردید؟ دکتر فاضل به من گفت: فلانی، آقا تا یکی دو ساعت دیگر، بیشتر نمی‌توانند حرف بزنند. شما برو هر چه می‌خواهی از آقا بپرس. گفتم خیلی خوب و رفتم در اتاق، دیدم صورت آقا نورانی شده و چهره ایشان گل انداخته است و دارند نماز می‌خوانند. آقا از شب پیش نماز می‌خواندند. یعنی از ساعت ده شب قبل از روز فوت شان نماز می‌خواندند و آن شب دیگر آقای انصاری ایشان را برای وضو مهیا نکرد. برای این که خودشان دیگر نگفتند که من وضو می‌خواهم، چون از شب تا صبح بیدار بودند و نماز می‌خواندند. آقا هیچ کاری دیگری انجام نمی‌دادند، فقط نماز می‌خواندند. من رفتم داخل اتاق، دیدم دارند نماز می‌خوانند. همان طور که خوابیده بودند، با آن فشار سرشان را بالا می‌آوردند به عنوان رکوع و بعد دوباره برای سجود. من هر چه کردم با آقا حرف بزنم، دلم نیامد آن فضای معنوی را به هم بزنم. بعد فقط یک کمی به ایشان نگاه کردم و از اتاق آمدم بیرون. ساعت سه بعد از ظهر حالشان بد شد که دستگاه‌ها شروع کرد به کار و ساعت ده شب هم ایشان فوت کردند.»

غم و اندوه فراوان مردم و مسئولان
آیت‌الله مجتهدشبستری از مبارزان انقلابی و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در گفت‌وگوی تفصیلی با خبرنگار گروه سیاسی ، در رابطه با حال و هوای روز ارتحال امام (ره) چنین می‌گوید: «وقتی امام راحل کسالت پیدا کردند و حال‌شان وخیم شد، مردم بسیار نگران بودند تا اینکه در روز ۱۴ خرداد از دنیا رفتند. غم و اندوه فراوان مردم و مسئولان به خاطر خلا شخصیتی مانند امام(ره) از بین شان بود و بخاطر این بود که ایشان مورد علاقه همه اقشار بودند. با اعلام خبر فوت امام (ره) مردم از آینده، بیمناک شده بودند که وضع مملکت از نظر رهبری جامعه چگونه خواهد شد؟ دوستان نزدیک امام(ره) هم بسیار نگران و ناراحت بودند، دشمنانی همچون آمریکا و همپیمانانش هم امیدوار بودند و فکر می‌کردند با رفتن امام(ره) انقلاب، از بین می‌رود. اما مجلس خبرگان بسرعت و قبل از اینکه ۲۴ ساعت از زمان فوت امام بگذرد، تشکیل شد و اعضا یک تصمیم مدبرانه، عاقلانه و با سرعت گرفتند، مشروح این جلسه و اتفاقاتی که در آن افتاد نیز رسانه‌ای شده است. اجمالا اینکه وقتی در این جلسه شورای رهبری رای نیاورد، اینطور مطرح شد که آیت الله خامنه‌ای به عنوان خلف صالح امام خمینی(ره)، جایگزین شوند که مجلس خبرگان با اکثریت قاطع به انتخاب ایشان رای دادند. بعد از تصویب این موضوع، مردم و دوستان نظام نگرانی هایشان رفع شد و امید دشمنان نیز به یاس تبدیل گردید و رهبر فعلی کشور واقعا همان صلابت، استقامت و شجاعت ایشان و سایر امتیازاتی را که آن بزرگوار داشتند، را دارا هستند».

بیشتر بخوانید: آرامش در بازداشت؛ نمازشب در تبعید/ خانه‌ای که امام(ره) پس زد

خدا می‌داند که در آن شب شنبه و صبح شنبه چه بر ما گذشت
همچنین حضرت آیت‌الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب در تاریخ ۱۲ تیرماه ۶۸ نیز طی بیاناتی در دیدار ائمه جمعه سراسر کشور، فرمودند: «در آن ساعات بسیار حساسی که سخت‌ترین ساعات عمرمان را گذراندیم و خدا می‌داند که در آن شب شنبه و صبح شنبه چه بر ما گذشت، برادر‌ها از روی مسؤولیت و احساس وظیفه، با فشردگی تمام، فکر و تلاش می‌کردند که چگونه قضایا را جمع‌وجور کنند. مکرر از من به عنوان عضو شورای رهبری اسم می‌آوردند، که البته در ذهن خودم آن را رد می‌کردم؛ اگرچه به نحو یک احتمال برایم مطرح می‌شد که شاید واقعاً این مسؤولیت را به من متوجه کنند. در همان موقع به خدا پناه بردم و روز شنبه قبل از تشکیل مجلس خبرگان، با تضرع و توجه و التماس، به خدای متعال عرض کردم: پروردگارا! تو که مدبر و مقدر امور هستی، چون ممکن است به عنوان عضوی از مجموعه‌ی شورای رهبری، این مسؤولیت متوجه من شود، خواهش می‌کنم اگر این کار ممکن است اندکی برای دین و آخرت من زیان داشته باشد، طوری ترتیب کار را بده که چنین وضعیتی پیش نیاید. واقعاً از ته دل میخواستم که این مسؤولیت متوجه من نشود. بالاخره در مجلس خبرگان بحث‌هایی پیش آمد و حرف‌هایی زده شد که نهایتاً به این انتخاب منتهی شد. در همان مجلس، کوشش و تلاش و استدلال و بحث کردم، تا این کار انجام نگیرد؛ ولی انجام گرفت و این مرحله گذشت».

بیشتر بخوانید: آنچه در جلسه تاریخی ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ مجلس خبرگان گذشت