ناآماده‌ها در ترکیب تیم ملی/ از چشمی پراشتباه تا بیرانوند نامطمئن
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، تیم ملی فوتبال ایران در ادامه بازی‌های دوستانه خود جهت آمادگی برای جام جهانی 2018 روسیه با نتیجه 2 بر یک مقابل تیم ملی ترکیه مغلوب شد. این دیدار یک محک جدی برای شاگردان کی‌روش بود و نقاط ضعف تیم ملی ایران در این بازی به خوبی مشخص شد.
مهمترین دستاوردی که بازی شب گذشته تیم ملی مقابل ترکیه داشت این بود که تیم ملی در خط دفاعی به شدت دارای مشکل است. این مشکل بیشتر در میانه خط دفاعی به چشم آمد، جایی که روزبه چشمی و مرتضی پورعلی‌گنجی بازی کردند و نکته قابل تامل این که هیچ هماهنگی بین این دو بازیکن وجود نداشت. چشمی در این مسابقه یکی از ضعیف‌ترین بازی‌های خود را انجام داد و سرعت پایین او باعث شد مهاجمان ترکیه بارها از سمت او به دروازه ایران نزدیک شوند و دو گل شاگردان لوچسکیو از این منطقه بود.
بیرانوند هم مثل همیشه نامطمئن ظاهر شد و به خصوص روی گل دومی که دریافت کرد واکنش خوبی نداشت. بیرانوند در هر توپ زمینی که به سمت وی ارسال می‌شود تنها به نشستن و تماشای توپ اکتفا می‌کند و بدون شک این موضوع می‌تواند به یک چالش برای تیم ملی فوتبال در جام جهانی تبدیل شود. بیرانوند مدت‌هاست گل‌های زیادی روی توپ‌های زمینی دریافت می‌کند اما به نظر می‌رسد وی تلاشی برای رفع این نقطه ضعف نداشته است.
نبود هافبک دفاعی کلاسیک در ترکیب تیم ملی و بازی کردن مسعود شجاعی در این منطقه هم از جمله اتفاقاتی بود که کمتر کسی می‌توانست آن را پیش‌بینی کند، هر چند به نظر می‌رسد شجاعی نتوانست انتظارات کی‌روش را به عنوان یک هافبک دفاعی برآورده کند.
انصاری‌فرد هم که در خط هافبک بازی کرد در نشان دادن توانایی‌هایش ناکام بود. او که یک مهاجم نوک است در پستی بازی کرد که فاصله زیادی با دروازه تیم حریف داشت. این در شرایطی است که سردار آزمون با روزهای اوج خود فاصله زیادی دارد و انصاری‌فرد می‌تواند یک گزینه ایده آل برای حضور در پست مهاجم باشد.
اشکان دژاگه که در اواسط نیمه دوم وارد زمین شد نشان داد با روزهای اوج خودش فاصله زیادی دارد و کسی هم نمی‌داند کی‌روش بر چه اساسی می‌خواهد این بازیکن ناآماده را به روسیه ببرد. او با کیلوهای اضافه‌ای که داشت حتی در دویدن‌های مسافت کوتاه هم با مشکل مواجه بود.
بدون شک بازی تیم ملی ایران مقابل ترکیه دستاوردهای زیادی برای کی‌روش می‌تواند داشته باشد. سیدجلال حسینی با وجود این که پا به سن گذاشته است می‌توانست بهترین گزینه برای حضور در خط دفاعی تیم ملی باشد. اگر بهانه کی‌روش کُند بودن «سیدجلال» است که روزبه چشمی به شکل بدتری این مشکل را دارد.
باید دید در این 16 روز که تا جام جهانی 2018 باقی مانده کی‌روش تا چه حد می تواند نقاط ضعف تیم ملی که کم هم نیستند را رفع کند. یادمان نرود تیم ملی در جام جهانی با تیم‌های بسیار قدرتمندی بازی دارد و برای کسب نتایج آبرومندانه نیاز است که سرمربی پرتغالی تیم ملی در افکار خود تجدید نظر کند.
نوشته از آرش عبدی