«ناوشکن جماران»؛ تجلی ورود ایران به عرصه واقع‌گرایی تهاجمی در دریا
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی ، "ما هفتصد هشتصد سال سابقه‌ی دریانوردی داریم. آن روزی که از بنادر خلیج فارس کشتیهایمان به اقصی نقاط آسیا میرفت، خیلی از کشورهایی که امروز در دریانوردی تبحر و شهرت پیدا کرده‌اند، اصلاً وجود قابل ذکری نداشتند. با این سابقه، با این توانایی هایی که ملت ما دارد، با این ذهن خوب، با این هوش سرشار، با این سرانگشتان مهارت‌یاب که جوانهای ما دارند، مردم ما دارند، ما چرا باید اینقدر عقب بمانیم که حالا وقتی یک دستاوردی پیدا میکنیم، اینطور خوشحال شویم؟"
این جملات بخشی از سخنان مقام معظم رهبری در دیدار سی ام بهمن سال 88 با دست اندرکاران ساخت ناوشکن جماران بود. ناوشکن جماران نخستین ناوشکن طراحی و ساخته‌شده به دست متخصصان افتخار‌آفرین نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و نخبگان و دانشمندان توانمند ایرانی، در مراسم ویژه‌ای، با فرمان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای -فرمانده کل قوا- رسماً به ناوگان دریایی ارتش ملحق شد و جمهوری اسلامی ایران به جمع معدود کشورهای جهان پیوست که از قابلیت طراحی، ساخت و تجهیز رزم‌ناوها و ناوشکن‌های پیچیده و مجهز برخوردارند.
مسؤولان آمریکایی و انگلیسی سفرهای متعددی به کشورهای عربی حاشیه‌ی خلیج فارس داشتند و سعی کردند تا تهدیدات خودشان را از راه خلیج فارس به داخل خاک ایران منتقل کنند، اما واکنش به موقع رهبر انقلاب و حضور ایشان در منطقه در پی افتتاح ناوشکن جماران نوعی بازدارندگی حساب‌شده به‌شمار می‌رود و بازگوکننده‌ی این پیام بود که جمهوری اسلامی ایران نه تنها از اسم و هویت خلیج فارس حمایت می‌کند، بلکه به‌طور عملی نیز در منطقه حضور دارد و بر منطق بازدارندگی تأکید دارد. سیاست ایران تاکنون بازدارندگی بری را نشان می‌داد. بعد از آن هم با پرتاب موشک و ماهواره همگی به نوعی بر بازدارندگی هوایی ایران صحّه گذاشتند اما حضور رهبر انقلاب نشان داد که کشور ما در حوزه‌ی بازدارندگی بحری نیز حرف‌های مهمی برای گفتن دارد.
ویژگی‌های منحصر به فرد جماران
جماران نخستین نمونه از کشتی‌های جنگی کلاس موج ساخت ایران است که به موشک‌های هدایت شونده دریابه‌دریا ودریابه‌هوا، اژدرانداز، توپ پدافندی، ابزار ناوبری الکترونیکی نوین و امکانات جنگ الکترونیک مجهز است. این کشتی با طول ۹۴ متر، ظرفیت ۱۴۲۰ تُن و سرعت ۳۰ گره دریایی (۵۶ کیلومتر بر ساعت)، توانایی حمل ۱۴۰ ملوان و حمل بالگرد و سوخت‌گیری آن‌ها را نیز دارد.
این کشتی در ایران با بکارگیری قطعات داخلی و خارجی و همکاری ۱۲۰ دانشگاه ایرانی طراحی و ساخته شده‌است. موتور این کشتی ساخت فرانسه است، اما به دلیل تحویل داده‌نشدن کامل گیربکس، شفت و پروانه طبق قرارداد، این قطعات از جمله شفت ۱۲ متری آن با وجود دشواری توسط متخصصین ایرانی ساخته شده‌است.
سامانه‌های ناوبری، سامانهٔ برق و ناوبری و مخابرات اضطراری، سامانهٔ هوای فشرده و کنترل، سامانهٔ خنک کاری موتور، سامانهٔ ساعت مرکزی، سامانه‌های چف و فلیر، سونارهای زیر سطحی و اکوساندر، سامانه‌های الکترواپتیکال، سامانهٔ کامل هواشناسی، سامانهٔ کنترل آتش، سامانهٔ هماهنگ کننده(سینکرونایزر)، سامانهٔ قطب نمای مغناطیسی٫جایروی مغناطیسی٫عمق سنج وسرعت سنج، سامانهٔ آب شیرین کن، سامانهٔ هدایت خودکار(اتوپایلوت)، سامانهٔ ضد حریق، سامانهٔ امداد و نجات، سامانهٔ جامع ردانگارد(کو اوردینیتور)، سامانهٔ متعادل کننده(استبلایزر)، سامانهٔ مخابرات و شبکه رایانه داخلی، سامانه‌های مخابراتی هوایی، سامانه‌های هشدار و خطر سراسری، سطحی و زیرسطحی و سامانه ردنگار (coordinator)، سامانه‌های راداری تاکتیکی، سامانه‌های جنگ الکترونیک و ضدالکترونیک، نیروگاه ۵۵۰ کیلوواتی، سامانه دفاع در برابر حمله‌های ش‌م‌ه (شیمیایی-میکروبی-هسته‌ای)، درب‌های نفوذناپذیر، دوش‌های ضد آلودگی ش‌م‌ه برای رفع آلودگی احتمالی نفرات و تیم‌های سنجش آلودگی عوامل شیمیایی مجهز به لاکرهای کنترل صدمه‌های احتمالی به ناوشکن و همچنین توانایی سوخت‌رسانی به بالگرد برروی پد ویژه برای نخستین بار در ناوشکن این کلاس، برخی از ویژگی های جماران هستند.
از دیدگاه رزمی این ناوچه دارای نیز این ناو ۴ لانچر برای موشک سطح به سطح نور با برد حدود ۱۷۰ کیلومتر و سرجنگی ۱۶۵ کیلوگرمی، ۴ لانچر برای موشک سطح به هوا فجر با برد ۳۲ کیلو متر، دو پک سه تیوپه اژدرهای کوتاه برد ۵۳۳م. م. با برد ۳۰ کیلومتر، ۴ قبضه موشک انداز دوش پرتاب میثاق ۲ با برد حدود ۶ کیلومتر و سرجنگی ۱ کیلوگرمی، ۱ قبضه توپ تمام اتوماتیک ۷۶م. م. فجر ۲۷ در سینه ناو با توانایی شلیک ۸۵ گلوله در دقیقه(نواخت ۱۲۰ گلوله در دقیقه نیز برای این توپ ذکر شده)با حداکثر برد ۱۷ کیلومتر و برد مؤثر ۱۲ کیلومتر برای اهداف سطحی و ۷ کیلومتر برای اهداف هوایی(ارتفاع ۲۳۰۰۰ پایی)، قبضه توپ ۴۰م. م. هدایت راداری فتح ۴۰ در پاشنه با نواخت ۳۰۰ گلوله در دقیقه و بیشینه برد ۱۲ کیلومتر برای پدافند هوایی، ۲ قبضه توپ ۲۰م. م. در دو طرف پل فرماندهی، دو قبضه مسلسل ۱۲٫۷م. م. دوشکا در دو طرف و همچنین توانایی پذیرش یک فروند بالگرد از نوع بل ۲۱۲ ویا اس اچ-۳ سی کینگ را دارا می باشد.
بنابراین امروز ما از واقع‌گرایی تدافعی پا به عرصه‌ی واقع‌گرایی تهاجمی (Offensive Realism) گذاشتیم و این به آن معنا نیست که ما حالت تهاجمی به خود گرفته‌ایم، بلکه در حال یک رقابت سالم هستیم. ما قصد داریم در عرصه‌ی بین‌المللی با بازیگران دیگر از جمله آمریکا، انگلیس، روسیه و... رقابت کنیم؛ رقابتی سالم که توأم با ستیز نیست و اقتدار کشور را به دنبال خواهد داشت.