فرمانده ای که برای شناسایی به خاک عراق رفت ،امام حسین را هم زیارت کرد!
آخرین ماه سال، در تقویم دفاع مقدس کشورمان با نام فرماندهان بسیاری گره خورده است؛ فرماندهانی که اسفند ماه ، آسمانی شده اند ، از شهید حمید باکری گرفته تا شهید حسین خرازی و حاج ابراهیم همت.
خبرگزاری میزان -
جناب سردار، طبق تقویم دفاع مقدس کشورمان امروز سالروز شهادت حاج ابراهیم همت است، شما از این فرمانده بزرگ خاطره‌ای دارید؟
اتفاقا مهمترین خاطره من مربوط می‌شود به لحظه شهادت ایشان. چون همانطور که می‌دانید شهید همت از فرماندهان لشکر‌های تهران بود یعنی لشکر محمد رسول الله (ص) و من از بچه‌های لشکرثارالله کرمان بودم، منتهی آن لحظه آخری که ایشان به شهادت رسید، هر دو لشکر در یک جا حضور داشتیم.
بیشتر توضیح می‌دهید؟
بله. آن موقع حاج همت با همان لشکر محمد رسول الله (ص) در جزیره مجنون جنوبی مستقر بودند و ما هم با لشکر ثارالله در همین جزیره مستقر بودیم، منتهی ایشان در ضلع شرقی جزیره مستقر بودند ما در ضلع غربی. اما وقتی که جنگ بالاگرفت، تعداد زیادی از نیرو‌های لشکر محمدرسول الله به شهادت رسیدند و فقط خود حاج همت مانده بودند و تعداد خیلی کمی از نیروهایشان. آن موقع با هماهنگی‌هایی که از طرف قرارگاه انجام شده بود، ایشان آمدند پیش فرمانده لشکر ما که سردار قاسم سلیمانی بودند و از لشکر ما تقاضای نیروی کمکی کردند. سردار سلیمانی هم یکی از فرماندهان گردان‌های مان را به اسم حمید میرافضلی مامور کرد که با ایشان همراه شود. البته خود حمید میرافضلی واقعا شیر جبهه‌ها بود، بچه رفسجان بود و تنها کسی بود که برای شناسایی عملیات خیبر با لباس مبدل عراقی و عربی، وارد خاک عراق شد و آنقدر جلو رفت که حرم امام حسین (ع) را هم زیارت کرد و برگشت. یعنی خود ایشان هم جزو نیرو‌های بسیار موثر در دوران دفاع مقدس بودند. بهرحال سردار سلیمانی به حمید میرافضلی ماموریت داد که به همراه حاج همت بروند و خط عملیاتی حاج همت را از نزدیک ببینند تا ما بتوانیم یک گروهان نیرو جایگزین بچه‌های لشکر ۲۷ بکنیم. اما آن موقع ما نمی‌دانستیم که این آخرین لحظه‌ای است که ما این دو نفر را زنده می‌بینیم.
یعنی هر دو با هم به شهادت رسیدند؟
بله. آن چیزی که من بعد از ۳۴ سال در ذهنم مانده این است که حاج ابراهیم همت با یک موتور تریل هوندا ۱۲۵، از ما دور شد. ایشان خودشان موتور را هدایت می‌کرد و حمید میرافضلی هم پشت ایشان نشست و این‌ها حرکت کردند به سمت محل استقرار نیرو‌های حاج همت. باز چیزی که در ذهنم مانده این است که حوالی غروب بود، اما هنوز خورشید غروب نکرده بود، چون یادم است که خورشید از غرب به سمت شرق می‌تابید، در ذهنم است که این‌ها از ما دور شدند و ما همه با نگاه مان این‌ها را دنبال می‌کردیم.
شما موتور را به وضوح می‌دیدید؟
خوب سطح جزیره مشخص و پیدا بود، ما دور شدنشان را تماشا کردیم تا اینکه یک جایی در فاصله خیلی زیاد‌تر دیدیم که این موتور زمین خورد. اما نمی‌دانستیم که این اتفاق منجر به شهادت هردوی این بزرگواران شده است. بعد فهمیدیم که، چون این‌ها در پد وسط جزیره حرکت می‌کردند و عراقی‌ها روی پد وسط تسلط داشتند و با توجه به دیدی که روی این قسمت داشتند، با گلوله تانک این‌ها را زده بودند، گلوله در کنار موتور به زمین خورده بود و ترکش هایش هردوی آن‌ها را شهید کرده بود. همه ترکش‌ها به بدن شهید همت و شهید میرافضلی خورده بود و بعد‌ها از رزمنده‌هایی که پیکر این دو نفر را از نزدیک دیدند شنیدم که بادگیر‌هایی که پوشیده بودند کاملا سوراخ سوراخ شده بود.
شهید همت جزو یکی از فرماندهان تاثیرگذار در آن دوران بود، وقتی خبر شهادت ایشان در جبهه‌ها منتشر شد، رزمنده‌ها چه حالی داشتند؟
طبعا از شهادت ایشان همه ناراحت شدند، چون ما یکی از نیرو‌های کاملا موثر را از دست داده بودیم، اما نکته اینجا بود که شهدای ما هرچقدر در دوران حضورشان موثر بودند، بعد از شهادت هم با خونشان تاثیرگذار بودند. وقتی خبر شهادت یک فرمانده ارشد منتشر می‌شد، باعث می‌شد که بقیه رزمنده‌ها بیشتر عزمشان را جزم کنند و با انگیزه بیشتری به دفاع و مبارزه ادامه بدهند. بعد از شهادت حاج همت هم همه مصمم شدند که بمانند و مبارزه بکنند و یا به پیروزی برسند یا مثل ایشان به شهادت برسند.
به گزارش گروه فضای مجازی ، امروز به مناسبت شهادت حاج ابراهیم همت، پای صحبت‌های سردار مرتضی حاج‌باقری، فرمانده گردان تخریب لشکر ثارالله می‌نشینیم و خاطره آخرین دیدار این رزمنده قدیمی دفاع مقدس را از شهید همت مرور می‌کنیم؛ فرماندهی که بعد از ۳۴ سال هنوز تصویر آخرین دیدار را از یاد نبرده است: «لحظه‌ای که حاج ابراهیم همت به همراه حمید میرافضلی، سوار موتور تریل هوندا ۱۲۵ از آن‌ها دور شد ...»
جناب سردار، طبق تقویم دفاع مقدس کشورمان امروز سالروز شهادت حاج ابراهیم همت است، شما از این فرمانده بزرگ خاطره‌ای دارید؟
اتفاقا مهمترین خاطره من مربوط می‌شود به لحظه شهادت ایشان. چون همانطور که می‌دانید شهید همت از فرماندهان لشکر‌های تهران بود یعنی لشکر محمد رسول الله (ص) و من از بچه‌های لشکرثارالله کرمان بودم، منتهی آن لحظه آخری که ایشان به شهادت رسید، هر دو لشکر در یک جا حضور داشتیم.
بیشتر توضیح می‌دهید؟
بله. آن موقع حاج همت با همان لشکر محمد رسول الله (ص) در جزیره مجنون جنوبی مستقر بودند و ما هم با لشکر ثارالله در همین جزیره مستقر بودیم، منتهی ایشان در ضلع شرقی جزیره مستقر بودند ما در ضلع غربی. اما وقتی که جنگ بالاگرفت، تعداد زیادی از نیرو‌های لشکر محمدرسول الله به شهادت رسیدند و فقط خود حاج همت مانده بودند و تعداد خیلی کمی از نیروهایشان. آن موقع با هماهنگی‌هایی که از طرف قرارگاه انجام شده بود، ایشان آمدند پیش فرمانده لشکر ما که سردار قاسم سلیمانی بودند و از لشکر ما تقاضای نیروی کمکی کردند. سردار سلیمانی هم یکی از فرماندهان گردان‌های مان را به اسم حمید میرافضلی مامور کرد که با ایشان همراه شود. البته خود حمید میرافضلی واقعا شیر جبهه‌ها بود، بچه رفسجان بود و تنها کسی بود که برای شناسایی عملیات خیبر با لباس مبدل عراقی و عربی، وارد خاک عراق شد و آنقدر جلو رفت که حرم امام حسین (ع) را هم زیارت کرد و برگشت. یعنی خود ایشان هم جزو نیرو‌های بسیار موثر در دوران دفاع مقدس بودند. بهرحال سردار سلیمانی به حمید میرافضلی ماموریت داد که به همراه حاج همت بروند و خط عملیاتی حاج همت را از نزدیک ببینند تا ما بتوانیم یک گروهان نیرو جایگزین بچه‌های لشکر ۲۷ بکنیم. اما آن موقع ما نمی‌دانستیم که این آخرین لحظه‌ای است که ما این دو نفر را زنده می‌بینیم.
یعنی هر دو با هم به شهادت رسیدند؟
بله. آن چیزی که من بعد از ۳۴ سال در ذهنم مانده این است که حاج ابراهیم همت با یک موتور تریل هوندا ۱۲۵، از ما دور شد. ایشان خودشان موتور را هدایت می‌کرد و حمید میرافضلی هم پشت ایشان نشست و این‌ها حرکت کردند به سمت محل استقرار نیرو‌های حاج همت. باز چیزی که در ذهنم مانده این است که حوالی غروب بود، اما هنوز خورشید غروب نکرده بود، چون یادم است که خورشید از غرب به سمت شرق می‌تابید، در ذهنم است که این‌ها از ما دور شدند و ما همه با نگاه مان این‌ها را دنبال می‌کردیم.
شما موتور را به وضوح می‌دیدید؟
خوب سطح جزیره مشخص و پیدا بود، ما دور شدنشان را تماشا کردیم تا اینکه یک جایی در فاصله خیلی زیاد‌تر دیدیم که این موتور زمین خورد. اما نمی‌دانستیم که این اتفاق منجر به شهادت هردوی این بزرگواران شده است. بعد فهمیدیم که، چون این‌ها در پد وسط جزیره حرکت می‌کردند و عراقی‌ها روی پد وسط تسلط داشتند و با توجه به دیدی که روی این قسمت داشتند، با گلوله تانک این‌ها را زده بودند، گلوله در کنار موتور به زمین خورده بود و ترکش هایش هردوی آن‌ها را شهید کرده بود. همه ترکش‌ها به بدن شهید همت و شهید میرافضلی خورده بود و بعد‌ها از رزمنده‌هایی که پیکر این دو نفر را از نزدیک دیدند شنیدم که بادگیر‌هایی که پوشیده بودند کاملا سوراخ سوراخ شده بود.
شهید همت جزو یکی از فرماندهان تاثیرگذار در آن دوران بود، وقتی خبر شهادت ایشان در جبهه‌ها منتشر شد، رزمنده‌ها چه حالی داشتند؟
طبعا از شهادت ایشان همه ناراحت شدند، چون ما یکی از نیرو‌های کاملا موثر را از دست داده بودیم، اما نکته اینجا بود که شهدای ما هرچقدر در دوران حضورشان موثر بودند، بعد از شهادت هم با خونشان تاثیرگذار بودند. وقتی خبر شهادت یک فرمانده ارشد منتشر می‌شد، باعث می‌شد که بقیه رزمنده‌ها بیشتر عزمشان را جزم کنند و با انگیزه بیشتری به دفاع و مبارزه ادامه بدهند. بعد از شهادت حاج همت هم همه مصمم شدند که بمانند و مبارزه بکنند و یا به پیروزی برسند یا مثل ایشان به شهادت برسند.
منبع:جام جم
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *