حسرت مدال المپیک در دلم ماند/ آدمی نیستم که با زدوبند بخواهم به جایی برسم/ اصولا نمی‌بازم!
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، او حسین اوجاقی است. قهرمان سال های نه چندان دور ووشو که از 7 سال قبل هدایت تیم ملی را در بخش ساندا بر عهده گرفت و نتایج به یادماندنی برای این رشته به ارمغان آورد.
اوجاقی در سال 96 نتایج بی نظیری در میادین بین المللی کسب کرد و برای نخستین بار در تاریخ، تیم ملی ووشو را در بخش ساندا قهرمان جهان کرد. سرمربی تیم ملی ووشو روز گذشته (یکشنبه) در حضور یافت و به سوالات خبرنگار ما پاسخ داد.
*در سال 96 توانستی چند چهره جوان به ووشوی ایران معرفی کنی.
ووشو یکسری قهرمان نام آشنا دارد که چندین سال مدال‌آوری کردند و هنوز هم جزو بهترین‌ها هستند ولی احساس کردیم این نفرات به اواخر دوره قهرمانی نزدیک شدند و با تدبیر دکتر علی نژاد رئیس فدراسیون ووشو در مسابقاتی مانند کشورهای اسلامی و یونیورسیاد از نفراتی استفاده کردیم که در آینده برای تیم ملی مفید باشند.
اما با همین نفرات جوان تمام مدال های طلا را درو کردید.
شاکله اصلی تیم ملی در بازی های کشورهای اسلامی را نفراتی که از جوانان به بزرگسالان آمدند، تشکیل می‌دادند. ما 6 سانداکار که در ایران نفر اول نبودند را به این رقابت‌ها اعزام کردیم و 6 مدال طلا کسب کردیم.
*بعد از این مسابقات بود که آن عکس معروف و دردسر ساز که عدد 6 را نشان می‌دهی را گرفتی؟
به خاطر 6 مدال طلایی که کسب کردیم عدد 6 را نشان دادم اما همه فکر کردند به خاطر برد تاریخی پرسپولیس این کار را کردم.
*یعنی این موضوع هیچ ربطی به پرسپولیسی بودن شما ندارد؟
هرکس از زاویه دید خودش به این موضوع نگاه می کند، ضمن اینکه من طرفدار تیم ملی هستم.
*برگردیم به بازی‌های کشورهای اسلامی، عده‌ای معتقد بودند سطح فنی این مسابقات بالا نبوده است.
سطح فنی این رقابت‌ها بسیار بالا بود. مصر قهرمان آفریقا و ترکیه که جزو تیم‌های مطرح اروپا است به همراه اندونزی با ترکیب کامل و نفرات خوبی در این پیکارها شرکت کرده بودند. ضمن اینکه جمهوری آذربایجان قهرمان‌های رشته های آزاد رزمی را یکسال به اردوی روسیه فرستاده بود تا ساندا کار کنند و در این مسابقات قهرمان شوند.
*فکر می‌کردید در تمام اوزان مدال طلا کسب کنید؟
تیم ملی ووشوی ایران در تمام مسابقات برای کسب بهترین نتیجه وارد می‌شود اما واقعا برخی حریفان ناشناخته بودند و این موضوع کار را سخت می کرد.به طور مثال مردم کشور جمهوری آذربایجان با سانداکارن این کشور عکس می‌گرفتند و کلی روی آنها تبلیغ شده بود، در حالی که ما اصلا این نفرات را نمی‌شناختیم.بعدا متوجه شدیم که این نفرات جزو رزمی کاران سایر رشته ها هستند که در این مسابقات تنها به سانداکاران ایرانی باختند.
*در خصوص یونیورسیاد جهانی صحبت کنید.
برای نخستین بار بود که ووشو در این مسابقات گنجانده شد و تیم ایران در بخش ساندا سه ورزشکار مرد داشت که هر سه نفر صاحب گردن آویز طلا شدند.اما این بدان معنی نیست که نفرات خوبی در این پیکارها حضور نداشتند. عرفان آهنگریان، دارنده مدال طلای بازی های آسیایی اینچئون از چین و همچنین دارنده دو طلا و یک نقره جهان از روسیه را شکست داد. حمیدرضا لادور قهرمان اروپا و سانداکار چینی را شکست داد و جعفر شیرزاد هم سانداکار اهل روسیه که قهرمانی اروپا را در کارنامه داشت از پیش رو برداشت.
*برویم سراغ قهرمانی تاریخی ساندای ایران در رقابت‌های جهانی روسیه. قبول دارید برای این رقابت‌ها ریسک نکرده و از نفرات باتجربه استفاده کردید؟
ما در این مسابقات ترکیبی از باتجربه ها و جوان ها را اعزام کردیم که هر یک از این نفرات توانایی‌های خود را به رخ حریفان کشیدند و به جز یک وزن که به مدال نقره دست یافتیم، در سایر اوزان با اقتدار قهرمان شدیم و خداراشکر حاصل تلاش این تیم، کسب نخستین قهرمانی تاریخ تیم ملی ساندای ایران در رقابت های جهانی بود.
*برگزاری منظم لیگ تا چه اندازه‌ای به آمادگی بازیکنان کمک می‌کند؟
یکی از دلایل موفقیت فنی ووشو برگزاری منظم لیگ است. ملی‌پوشان زمانی که از مسابقات جهانی یا آسیایی برمی‌گردند تا شروع اردوهای بعدی باید 5 تا 6 ماه دور از شرایط مسابقه باشند و به همین خاطر حضور آنها در لیگ باعث می‌شود تا آمادگی خود را حفظ کنند.ضمن اینکه یکسری از استعدادهای خوب از دل لیگ بیرون می آید.
*فکر نمی‌کنی بهتر است به عنوان سرمربی تیم ملی در لیگ برتر مربیگری نکنی و تمام تمرکز خود را معطوف تیم ملی کنی؟
وقتی من در دل رقابت‌های لیگ باشم تمام بازیکن‌ها را زیر نظر دارم و شناخت بهتری از سانداکاران پیدا می‌کنم و در تیم ملی روی نقاط ضعف و قوت این نفرات کار می کنم.
*این شائبه وجود دارد که بازیکنان تیم پارس جنوبی که شما سرمربی آنها هستی برای حضور در تیم ملی اولویت دارند.
ممکن است این شائبه بوجود بیاید اما کانال رسیدن به تیم ملی رقابت‌های لیگ نیست و راه نخست حضور در تیم ملی مسابقات قهرمانی کشور است.
*یک مدت بحث حضور سرمربی چینی برای هدایت تیم ساندای ایران مطرح بود، آیا این موضوع تمرکز شما را به هم نریخت؟
من خودم این پیشنهاد را به رئیس فدراسیون دادم و اعتقاد دارم مربیان تراز اول چینی خیلی می‌توانند به ارتقای سطح فنی ووشوی ایران کمک کنند. این رشته برای چین است و اگر مربی خوب و درجه یک از چین بیاید، مطمئنا می‌تواند اثرگذار باشد.
*اما تیم ملی با شما بهترین نتایج را کسب کرده است؟
اولا که این موضوع مربوط به گذشته است، اما تاثیر مربی تاپ چینی صرفا به خاطر بحث نتیجه‌گیری نیست بلکه مربیانی که کنار او هستند با علم روز ووشو آشنا شده و به پیشرفت ووشوی ایران کمک می‌کنند.
*در خصوص حمایت‌های همه جانبه رئیس فدراسیون ووشو از خودت چه نظری داری؟
ببینید، اگر یک ورزشکار قهرمان جهان می‌شود صرفا به علت توانایی‌های او و علم مربی نیست و مجموعه یکسری شرایطی باعث این موفقیت می‌شود. ما باید از نظر تدارک ، تجهیزات ، امکانات و مسائل روحی و روانی شرایط خوبی داشته باشیم که در این سال‌ها به لطف مدیریت دکتر علی نژاد هیچ کمبودی را احساس نکردیم.
*کرسی‌های بین المللی علی‌نژاد تاثیری در روند نتایج تیم ملی ووشو داشته است؟
قطعا همین طور است. کرسی‌های بین المللی رئیس فدراسیون ووشوی ایران باعث شده تا برنامه ریزی و تدوین مقررات به سود کشور ما باشد و هیچ گاه هم با مشکل ناداوری روبه‌رو نشویم و همین موضوع باعث می‌شود تا سانداکاران ایران به حق خود در میادین بین المللی برسند.
*به نظرت ووشو به اندازه موفقیت‌هایش بین رسانه‌ها و مردم دیده می‌شود؟
من همیشه می‌گویم 90 درصد علاقه مردم و به طبع آن توجه رسانه‌ها به فوتبال است و 10 درصد به سایر رشته‌ها! البته شرایط ووشو نسبت به گذشته بهتر شده، اما به اندازه حق خودش و مدال‌هایی که کسب کرده دیده نمی‌شود.
*آیا از چین پیشنهاد مربیگری داشتی؟
خیر (با مکث زیاد)
*این مکث یعنی پیشنهاد داشتی؟
ببینید، چینی‌ها به سمت مربیانی می‌روند که در دنیای حرفه‌ای به آنها کمک کنند و در واقع به ورزش به چشم یک بیزنس نگاه می‌کنند و به من هم پیشنهاد مربیگری ندادند.
*اما در مسابقات سلطان رینگ که در چین برگزار شد مربیگری کردی.
من قبلا در این مسابقات شرکت کرده بودم و شرایط آن را می‌دانستم و این بار از میلاد عارفی مقام و عرفان آهنگریان برای حضور در این مسابقات در قالب تیم منتخب جهان دعوت شد و من هم کوچ این دو نفر بودم.
*آیا آنجا پیشنهاد حضور در مسابقات را به شما دادند؟
بله و شاید اگر یک روز در این مسابقات شرکت می کنم.
*چه زمانی در مسابقات سلطان رینگ حضور پیدا می‌کنی؟
هنوز تصمیم نگرفتم اما اگر زمانی باشد که درگیر اردوهای تیم ملی نباشم و وقتم آزاد باشد، دوست دارم دوباره مبارزه کنم. لازم به ذکر است که من هنوز خداحافظی نکردم و در زمان بازی کردن ما باید در 35 سالگی طبق قانون کنار می‌کشیدم.
*چقدر با دوران اوج فاصله داری؟
از نظر علمی سن خیلی تاثیرگذار است و ورزشکار را از دوران اوج دور می کند. البته هنوز تمرین را رها نکردم اما تمرین مسابقه ای با شرایط عادی خیلی متفاوت است. به هر حال باید ببینیم در آینده چه پیش می آید.
از باخت نمی ترسی؟
اصولا نمی‌بازم(با خنده)
*اما شکست خوردن تو در مقابل یک جوان می‌تواند طبعاتی به همراه داشته باشد.
برد در هر مبارزه یک راه‌هایی دارد که انها را بلد هستم و معتقدم اگر از باخت بترسی کار از دستت در می‌رود. من در مربیگری هم از باخت نمی‌ترسم.
*مربیگری یا مبارزه کردن؛ کدام یک دشوارتر است؟
شما وقتی سانداکار هستی خودت هستی و خودت و استرس دیگران را تحمل نمی‌کنی اما مربی فشار و استرس تک تک نفرات را تحمل می‌کند و به نظرم آدم در دوران مربیگری پیر می‌شود.
*هرچقدر در سال 96 روزهای خوبی داشتی در سال آینده کار دشواری داری و باید با شرایط خاص در بازی‌های آسیایی تیمت را هدایت کنی؟
در دو دوره گذشته این بازی‌ها، مسابقات ووشو از 56 تا 75 کیلوگرم در 5 وزن برگزار می‌شد و هر کشور می‌توانست 4 نفر را در این پنج وزن به انتخاب خودش اعزام کند. این را هم در نظر بگیرید که ما همیشه در 75 کیلوگرم بهترین عملکرد را داشتیم اما امسال وزن 75 را هم حذف کردند که این موضوع کار را خیلی سخت می کند.
*این طور که پیداست باید در 4 وزن با چینی‌ها رو به رو شوید؟
برنامه ما برای حضور در رقابت‌های جهانی به این شرح است که سعی کنیم در اوزانی که به چینی‌ها نمی خوریم نفر اعزام کنیم اما اینجا در هر 4 وزن سانداکار چینی حضور دارد.البته خیلی از ملی‌پوشان ایران پیش از این چینی‌ها را شکست دادند و این طور نیست که ناامید باشیم.
*اما بیشتر سانداکاران ایران در اوزان بالا چین را شکست دادند.به نظرت این اتفاق در اوزان سبک هم قابل تکرار است؟
به صورت تیمی اگر مقابل چین ظاهر شویم شاید در 7 وزن شکست بخوریم چون چینی‌ها قدرت اول ووشو در دنیا هستند اما باید خودمان را برای رویارویی با چینی‌ها در اوزان سبک آماده کنیم و هیچ ترسی هم نداریم.
*پیش‌بینی‌ات از بازی‌های آسیایی چیست؟
واقعا نمی‌توانم نتایج را پیش‌بینی کنم اما برای یک جنگ خوب و دفاع از اعتبار ووشوی ایران راهی بازی‌های آسیایی جاکارتا می‌شویم.ضمن اینکه در دو وزن بهترین‌های جهان را در اختیار داریم و شرایط تا بازی‌های آسیایی بهتر خواهد شد.
*چه زمانی مشخص می‌شود 4 سانداکار اعزامی به جاکارتا چه کسانی هستند؟
فعلا صحبت در این خصوص زود است اما کادر فنی نفرات را انتخاب نمی‌کند بلکه این خود بازیکن‌ها هستند که با حضور در مسابقات انتخابی جواز حضور در این پیکارها را به دست می‌آورند.
*توقع از ووشو خیلی بالاست، این موضوع کار شما را سخت نمی‌کند؟
این مسائل را توضیح دادم تا مردم بدانند که شرایط بازی های آسیایی با سایر مسابقات متفاوت است و اهالی رسانه هم باید با تحلیل این شرایط به ما کمک کنند و سطح توقعات را منطقی کنند.با همه این‌ها به نظرم بازی‌های آسیایی جاکارتا سخت‌ترین مسابقه تاریخ ووشوی ایران است.
*در دوران قهرمانی مدال های زیادی کسب کردی، آیا حسرت مدال المپیک را می خوری؟
همیشه آرزوی مدال المپیک را داشتم و واقعا حسرت آن را می‌خورم. سقف آرزوهای یک ورزشکار مدال المپیک است و اینکه ووشوی ایران همیشه در میادین بزرگ مدال آور بوده و قطعا می‌توانست در المپیک هم حرف برای گفتن داشته باشد، حسرتم را دو برابر می‌کند.
*خیلی از هم دوره‌ای‌هایت پس از پایان دوران قهرمانی وارد سیاست شدند، چرا برای این کار وسوسه نشدی؟
همیشه معتقدم هر کسی در اثر کار کردن و تمرین به تخصص می رسد.وقتی متخصص شدی یعنی صاحب نظر هستی و می‌توانی کارشناس باشی و مسئولان امر باید در این زمینه از تجارب من یا هر شخص دیگری استفاده کنند. حسین اوجاقی آدمی نیست که با زد و بند و سفارش و این کارها به جایگاهی برسد و به همین دلیل خودم را درگیر این مسائل نکردم.
*اگر بخواهند از تجارب تو استفاده کنند باز هم علاقه مند به همکاری نیستی؟
اگر روزی در ورزش به حدی رسیدم که بتوانم فراتر از اینی که الان هستم؛ باشم و به درد مردم بخورم شاید وارد گود شوم اما فعلا به آن جایگاه نرسیدم.
*تا به حال وسوسه شدی در رقابت‌های mma شرکت کنی؟
خیلی این رشته را دوست دارم و تا حدی هم تمرین کردم و یک زمانی در ژاپن هم مسابقه دادم، اما الان دیگر زمان این کار گذشته و برای چه باید وقتم را برای رشته ای بگذارم که در ایران رسمیت ندارد؟
*نمی‌ترسی دوران نزول ووشو شروع شود؟
موقعی که همدلی از بین برود، نزول شروع می شود. مجموعه ووشو در این سال‌ها زیر چتر یک مدیر و به صورت هماهنگ پیش رفته و تا زمانی که با این سیاست پیش برویم، افت نمی‌کنیم.
*منظورت این است اگر علی نژاد در انتخابات کمیته المپیک رای می‌آورد، ووشو افت می‌کرد؟
بله به نظر من نبود دکتر علی‌نژاد باعث افت این رشته می‌شد.
*یک سوال سخت؛ بهترین سانداکارن ایران از زمانی که سرمربی تیم ملی شدی را نام ببر.
ساندا رشته ای است که هر ورزشکاری در یک بخشی مهارت دارد. مثلا حمید قلی‌پور باهوش است، محسن سیفی قدرت بدنی علی دارد و سجاد عباسی با تکنیکش پیروز می‌شود. به نظر من قلی‌پور، سیفی و عباسی در یک سطح هستند و در بین جوان‌ترها نیز یوسف صبری، عرفان آهنگریان و میلاد عارفی مقام خوب هستند.
*در خصوص سجاد عباسی صحبت کردی، نبود او در تیم ملی به ضرر شما شده است؟
ووشو الان شرایطی دارد که هر کسی از گردونه تیم ملی جدا شود، جایگزینی برایش وجود دارد و دوری از تیم ملی به ضرر ما نیست و به ضرر خود بازیکنان است.
*سوال آخر؛ در خصوص همکاری با کارلوس کی روش صحبت کن.
من راجع به فوتبال صحبت نمی‌کنم و در خصوص ووشو حرف می‌زنم.واقعا دوست ندارم در این خصوص حرفی بزنم.
گفت‌وگو از سعید میرزاییان