اطلاعاتی درباره هواپیمای سقوط کرده ای. تی. آر آسمان!
شرکت ایتالیایی- فرانسوی ATR سومین کمپانی هواپیماسازی است که پس از امضای برجام به طرف قرارداد کشورمان برای نوسازی ناوگان فرسوده خطوط هواپیمایی تبدیل شده است.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش گروه فضای مجازی ، ایران پس از برجام خیز بلند و مهمی برای نوسازی ناوگان حمل و نقل هوایی خود برداشت تا امنیت مسافران را تامین کند و به کورس رقابت شرکت‌های هوایی بازگردد.
اما این سوال مطرح می‌شود که چرا ایران علاوه بر خرید هواپیما‌های مدرن از بوئینگ و ایرباس به سراغ ATR۷۲-۶۰۰ رفته است؟.
شرکت ایتالیایی- فرانسوی ATR سومین کمپانی هواپیماسازی است که پس از امضای برجام به طرف قرارداد کشورمان برای نوسازی ناوگان فرسوده خطوط هواپیمایی تبدیل شده است.
براین اساس می‌توان ATR را بزرگترین کمپانی تولید هواپیما‌های منطقه‌ای تا سقف ۹۰ صندلی برشمرد. این کمپانی در سال ۱۹۸۱ به واسطه همکاری دو غول هوایی ایرباس و Leonardo تاسیس شد.
ATR تا به حال بیش از ۱۵۰۰ هواپیما فروخته است و بیش از ۲۰۰ اپراتور در بیش از ۱۰۰ کشور دنیا دارد. هر ۸ ثانیه یک بار، یک فروند ATR در جایی از دنیا فرود می‌آید. ٢٠٠ شرکت هواپیمایی در سراسر دنیا از این نوع هواپیما استفاده می‌کنند.
ATR۷۲ هواپیما دو موتوره توربوپراپ میان‌برد منطقه‌ای است که توسط شرکت هواپیماسازی فرانسوی-ایتالیایی ای. تی. آر تولید می‌شود و نوع تکامل یافته‌ای این هواپیما. ATR۴۲ است که از سال ۱۹۸۹ تولیدش آغاز شد و معمولاً برای حمل و نقل منطقه‌ای توسط شرکت‌های مسافربری انتخاب می‌شود.
ATR۷۲-۶۰۰ که برای خرید توسط ایران انتخاب شده است، توانایی طی کردن مسافت بین ۱۵۰۰ تا ۱۶۰۰ کیلومتر را دارد و می‌تواند در پرواز‌های داخلی میان فرودگاه‌های کوچک ایران مورد استفاده قرار گیرد. در واقع این هواپیما قرار است در خطوط هوایی داخلی جایگزین برخی از فرسوده‌ترین هواپیما‌های موجود در جهان نظیر انواع فوکر و MD (مکدانل داگلاس) شوند که سال هاست در خطوط پروازی داخلی مشغول رفت و آمد هستند.
از جمله مشخصات عملکردی سری ATR ۶۰۰ می‌توان به سرعت کروز (پیمایش طولانی) ۵۰۹ کیلومتر در ساعت، بُرد پروازی ۱۵۰۰ کیلومتر و نیاز به مسافت ۱۳۳۳ متری برای پرواز (طول مسیر تیک‌آف) اشاره کرد که استفاده از این هواپیما را در مسیر‌های درون شهری و فرودگاه‌های نسبتا کوچک شهر‌های کشور امکان پذیر می‌کند.
سری ۶۰۰ ATR از تجهیزات امنیتی و رفاهی بیشتری نسبت به مدل‌های گذشته این شرکت برخوردار است و به لطف موتور‌های PW۱۲۷M در حدود ۵ درصد توان کششی بیشتری را در زمان تیک‌آف یا بلند شدت از روی باند پرواز در اختیار خلبان قرار می‌دهد.
به گزارش گروه فضای مجازی ، ایران پس از برجام خیز بلند و مهمی برای نوسازی ناوگان حمل و نقل هوایی خود برداشت تا امنیت مسافران را تامین کند و به کورس رقابت شرکت‌های هوایی بازگردد.اما این سوال مطرح می‌شود که چرا ایران علاوه بر خرید هواپیما‌های مدرن از بوئینگ و ایرباس به سراغ ATR۷۲-۶۰۰ رفته است؟.
شرکت ایتالیایی- فرانسوی ATR سومین کمپانی هواپیماسازی است که پس از امضای برجام به طرف قرارداد کشورمان برای نوسازی ناوگان فرسوده خطوط هواپیمایی تبدیل شده است.
براین اساس می‌توان ATR را بزرگترین کمپانی تولید هواپیما‌های منطقه‌ای تا سقف ۹۰ صندلی برشمرد. این کمپانی در سال ۱۹۸۱ به واسطه همکاری دو غول هوایی ایرباس و Leonardo تاسیس شد.
ATR تا به حال بیش از ۱۵۰۰ هواپیما فروخته است و بیش از ۲۰۰ اپراتور در بیش از ۱۰۰ کشور دنیا دارد. هر ۸ ثانیه یک بار، یک فروند ATR در جایی از دنیا فرود می‌آید. ٢٠٠ شرکت هواپیمایی در سراسر دنیا از این نوع هواپیما استفاده می‌کنند.
ATR۷۲ هواپیما دو موتوره توربوپراپ میان‌برد منطقه‌ای است که توسط شرکت هواپیماسازی فرانسوی-ایتالیایی ای. تی. آر تولید می‌شود و نوع تکامل یافته‌ای این هواپیما. ATR۴۲ است که از سال ۱۹۸۹ تولیدش آغاز شد و معمولاً برای حمل و نقل منطقه‌ای توسط شرکت‌های مسافربری انتخاب می‌شود.
ATR۷۲-۶۰۰ که برای خرید توسط ایران انتخاب شده است، توانایی طی کردن مسافت بین ۱۵۰۰ تا ۱۶۰۰ کیلومتر را دارد و می‌تواند در پرواز‌های داخلی میان فرودگاه‌های کوچک ایران مورد استفاده قرار گیرد. در واقع این هواپیما قرار است در خطوط هوایی داخلی جایگزین برخی از فرسوده‌ترین هواپیما‌های موجود در جهان نظیر انواع فوکر و MD (مکدانل داگلاس) شوند که سال هاست در خطوط پروازی داخلی مشغول رفت و آمد هستند.
از جمله مشخصات عملکردی سری ATR ۶۰۰ می‌توان به سرعت کروز (پیمایش طولانی) ۵۰۹ کیلومتر در ساعت، بُرد پروازی ۱۵۰۰ کیلومتر و نیاز به مسافت ۱۳۳۳ متری برای پرواز (طول مسیر تیک‌آف) اشاره کرد که استفاده از این هواپیما را در مسیر‌های درون شهری و فرودگاه‌های نسبتا کوچک شهر‌های کشور امکان پذیر می‌کند.
سری ۶۰۰ ATR از تجهیزات امنیتی و رفاهی بیشتری نسبت به مدل‌های گذشته این شرکت برخوردار است و به لطف موتور‌های PW۱۲۷M در حدود ۵ درصد توان کششی بیشتری را در زمان تیک‌آف یا بلند شدت از روی باند پرواز در اختیار خلبان قرار می‌دهد.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *