چگونه می توان از مجازات‌های جایگزین حبس در محاکم نظامی استفاده کرد؟
رئیس شعبه اول دادگاه نظامی‌یک استان آذربایجان‌شرقی گفت: باعنایت به الزام موجود در متن ماده ۶۴ و مواد بعدی، تعیین مجازات جایگزین حبس در کلیه موارد مشمول ماده ۶۶ و مواد بعدی در محاکم نظامی‌نیز الزامی‌خواهد بود.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی ، هرچند مجازات‌های جایگزین حبس مندرج در فصل نهم قانون مجازات اسلامی‌مصوب ۱۳۹۲ (ماده ۶۴ الی ۷۹) تاسیس قضایی جدید و آخرین اراده قانونگذار می‌باشد، ولی مجازات‌های جایگزین حبس با عنوان «تبدیل مجازات» و در قالب تخفیف مجازات و متعاقب احراز کیفیات مخففه در قوانین جزایی قبل و بعد از انقلاب اسلامی، پیشینه تقنینی دارد. سازمان قضایی نیرو‌های مسلح با طرح پرسش‌هایی در ماهنامه دادرسی نظرات روسا و کارشناسان این حوزه را جویا شده و به آن پرداخته است.
خصوصاً برخلاف ماده ۲۲ قانون مجازات اسلامی‌مصوب ۱۳۷۰ که بدون اعلام و احصاء مجازات‌های تبدیلی به عبارت (.. ویا تبدیل به مجازات از نوع دیگری نمایدکه مناسب‌تر به حال متهم باشد) اکتفا کرده بود، مواد ۳ الی ۵ قانون مجازات جرایم نیرو‌های مسلح مصوب ۱۳۸۲، ضمن محدود کردن تخفیف مجازات حبس به (تا یک‌سوم حداقل مجازات قانونی جرم)، به احصاء مجازات‌های تبدیلی متناسب پرداخته است که جهت پرهیز از اطاله کلام از نقل آن خودداری می‌گردد.
نکته قابل ذکر دیگر اینکه تاسیس جدید مورد سؤال نیز مانند مواد ۳ و ۵ قانون مجازات جرایم نیرو‌های مسلح، تبدیل مجازات را فقط در مورد حبس پذیرفته است.
با این وجود تفاوت اصلی تاسیس جدید مجازات‌های جایگزین حبس مصوب قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، با مجازات‌های تبدیلی پیش‌بینی شده در قانون مجازات جرایم نیرو‌های مسلح، علاوه بر آن که مجازات‌های جایگزین حبس بصورت تاسیس جدید و مستقل و خارج از موضوع تخفیف (تقلیل یا تبدیل مجازات) مطرح شده است، جنبه الزامی‌بودن آن می‌باشد، زیرا عبارت (دادگاه می‌تواند) مندرج در مواد ۳ الی ۵ قانون اخیرالذکر، بر تخییری بودن تخفیف مجازات یا تبدیل به به مجازات متناسب با مجازات اصلی تصریح دارد، در صورتی‌که تاسیس جدید با احراز شرایط موجود در ماده ۶۴ قانون مجازات اسلامی‌مصوب ۱۳۹۲ و رعایت مواد بعدی برای دادگاه الزامی‌است.
به نظر می‌رسد، چون تعیین مجازات جایگزین حبس در قانون مجازات اسلامی‌مصوب ۱۳۹۲ تاسیس حقوقی جدیدی محسوب و مجازات‌های جایگزین اعلامی‌در این تاسیس، خارج از مجازات‌های تبدیلی پیش‌بینی شده در قوانین جزایی سابق، خصوصا قانون مجازات جرایم نیرو‌های مسلح می‌باشد و در قانون اخیرالذکر نیز پیشینه تقنینی ندارد و باعنایت به الزام موجود در متن ماده ۶۴ و مواد بعدی، تعیین مجازات جایگزین حبس در کلیه موارد مشمول ماده ۶۶ و مواد بعدی در محاکم نظامی‌نیز الزامی‌خواهد بود.
می‌توان نتیجه گرفت اعمال مجازات‌های جایگزین حبس مانند جزای نقدی، یا تحمل اضافه خدمت و یا محرومیت از ترفیع بعنوان مصادیقی از مجازات‌های جایگزین حبس، بدون تشریفات مقرر در آیین‌نامه اجرایی ماده ۷۹ قانون مجازات اسلامی، قابلیت اجرا خواهد داشت و در سایر موارد، می‌توان با هماهنگی و در صورت لزوم تصویب ستادکل نیرو‌های مسلح از نهاد‌های پذیرنده نظامی مانند امور خدماتی و نگهبانی محیط‌های متعلق به نیرو‌های مسلح، حفاظت و نگهداری فضای سبز و باغات نیرو ها‌ی مسلح، کارخانجات و صنایع و مراکز آموزشی و فنی حرفه‌ای نظامی‌برای جایگزینی مجازات حبس برای محکومین محاکم نظامی‌بهره برد.
نظریه شماره ۱۳۸۳/۹۳/۷ مورخ ۱۵/۶/۱۳۹۳ اداره حقوقی محترم قوه قضائیه و پاسخ استعلام شماره ۱۰۹۱۷۰/۲/۷ مورخ ۲۶/۹/۱۳۹۲ کمیسیون محترم قضایی و حقوقی سازمان نیز موید نظر است.
به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی ، هرچند مجازات‌های جایگزین حبس مندرج در فصل نهم قانون مجازات اسلامی‌مصوب ۱۳۹۲ (ماده ۶۴ الی ۷۹) تاسیس قضایی جدید و آخرین اراده قانونگذار می‌باشد، ولی مجازات‌های جایگزین حبس با عنوان «تبدیل مجازات» و در قالب تخفیف مجازات و متعاقب احراز کیفیات مخففه در قوانین جزایی قبل و بعد از انقلاب اسلامی، پیشینه تقنینی دارد. سازمان قضایی نیرو‌های مسلح با طرح پرسش‌هایی در ماهنامه دادرسی نظرات روسا و کارشناسان این حوزه را جویا شده و به آن پرداخته است.خصوصاً برخلاف ماده ۲۲ قانون مجازات اسلامی‌مصوب ۱۳۷۰ که بدون اعلام و احصاء مجازات‌های تبدیلی به عبارت (.. ویا تبدیل به مجازات از نوع دیگری نمایدکه مناسب‌تر به حال متهم باشد) اکتفا کرده بود، مواد ۳ الی ۵ قانون مجازات جرایم نیرو‌های مسلح مصوب ۱۳۸۲، ضمن محدود کردن تخفیف مجازات حبس به (تا یک‌سوم حداقل مجازات قانونی جرم)، به احصاء مجازات‌های تبدیلی متناسب پرداخته است که جهت پرهیز از اطاله کلام از نقل آن خودداری می‌گردد.
نکته قابل ذکر دیگر اینکه تاسیس جدید مورد سؤال نیز مانند مواد ۳ و ۵ قانون مجازات جرایم نیرو‌های مسلح، تبدیل مجازات را فقط در مورد حبس پذیرفته است.
با این وجود تفاوت اصلی تاسیس جدید مجازات‌های جایگزین حبس مصوب قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، با مجازات‌های تبدیلی پیش‌بینی شده در قانون مجازات جرایم نیرو‌های مسلح، علاوه بر آن که مجازات‌های جایگزین حبس بصورت تاسیس جدید و مستقل و خارج از موضوع تخفیف (تقلیل یا تبدیل مجازات) مطرح شده است، جنبه الزامی‌بودن آن می‌باشد، زیرا عبارت (دادگاه می‌تواند) مندرج در مواد ۳ الی ۵ قانون اخیرالذکر، بر تخییری بودن تخفیف مجازات یا تبدیل به به مجازات متناسب با مجازات اصلی تصریح دارد، در صورتی‌که تاسیس جدید با احراز شرایط موجود در ماده ۶۴ قانون مجازات اسلامی‌مصوب ۱۳۹۲ و رعایت مواد بعدی برای دادگاه الزامی‌است.
به نظر می‌رسد، چون تعیین مجازات جایگزین حبس در قانون مجازات اسلامی‌مصوب ۱۳۹۲ تاسیس حقوقی جدیدی محسوب و مجازات‌های جایگزین اعلامی‌در این تاسیس، خارج از مجازات‌های تبدیلی پیش‌بینی شده در قوانین جزایی سابق، خصوصا قانون مجازات جرایم نیرو‌های مسلح می‌باشد و در قانون اخیرالذکر نیز پیشینه تقنینی ندارد و باعنایت به الزام موجود در متن ماده ۶۴ و مواد بعدی، تعیین مجازات جایگزین حبس در کلیه موارد مشمول ماده ۶۶ و مواد بعدی در محاکم نظامی‌نیز الزامی‌خواهد بود.
می‌توان نتیجه گرفت اعمال مجازات‌های جایگزین حبس مانند جزای نقدی، یا تحمل اضافه خدمت و یا محرومیت از ترفیع بعنوان مصادیقی از مجازات‌های جایگزین حبس، بدون تشریفات مقرر در آیین‌نامه اجرایی ماده ۷۹ قانون مجازات اسلامی، قابلیت اجرا خواهد داشت و در سایر موارد، می‌توان با هماهنگی و در صورت لزوم تصویب ستادکل نیرو‌های مسلح از نهاد‌های پذیرنده نظامی مانند امور خدماتی و نگهبانی محیط‌های متعلق به نیرو‌های مسلح، حفاظت و نگهداری فضای سبز و باغات نیرو ها‌ی مسلح، کارخانجات و صنایع و مراکز آموزشی و فنی حرفه‌ای نظامی‌برای جایگزینی مجازات حبس برای محکومین محاکم نظامی‌بهره برد.
نظریه شماره ۱۳۸۳/۹۳/۷ مورخ ۱۵/۶/۱۳۹۳ اداره حقوقی محترم قوه قضائیه و پاسخ استعلام شماره ۱۰۹۱۷۰/۲/۷ مورخ ۲۶/۹/۱۳۹۲ کمیسیون محترم قضایی و حقوقی سازمان نیز موید نظر است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *