در جشنواره امسال فیلم سیاهنما نداریم/ نظارت های فعلی سینماگر را مسئولیتپذیر نمیکند
به گزارش گروه فرهنگی به نقل از روابط عمومی شبکه افق سیما، قسمت دیگری از برنامه گفتوگو محور جهانآرا با موضوع "جشنواره سینمایی فجر، وضع موجود و افق مطلوب" یکشنبه شب 15 بهمن ماه سال 1396 روی آنتن این شبکه رفت.
به بهانه سی و ششمین جشنواره فیلم فجر عوامل برنامه جهانآرا بر آن شدند تا با دعوت از یکی از دستاندرکاران جشنواره امسال راجع به وضع فعلی، افق مطلوب، حواشی و زوایای گوناگون آن به گفتگو بنشینند.
ابراهیم داروغهزاده معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی و دبیر سی و ششمین جشنواره فیلم فجر مهمان و محمدحسین بدری مجری کارشناس این برنامه بود.
داروغهزاده در ابتدای گفتگو در باره داوری جشنواره گفت: برای داوری دقیقتر و حرفهایتر امسال آثار راهیافته به بخش رقابتی جشنواره کاهش پیدا کرده و برخلاف سال گذشته به 25 فیلم رسیده که دو فیلم آن مستند و یک فیلم انیمیشن و بقیه داستانی هستند. جشنواره فیلم فجر موضوعی نیست و مربوط به کل تولیدات سینمایی کشور است.
وی افزود: بخش دیگر جشنواره جشن سینمای انقلاب در ایام دهه فجر است که با برگزاری نمایشهایی برای مردم در استانهای مختلف دنبال میشود.
جشنواره مجزا برای انیمیشن فقط با 5 فیلم!
دبیر سی و ششمین جشنواره فیلم فجر تصریح کرد: اگر سال آینده پنج انیمیشن سینمایی داشته باشیم یک بخش مجزا را به این موضوع اختصاص میدهیم.
وی در خصوص وظایف و سیاستگذاریهای سازمان سینمایی کشور توضیح داد: بخشی از مأموریتهای آن حمایت از تولید و یکی از وظایف اصلی آن کمک به زیرساختهای سینما و ایجاد و بازسازی سالنهای سینما و حمایت از فیلمهای غیر حرفهای و حمایت بودجهای از تولیدات سینمایی و وظیفه دیگر نظارت است. ضمن اینکه در دفترچه سیاستگذاری آن اولویتهای ایجابی فیلمها قید شده است.
داروغهزاده بیان کرد: اهرمهای حمایتی سازمان سینمایی از طریق مؤسسات تابع آن نظیر بنیاد سینمایی فارابی بر اساس سیاستگذاری کلان فرهنگی نظام و با اولویتهای مضمونی و ساختاری انجام میشود.
وی روند جشنواره فیلم فجر را جدا از روند تولید سینمای ایران ندانست و اولویتها و سیاستهای سازمان سینمایی را تولید فیلمهای امیدبخش، نشاطآور، تقویت روحیه خودباوری ملی و دینی، استقلالطلبی، عدالتطلبی و فیلمهایی در خصوص دشمنشناسی برشمرد و افزود: اهداف در سینمای ما درستند، اما مشکل در شیوه اجرا و تحقق این اهداف است که شیوه نظارتی در سینمای ایران فیلمساز را مسئولیتپذیر نمیکند و جلوی بلوغ و رشد طبیعی سینما را میگیرد.