بهترین گلزن این فصل استقلال چه می گوید!
سرور جپاروف گفت: در سال ۲۰۱۷ آخرین فرصت برای حضور در جام جهانی را از دست دادم، ولی باز هم خوشحالم که سال خوبی داشتم.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش گروه فضای مجازی ، سرور جپاروف که قرار بود زمستان سال گذشته با پیوستن به استقلال مشکلات این تیم در میانه زمین را برطف کند این فصل از ابتدا به این تیم برگشت و تا اینجا با ۴ گلی که در لیگ برتر و جام حذفی برای آبی‌های تهرانی زده عنوان بهترین گلزن تیمش تا پیش از دیدار با استقلال خوزستان را در اختیار دارد.
سرور جپاروف، به مناسبت عید کریسمس و فرا رسیدن ایام سال نومیلادی درباره آخرین وضعیت تیمش در لیگ و جام حذفی همچنین سال کهنه‌ای که رو به پایان است حرف زد.
متن این پرسش و پاسخ را در ادامه از نظر می‌گذرانید:
*از سال ۲۰۱۷ خاطرات بدی برایت باقی ماند؟
- نه! من هرگز خاطرات بد را در ذهنم نگه نمی‌دارم. فقط اگر خبرنگاران درباره این مسایل سئوال بپرسند آن‌ها را به یاد می‌آورم... (خنده)!
* می‌توانستی در این سال به جام جهانی برسی؟
- البته من در این سال با اتفاقاتی مواجه شدم که خودم هیچ نقشی در رقم خوردن شان نداشتم. مثلا سال قبل پیش از اینکه به استقلال بیایم این باشگاه را از پنجره نقل و انتقالات محروم کردند و من به اصفهان رفتم. یا شاید مهمترین شان عدم راهیابی تیم ملی کشورم به جام جهانی روسیه بود. خیلی دوست داشتیم در این دوره که بازی در روسیه است ما هم به عنوان یکی از کشور‌های سابق اتحاد جماهیر شوروی به روسیه می‌رفتیم که نشد. از یکسو این آخرین دوره‌ای بود که سن و سالم اجازه می‌داد تا این بخت را داشته باشم و بتوانم در جام جهانی حضور پیدا کنم. چون برای جام جهانی بعدی من ۴۲ ساله می‌شوم و خیلی بعید است مربی تیم ملی بخواهد از من استفاده کند (خنده)!
* یعنی تا آن زمان بازی می‌کنی؟
- شاید! اگر بتوانم چرا بازی نکنم...!
* پس نرسیدن به جام جهانی اتفاق تلخی بوده است؟
- به هر حال در فوتبال همیشه آن اتفاقی که شما انتظار دارید رخ نمی‌دهد. باید تلاش کنید تا به آن برسید. گاهی هم البته هر چه تلاش کنید تقدیر را نمی‌توان تغییر داد. به هر حال من دو بار در آسیا بهترین بازیکن سال شدم و از این نظر خیلی خوشحالم، ولی دوست داشتم در جام جهانی هم باشم که این افتخار نصیبم نشد. ناراحت هم نیستم، چون مردم کشورم با همین افتخاراتی که بدست آورده ام مرا دوست دارند و امیدوارم نسل جدید فوتبال کشورم در جام‌های جهانی بعدی این افتخار را برای ازبکستان رقم بزنند.
* اما در استقلال هم اتفاقات خوبی برایت رخ نداد؟
- بله! پارسال زمستان که به استقلال آمدم اوایل سال ۲۰۱۷ بود که متوجه شدیم پنجره نقل و انقالات بسته است. خیلی دوست داشتم همان زمان به استقلال بپیوندم. با تیموریان (آندو) دوست شده بودم و برنامه‌های زیادی داشتیم، ولی مجبور شدم به اصفهان بروم. در اصفهان هم روز‌های خوبی بود، ولی در نهایت به آنچه با اعضای تیم در نظر داشتیم دست پیدا نکردیم. این فصل هم با استقلال روز‌های خوبی را استارت نزدیم. مسابقات دور از انتظار همه ما بد شروع شد و اسیر بدبیاری‌هایی شدیم که روحیه همه را تخریب کرده بود. با این همه حالا و در روز‌های آخر سال ۲۰۱۷ خوشحالم که تیم باشگاهی ام خوب نتیجه می‌گیرد و طرفداران تیم مان راضی هستند.
* خودت هم خوب گل می‌زنی؟
- فرصت‌هایی بوده که نصیبم شده و من هم هیچ فرصتی را بیهوده از دست نمی‌دهم.
* تلخ‌ترین روز‌هایی که در سال ۲۰۱۷ داشتی کدام بودند؟
- یک بار در پایان دیدار برگشت با کره جنوبی (۱۴ شهریور) خیلی ناراحت شدم که جام جهانی را از دست دادیم. آن شب فوق العاده غمگین بودم. کتمان هم نمی‌کنم. حس می‌کردم بهترین فرصت برای حضور در جام جهانی را به خاطر ۲ امتیاز از دست داده بودیم. یک بار هم در پایان بازی با پدیده (۳۱ مرداد) که علیرضا منصوریان خیلی ناراحت بود. آن شب واقعا بی رحمی فوتبال را حس کردم. می‌دانستم طرفداران استقلال بی اندازه او را دوست داشتند، ولی به یکباره با دو، سه نتیجه بد همه چیز صددرصد تغییر کرد! اگر آن شب اشک ریختم برای ترس از بی رحمی فوتبال بود. همان هواداران الان مرا تشویق می‌کنند و البته آن شب هم کسی به من حرفی نزد، ولی به این فکر کردم که اگر من هم مربی شوم چنین روز‌هایی می‌تواند در انتظارم باشد. در آن دو شب واقعا غمگین بودم و تلخ‌ترین شب‌های این مدتم بود.
* روز‌های خوب چطور؟
- در سایر روز‌ها و شب‌های سال ۲۰۱۷ هرگز ناراحت نبودم و برای همین امسال را سالی خیلی خوب می‌دانم. از آن دو شب هم درس گرفتم. فقط همین!
* کریسمس چه کردی؟
- دوست داشتم کنار خانواده ام باشم، ولی این امکان برایم بوجود نیامد. آن‌ها تاشکند هستند و من نتوانستم به ازبکستان برگردم. بازی داشتیم و باز هم بازی داریم. ولی این اولین بار نیست که دچار این شرایط می‌شوم. حتما بعد از بازنشستگی از فوتبال روز‌های زیادی فرصت دارم تا کنارشان باشم. در تهران هم دوستان استقلالی ام زحمت کشیدند و برای ما مراسم گرفتند و خوشحالمان کردند. برد ۴ بر صفر شب کریسمس هم که دیگر همه چیز را بهتر و کاملتر کرد تا به خوبی به استقبال سال جدید برویم.
* با خانواده دیداری نداشتی؟
- از طریق فضای مجازی بود. دلم برای پسرم و دخترم تنگ شده و دنبال فرصتی هستم تا به دیدارشان بروم. گرچه تقریبا هر روز آن‌ها را می‌بینم.
* تاشکند برف آمده؟
- بله! از یک ماه پیش برف‌های آنجا استارت خورده، ولی نمی‌دانم چرا در تهران برف نمی‌آید. باید دعا کنیم برف ببارد.
* پیامی برای مسیحیان ایرانی طرفدار استقلال نداری؟
- امیدوارم بابانوئل برای همه استقلالی‌ها کادوی ویژه‌ای در سال جدید داشته باشد و ما در جام حذفی آن هدیه را دریافت کنیم و جام قهرمانی را به هواداران مان بدهیم.
به گزارش گروه فضای مجازی ، سرور جپاروف که قرار بود زمستان سال گذشته با پیوستن به استقلال مشکلات این تیم در میانه زمین را برطف کند این فصل از ابتدا به این تیم برگشت و تا اینجا با ۴ گلی که در لیگ برتر و جام حذفی برای آبی‌های تهرانی زده عنوان بهترین گلزن تیمش تا پیش از دیدار با استقلال خوزستان را در اختیار دارد.سرور جپاروف، به مناسبت عید کریسمس و فرا رسیدن ایام سال نومیلادی درباره آخرین وضعیت تیمش در لیگ و جام حذفی همچنین سال کهنه‌ای که رو به پایان است حرف زد.
متن این پرسش و پاسخ را در ادامه از نظر می‌گذرانید:
*از سال ۲۰۱۷ خاطرات بدی برایت باقی ماند؟
- نه! من هرگز خاطرات بد را در ذهنم نگه نمی‌دارم. فقط اگر خبرنگاران درباره این مسایل سئوال بپرسند آن‌ها را به یاد می‌آورم... (خنده)!
* می‌توانستی در این سال به جام جهانی برسی؟
- البته من در این سال با اتفاقاتی مواجه شدم که خودم هیچ نقشی در رقم خوردن شان نداشتم. مثلا سال قبل پیش از اینکه به استقلال بیایم این باشگاه را از پنجره نقل و انتقالات محروم کردند و من به اصفهان رفتم. یا شاید مهمترین شان عدم راهیابی تیم ملی کشورم به جام جهانی روسیه بود. خیلی دوست داشتیم در این دوره که بازی در روسیه است ما هم به عنوان یکی از کشور‌های سابق اتحاد جماهیر شوروی به روسیه می‌رفتیم که نشد. از یکسو این آخرین دوره‌ای بود که سن و سالم اجازه می‌داد تا این بخت را داشته باشم و بتوانم در جام جهانی حضور پیدا کنم. چون برای جام جهانی بعدی من ۴۲ ساله می‌شوم و خیلی بعید است مربی تیم ملی بخواهد از من استفاده کند (خنده)!
* یعنی تا آن زمان بازی می‌کنی؟
- شاید! اگر بتوانم چرا بازی نکنم...!
* پس نرسیدن به جام جهانی اتفاق تلخی بوده است؟
- به هر حال در فوتبال همیشه آن اتفاقی که شما انتظار دارید رخ نمی‌دهد. باید تلاش کنید تا به آن برسید. گاهی هم البته هر چه تلاش کنید تقدیر را نمی‌توان تغییر داد. به هر حال من دو بار در آسیا بهترین بازیکن سال شدم و از این نظر خیلی خوشحالم، ولی دوست داشتم در جام جهانی هم باشم که این افتخار نصیبم نشد. ناراحت هم نیستم، چون مردم کشورم با همین افتخاراتی که بدست آورده ام مرا دوست دارند و امیدوارم نسل جدید فوتبال کشورم در جام‌های جهانی بعدی این افتخار را برای ازبکستان رقم بزنند.
* اما در استقلال هم اتفاقات خوبی برایت رخ نداد؟
- بله! پارسال زمستان که به استقلال آمدم اوایل سال ۲۰۱۷ بود که متوجه شدیم پنجره نقل و انقالات بسته است. خیلی دوست داشتم همان زمان به استقلال بپیوندم. با تیموریان (آندو) دوست شده بودم و برنامه‌های زیادی داشتیم، ولی مجبور شدم به اصفهان بروم. در اصفهان هم روز‌های خوبی بود، ولی در نهایت به آنچه با اعضای تیم در نظر داشتیم دست پیدا نکردیم. این فصل هم با استقلال روز‌های خوبی را استارت نزدیم. مسابقات دور از انتظار همه ما بد شروع شد و اسیر بدبیاری‌هایی شدیم که روحیه همه را تخریب کرده بود. با این همه حالا و در روز‌های آخر سال ۲۰۱۷ خوشحالم که تیم باشگاهی ام خوب نتیجه می‌گیرد و طرفداران تیم مان راضی هستند.
* خودت هم خوب گل می‌زنی؟
- فرصت‌هایی بوده که نصیبم شده و من هم هیچ فرصتی را بیهوده از دست نمی‌دهم.
* تلخ‌ترین روز‌هایی که در سال ۲۰۱۷ داشتی کدام بودند؟
- یک بار در پایان دیدار برگشت با کره جنوبی (۱۴ شهریور) خیلی ناراحت شدم که جام جهانی را از دست دادیم. آن شب فوق العاده غمگین بودم. کتمان هم نمی‌کنم. حس می‌کردم بهترین فرصت برای حضور در جام جهانی را به خاطر ۲ امتیاز از دست داده بودیم. یک بار هم در پایان بازی با پدیده (۳۱ مرداد) که علیرضا منصوریان خیلی ناراحت بود. آن شب واقعا بی رحمی فوتبال را حس کردم. می‌دانستم طرفداران استقلال بی اندازه او را دوست داشتند، ولی به یکباره با دو، سه نتیجه بد همه چیز صددرصد تغییر کرد! اگر آن شب اشک ریختم برای ترس از بی رحمی فوتبال بود. همان هواداران الان مرا تشویق می‌کنند و البته آن شب هم کسی به من حرفی نزد، ولی به این فکر کردم که اگر من هم مربی شوم چنین روز‌هایی می‌تواند در انتظارم باشد. در آن دو شب واقعا غمگین بودم و تلخ‌ترین شب‌های این مدتم بود.
* روز‌های خوب چطور؟
- در سایر روز‌ها و شب‌های سال ۲۰۱۷ هرگز ناراحت نبودم و برای همین امسال را سالی خیلی خوب می‌دانم. از آن دو شب هم درس گرفتم. فقط همین!
* کریسمس چه کردی؟
- دوست داشتم کنار خانواده ام باشم، ولی این امکان برایم بوجود نیامد. آن‌ها تاشکند هستند و من نتوانستم به ازبکستان برگردم. بازی داشتیم و باز هم بازی داریم. ولی این اولین بار نیست که دچار این شرایط می‌شوم. حتما بعد از بازنشستگی از فوتبال روز‌های زیادی فرصت دارم تا کنارشان باشم. در تهران هم دوستان استقلالی ام زحمت کشیدند و برای ما مراسم گرفتند و خوشحالمان کردند. برد ۴ بر صفر شب کریسمس هم که دیگر همه چیز را بهتر و کاملتر کرد تا به خوبی به استقبال سال جدید برویم.
* با خانواده دیداری نداشتی؟
- از طریق فضای مجازی بود. دلم برای پسرم و دخترم تنگ شده و دنبال فرصتی هستم تا به دیدارشان بروم. گرچه تقریبا هر روز آن‌ها را می‌بینم.
* تاشکند برف آمده؟
- بله! از یک ماه پیش برف‌های آنجا استارت خورده، ولی نمی‌دانم چرا در تهران برف نمی‌آید. باید دعا کنیم برف ببارد.
* پیامی برای مسیحیان ایرانی طرفدار استقلال نداری؟
- امیدوارم بابانوئل برای همه استقلالی‌ها کادوی ویژه‌ای در سال جدید داشته باشد و ما در جام حذفی آن هدیه را دریافت کنیم و جام قهرمانی را به هواداران مان بدهیم.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *