عمرم را در بازیگری گذاشتم اما بیکارم/چرا سینما جایگاه خانواده را فراموش کرده است؟
حسن مهمانی بازیگر سینما و تلویزیون که پیشتر به خاطر بازی در سریال "پدر سالار" در میان مردم به محبوبیت رسیده بود در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگی ، درخصوص فعالیتهای خود در عرصه بازیگری گفت: متاسفانه در حال حاضر مشغول کار خاصی نیستم. در روزگار فعلی کمتر از بازیگرانی از نسل من دعوت میشود. برخی اوقات هم پیشنهاداتی میشود اما فیلمنامه و نقش آن طور نیستند که بتوانم آن را قبول کنیم.
وی با اشاره به دلتنگی خود برای بازیگری ادامه داد: من بازیگری را به صورت آکادمیک یاد گرفته ام و عمرم را در بازیگری گذاشته ام اما بیکارم و بدون شک در حال حاضر به شدت دلتنگ بازیگری هستم. وقتی کار خوبی را میبینم دلم تنگ شده و به خودم میگویم کاش این نقش را من بازی میکردم.
بازیگر سریال "پدر سالار" از علاقه خود به تئاتر گفت و تصریح کرد: یکی از شاخه های که در آن فعالیت مستمری داشتم تئاتر بود اما می بینیم که وضعیت و کیفیت تئاتر هم این روزها چنگی به دل نمی زند. البته در این بین کارهای خوب معدودی هم وجود دارد اما کلیت تئاتر مثل گذشته نیست. بازیگری در تئاتر را دوست دارم اگر پیشنهاد معقولی شود بدون شک آن را می پذیرم.
وی وضعیت معیشت اکثر بازیگران پیشکسوت را نامناب خواند و افزود: وقتی به بازیگری که همه فن و حرفه اش بازیگری است بیکار شود از لحاظ امرار معاش به مشکل میخورد. در این شرایط یا باید بی تفاوت بود و در هر کاری بازی کرد و یا اینکه با حداقل ترین شرایط زندگی کنار آمد. مشکلات مالی همواره حاشیه بازیگری بود و هست.
این بازیگران قدیمی تئاتر با گلایه از بی تفاوتی هنرمندان به مسائل خانواده تاکید کرد: از نظر من ما باید به فرهنگ و آداب و رسوم زیبای خودمان باز گردیم. متاسفانه خانواده در اکثر آثار فراموش شده و باید این را به عنوان یک خطر بررسی کرد. آثار ما باید به خانواده برگردد و بتواند برای تمامی مشکلات خانوادگی راهکار ارائه دهد. پیشتر فیلمنامه نویسان بیشتر از این روزها به مسائل خانواده می پرداختند اما امروزه فضای مجازی و ماهواره و غیره ما را از خانواده دور کرده است.
مهمانی ساخت آثار داخلی با الگوهای ایرانی را مهم خواند و خاطرنشان کرد: تقلید کورکورانه از سینمای خارج از ایران اشتباه بزرگی است. وقتی اثر از دل جامعه ایرانی بیرون بیاید از سوی مردم قابل قبول خواهد بود. آثاری مثل پدر سالار یکی از بزرگترین نمونه های دررخشان پرداختن یک اثر به مسائل خانوادگی بود که در آن زمان به شدت در میان مردم مخاطب داشت و هنوز هم که هست از آن اثر یاد می شود و مرا به خاطر بازی در آن سریال به یاد دارند.