حق ماموریت!
حسام الدین برومند مدیرمسئول روزنامه حمایت در یادداشتی نوشت: پیش از این در اسفند ماه سال گذشته و در شرایطی که هنوز چند ماه از گزارشگری خانم جهانگیر در سمت گزارشگری حقوق بشر در امور ایران نمی‌گذشت؛ وی همچون سلف قبلی خود بر پایه ادعا‌هایی متزلزل و کلیشه‌ای، جمهوری اسلامی را ناقض حقوق بشر خوانده بود.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی ، حسام الدین برومند مدیرمسئول روزنامه حمایت در یادداشتی نوشت: خانم عاصمه جهانگیر که عنوان گزازشگر حقوق بشر در امور ایران را یدک می‌کشد، آخر هفته گذشته در گزارشی ایران اسلامی را به نقض حقوق بشر متهم کرد.
اکنون آنالیز محور‌های گزارش دوم خانم عاصمه جهانگیر علیه ایران به اتهام نقض حقوق بشر بر پایه همان ادعا‌های ثابت و کلیشه‌ای و نخ نما شده، نشان می‌دهد گزارش حقوق بشری گزارشگر سازمان ملل در حد انشای یک دانش آموز مدرسه نزول یافته است.
خانم جهانگیر در گزارش اول خود که اسفند سال ۹۵ منتشر شد، عینا جا پای آقای احمد شهید گذاشت و یکسری ادعا‌های تکراری را بدون مستندات علیه ایران اسلامی لیست کرده بود. خوش بینی و حسن نیت اقتضا می‌کرد اینطور نگاه شود که خانم گزارشگر شاید به جهت تازه کاری و کمبود وقت از روش احمد شهید در گزارش حقوق بشری خود علیه کشورمان استفاده کرده است، اما گزارش دوم خانم جهانگیر که اخیرا منتشر شده به وضوح بیانگر آن است که سیاق شکلی و محتوایی گزارش دوم و جدید خانم گزارشگر همچون گزارش‌های قبلی آقای احمد شهید است. یعنی چند محور ادعایی مانند افزایش اعدام ها، حقوق اقلیت ها، مجازات دو تابعیتی ها، دفاع از فرقه‌ها و گروه‌های انحرافی، اعتراض به روند آیین دادرسی در مورد برخی محکومان امنیتی و ... مورد سرفصل گزارش قرار می‌گیرد و سپس برای محرز بودن آن ادعا‌ها به "شنیده ها" و یا "گزارشات ضدانقلاب "علیه ایران اسلامی بسنده می‌شود!
این سبک از گزارشگری مرز‌های حرفه‌ای گری و بیطرفی را به طرز ناشیانه‌ای تا فرسنگ‌ها از یک گزارش استاندارد و با رعایت حداقل اسلوب و شاخص‌های گزارشگری دور کرده است.
چند ایراد و اشکال اساسی به گزارش جدید خانم جهانگیر وجود دارد که عبارتند از: اول اینکه در این گزارش به مانند گزارش قبلی ایشان و هر یازده گزارش قبلی احمد شهید، " حق قصاص" را مساوی با "اعدام" پنداشته شده و این در حالی است که قصاص، حقی است برای اولیای دم که ریشه قرآنی دارد و حداقل انتظار از خانم گزارشگر که مسلمان می‌باشند این بود که این موضوع را در گزارش خود لحاظ می‌کردند.
دوم اینکه خانم عاصمه جهانگیر اشکال کرده اند که چرا برخی مجازات‌ها مثل شلاق یا اجرای حدود اسلامی یا همچنین قصاص عضو در ایران اسلامی اجرا می‌شود؟! خب، با این حساب انتظار ندارند که قوانین اسلامی، چون مورد خوشایند ایشان و اربابان شان نیست تعطیل گردد؟
سوم اینکه خانم گزارشگر در اقدامی عجیب از سرکرده گروهی انحرافی موسوم به "عرفان حلقه" حمایت کرده و در مقام دفاع گفته است اعترافات او تحت فشار بوده است! سوال این است که خانم جهانگیر با چه اطلاعی و بر اساس کدام مستندات این ادعا را به میان کشیده اید؟! یک حکمی در دادگاه‌های کشور با طی شدن مراحل مختلف آیین دادرسی و با حضور وکیل متهم به سرانجام رسیده است و آن وقت نمی‌توان بر اساس حدس یا خواب و خیال، آن را زیر سوال برد.
چهارم اینکه اسامی افرادی که در گزارش خانم جهانگیر آمده وایشان کشورمان را بخاطر محاکمه آن‌ها به نقض حقوق بشر متهم کرده است؛ در حالی است که خانم گزارشگر از شگرد عملیات روانی "پله دوم "استفاده کرده و بدون اینکه به جرایم اثبات شده آن‌ها اشاره کند آن‌ها را تبرئه نموده و به آن‌ها عناوین خبرنگار، دوتابعیتی، زندانی سیاسی و ... داده است! این سبک از گزارشگری چیزی جز تلاش برای "حق ماموریت" است؟
به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی ، حسام الدین برومند مدیرمسئول روزنامه حمایت در یادداشتی نوشت: خانم عاصمه جهانگیر که عنوان گزازشگر حقوق بشر در امور ایران را یدک می‌کشد، آخر هفته گذشته در گزارشی ایران اسلامی را به نقض حقوق بشر متهم کرد.این دومین گزارش خانم جهانگیر است که پس از آنکه جایگزین آقای احمد شهید شده، برچسب عدم رعایت اصول حقوق بشری را به کشورمان می‌زند.
پیش از این در اسفند ماه سال گذشته و در شرایطی که هنوز چند ماه از گزارشگری خانم جهانگیر در سمت گزارشگری حقوق بشر در امور ایران نمی‌گذشت؛ وی همچون سلف قبلی خود بر پایه ادعا‌هایی متزلزل و کلیشه‌ای، جمهوری اسلامی را ناقض حقوق بشر خوانده بود.
در همان زمان، نگارنده در نقد گزارش اول خانم جهانگیر در همین ستون (۱۹ اسفند ۱۳۹۵) نوشتم: "مشکل اصلی خانم عاصمه جهانگیر به مانند آقای احمد شهید در مقام گزارشگری حقوق بشری این است که دو رکن و مساله کلیدی در این گزارشات را رعایت نکرده اند؛ یکی متدولوژی گزارش حقوق بشری و دیگری ترمینولوژی مفاهیم حقوقی. در حالیکه هر گزارش حقوق بشری می‌بایست از یک روش و متدولوژی خاص خود برخوردار باشد و معلوم باشد که فرضیه‌ها و نظریه‌های مطرح شده بر چه اساسی استوار است؛ در گزارش خانم عاصمه جهانگیر تنها بر یکسری ادعا‌های کلی و بدون منبع بسنده شده است و نتیجه گیری آن برچسب اتهام نقض حقوق بشر به جمهوری اسلامی بوده که در واقع اعتباراین ادعا‌ها و نتیجه حاصل از آن، همانند یک چک بلا محل بیشتر نیست.
از سوی دیگر؛ این گزارش همچون گزارش‌های احمد شهید از فقر فهم مسایل حقوق اسلامی رنج می‌برد و اینجاست که اشکالات اساسی ترمینولوژی گزارشات حقوق بشری در سال‌های اخیر بیش از پیش به چشم می‌آید. "
اکنون آنالیز محور‌های گزارش دوم خانم عاصمه جهانگیر علیه ایران به اتهام نقض حقوق بشر بر پایه همان ادعا‌های ثابت و کلیشه‌ای و نخ نما شده، نشان می‌دهد گزارش حقوق بشری گزارشگر سازمان ملل در حد انشای یک دانش آموز مدرسه نزول یافته است.
خانم جهانگیر در گزارش اول خود که اسفند سال ۹۵ منتشر شد، عینا جا پای آقای احمد شهید گذاشت و یکسری ادعا‌های تکراری را بدون مستندات علیه ایران اسلامی لیست کرده بود. خوش بینی و حسن نیت اقتضا می‌کرد اینطور نگاه شود که خانم گزارشگر شاید به جهت تازه کاری و کمبود وقت از روش احمد شهید در گزارش حقوق بشری خود علیه کشورمان استفاده کرده است، اما گزارش دوم خانم جهانگیر که اخیرا منتشر شده به وضوح بیانگر آن است که سیاق شکلی و محتوایی گزارش دوم و جدید خانم گزارشگر همچون گزارش‌های قبلی آقای احمد شهید است. یعنی چند محور ادعایی مانند افزایش اعدام ها، حقوق اقلیت ها، مجازات دو تابعیتی ها، دفاع از فرقه‌ها و گروه‌های انحرافی، اعتراض به روند آیین دادرسی در مورد برخی محکومان امنیتی و ... مورد سرفصل گزارش قرار می‌گیرد و سپس برای محرز بودن آن ادعا‌ها به "شنیده ها" و یا "گزارشات ضدانقلاب "علیه ایران اسلامی بسنده می‌شود!
این سبک از گزارشگری مرز‌های حرفه‌ای گری و بیطرفی را به طرز ناشیانه‌ای تا فرسنگ‌ها از یک گزارش استاندارد و با رعایت حداقل اسلوب و شاخص‌های گزارشگری دور کرده است.
چند ایراد و اشکال اساسی به گزارش جدید خانم جهانگیر وجود دارد که عبارتند از: اول اینکه در این گزارش به مانند گزارش قبلی ایشان و هر یازده گزارش قبلی احمد شهید، " حق قصاص" را مساوی با "اعدام" پنداشته شده و این در حالی است که قصاص، حقی است برای اولیای دم که ریشه قرآنی دارد و حداقل انتظار از خانم گزارشگر که مسلمان می‌باشند این بود که این موضوع را در گزارش خود لحاظ می‌کردند.
دوم اینکه خانم عاصمه جهانگیر اشکال کرده اند که چرا برخی مجازات‌ها مثل شلاق یا اجرای حدود اسلامی یا همچنین قصاص عضو در ایران اسلامی اجرا می‌شود؟! خب، با این حساب انتظار ندارند که قوانین اسلامی، چون مورد خوشایند ایشان و اربابان شان نیست تعطیل گردد؟
سوم اینکه خانم گزارشگر در اقدامی عجیب از سرکرده گروهی انحرافی موسوم به "عرفان حلقه" حمایت کرده و در مقام دفاع گفته است اعترافات او تحت فشار بوده است! سوال این است که خانم جهانگیر با چه اطلاعی و بر اساس کدام مستندات این ادعا را به میان کشیده اید؟! یک حکمی در دادگاه‌های کشور با طی شدن مراحل مختلف آیین دادرسی و با حضور وکیل متهم به سرانجام رسیده است و آن وقت نمی‌توان بر اساس حدس یا خواب و خیال، آن را زیر سوال برد.
این رویه دفاع از یک متهم در حالیکه اتهامات او در دادگاه صالح و بر اساس قوانین موضوعه کشور به اثبات رسیده است، چیزی جز سیاسی کاری با ژست حقوق بشری است؟! یادآور می‌شود که همین رویه درباره برخی از دوتابعیتی‌ها یا برخی از بهاییان از سوی رسانه‌های ضدانقلاب پمپاژ می‌شود و طرفه آنکه خانم گزارشگر بدون سبک و سیاق و منطق حقوقی، این ادعا‌های پررنگ و لعاب را در گزارش خود می‌گنجاند و ایران اسلامی را به نقض حقوق بشر متهم می‌کند.
چهارم اینکه اسامی افرادی که در گزارش خانم جهانگیر آمده وایشان کشورمان را بخاطر محاکمه آن‌ها به نقض حقوق بشر متهم کرده است؛ در حالی است که خانم گزارشگر از شگرد عملیات روانی "پله دوم "استفاده کرده و بدون اینکه به جرایم اثبات شده آن‌ها اشاره کند آن‌ها را تبرئه نموده و به آن‌ها عناوین خبرنگار، دوتابعیتی، زندانی سیاسی و ... داده است! این سبک از گزارشگری چیزی جز تلاش برای "حق ماموریت" است؟
منبع: روزنامه حمایت
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *