سرنوشت نامعلوم "زندانیان پاکستانی" در زندان بگرام

به گزارش سرویس بین الملل زندان بگرام با 3 هزار زندانی در ولایت پروان افغانستان قرار دارد که یکی از مخوف‌ترین زندان‌های دنیا است و تعدادی زندانی پاکستانی که در این زندان بسر می‌برند منتظر آزاد شدن هستند.

از بین 3 هزار زندانی بگرام حدود 60 نفر از آنها از 3 کشور خارجی هستند که 45 نفر آنها پاکستانی می‌باشند.

هنوز هیچ اتهامی علیه پاکستانی‌هایی که در زندان بگرام بسر می‌برند ثابت نشده با این وجود آنها برای دفاع از خود به وکیل دسترسی ندارند و قادر به برقرار ارتباط با خانواده خود نیستند.

از سال 2010 تا کنون نمایندگان و سفیر پاکستان فقط یک بار از زندان بگرام بازدید به عمل آورده و با زندانیان پاکستانی ملاقات کرده‌اند.

زندان بگرام هیچ قانونی ندارد و بدون توجه به تمام قوانین بین‌المللی به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

آمریکایی‌های برای دستگیری یک فرد نیاز به اثبات این موضوع ندارند که وی تروریست است آنها فقط می‌خواهند به مردم دنیا نشان دهند که در مبارزه با تروریسم پیروز شده‌اند به همین علت تعدادی از زندانیان پاکستانی را زندانی کرده‌اند.

به گزارش داون، تعدادی از زندانیان پاکستانی که از زندان بگرام آزاد شده‌اند قادر به زندگی عادی نیستند و شکنجه در این زندان آسیب زیادی به آنها وارد کرده است.

در گذشته برخی گزارش‌ها حکایت از آزادی 14 الی 39 زندانی پاکستانی در زندان بگرام افغانستان، بعد از رایزنی با مقامات اسلام‌آباد خبر دادند.

سارا بلال وکیل برجسته پاکستانی که تا کنون تلاش‌های زیادی برای آزادی زندانیان بگرام انجام داده در جمع خبرنگاران گفت: عبد‌الحلیم یکی از زندانیان آزاد شده بعد از ناپدید شدن از کراچی 9 سال در زندان بگرام بود اما بعد از آزادی نتوانست به زندگی عادی با خانواده خود ادامه بدهد و دچار آسیب روانی است.

وی افزود: تعدادی زندانی پاکستانی از بگرام آزاد شده‌اند اما هنوز هم تعداد زیادی از زندانیان پاکستانی در این زندان به سر می‌برند که برای دفاع از خود حتی به وکیل دسترسی ندارند.

یونس رحمت‌الله زندانی پاکستانی است که بدون هیچ دلیلی به مدت 10 سال در زندان بگرام زندانی بود؛ وی برای اولین بار داستان زندگی خود را برای وکیلش بازگو کرده و از وی خواسته همه را از وضعیت اسف بار زندان بگرام آگاه کند.

یونس‌رحمت‌الله می‌گوید: سربازان آمریکایی وی را به خودرو بسته و روی زمین می‌کشیدند و با برهنه کردن مجبورش می‌کردند وارد استخر آب سرد شود و در آنجا خفگی مصنوعی یکی از شکنجه‌های آمریکایی‌ها بود.

به گفته وی، به طور معمول از داشتن لباس محروم بود و به صورت برهنه دست‌هایش از سقف آویزان می‌شد.

یونس‌رحمت‌الله مجبور بود به جرمی که نکرده اعتراف کند و بپذیرد که یک تروریست است.

نظامیان آمریکایی پس از تحویل گرفتن یک زن پاکستانی، که چندی پیش بازداشت شده بود، وی را به زندان آمریکایی بگرام در افغانستان منتقل کردند.

بر اساس این گزارش آمریکایی‌ها قصد داشتند برای آزار و اذیت این زن با توهین به اعتقادات مذهبی وی را تحت فشار و شکنجه قرار دهند، آن‌ها از وی خواسته بودند که از روی قرآن عبور کند و در کف سلول وی برگه‌های قرآن پخش کرده بودند.

نظامیان آمریکایی هنگامی که با مقاومت این زن مواجه می‌شوند در اقدامی غیراخلاقی و با زیر پا گذاشتن تمام معیارهای حقوق بشر و کرامت انسان به آزار و اذیت جنسی وی اقدام می‌کنند.

این زن بعد از این اتفاق دچار افسردگی روحی می‌شود و در اقدامی با برداشتن اسلحه یکی از نظامیان آمریکایی به سمت آنها تیراندازی می‌کند که این حادثه منجر به زخمی شدن چند آمریکایی در زندان بگرام می‌شود.

نظامیان آمریکایی در زندان بگرام برای اذیت و آزار مسلمانان و گرفتن اعتراف از آنها، معمولا کارهای خود را با توهین به پیامبر عظیم الشأن اسلام و پاره کردن قرآن آغاز می‌کنند. این اقدامات در حالی صورت می‌گیرد که آمریکا با ادعای صدور دموکراسی و دفاع از حقوق بشر به نقاط مختلف دنیا لشکرکشی می‌کند.

طبق این گزارش بعد از سال 2012 آمار رسمی از زندانیان پاکستانی که در زندان بگرام به سر می‌برند، وجود ندارد.

/