نه اراذل هستم نه اوباش، من یک هنرمندم/ خالکوبی ساعت مرگ برای یادآوری درد‌های سرطان

به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، ۲۳ ساله است. در میان افرادی که در طرح پلیس جمع آوری شده و به آن‌ها اراذل و اوباش می‌گویند، چهره‌ای متفاوت دارد.

 

ناخن‌های یکی از دست هایش بلند‌تر از دیگری است. لباس مشکی رنگی به تن کرده و مو‌های مرتبی دارد.

در نگاه اول، بیش از هر چیز دیگری خالکوبی‌های دستانش خود نمایی می‌کنند. خال‌هایی که می‌گوید به یاد خواهر مرحومش به روی دستانش حک کرده است.

طی روزهای اخیر طرح‌های مختلفی برای دستگیری اراذل، اوباش و مزاحمین محلات شهر تهران برگزار شده است. در یکی از این طرح‌ها  ۲۱۳ تن دستگیر شدند که در میان آن‌ها از حمل کننده سلاح جنگی گرفته تا سازنده پایپ و شرور‌های معروف برخی محلات دیده می‌شدند. 

اکثر افرادی که در این طرح دستگیر شده اند در روز دستگیری در قهوه خانه و یا پارک‌ها حضور داشته اند.

علی، ۲۳ ساله نیز عنوان می‌کند که در روز اجرای طرح، همانند تمام روز‌های دیگر سال که پاتوقش پارک قیطریه بوده، آن روز نیز در پارک مشغول به کار بوده است.

خود را نوازنده معرفی می‌کند و به خبرنگار گروه جامعه می‌گوید: ۴ سال است که پاتوق من پارک قیطریه است. از ۱۹ سالگی تصمیم گرفتم برای خودم درآمد داشته باشم. تنها کاری که بلد بودم نواختن گیتار بود. این هنر را هم از یکی از همسایه‌های قدیمیمان آموخته بودم.

وی می‌افزاید: با اتکا به هنری که داشتم، راهی خیابان‌های شلوغ تهران شدم. شمال پایتخت را برای نوازندگی انتخاب کردم و سرانجام در پارک قیطریه ساکن شدم. این پارک به نوعی خانه دوم من شد. هر روز با هدف نواختن گیتار برای شهروندانی که برای صرف اوقات فراغت به پارک می‌آمدند راهی پاتوقم می‌شدم و طی سال‌های گذشته تذکری بابت ترک پارک دریافت نکرده بودم.

علی که اصرار دارد به اشتباه در طرح سراسری دستگیری اراذل، اوباش و مزاحمین محلات شهر تهران دستگیر شده، به خالکوبی‌های حک شده به روی دستانش اشاره می‌کند و می‌گوید: بسیاری از افرادی که دستگیر شده اند، افرادی هستند که جزو اراذل و اوباش بوده و خالکوبی نیز دارند. گمان می‌کنم من هم به این خاطر که خالکوبی انجام داده ام جزو معتادان و اوباش به حساب آمده ام.

وی در رابطه با چرایی خالکوبی و نقش‌هایی که به روی دستانش حک کرده است، می‌گوید: چند سال قبل خواهرم به دلیل سرطان جان خود را از دست داد. او ساعت ۴ و ۱۵ دقیقه عصر، جان باخت. آن زمان اولین خالکوبی که انجام دادم یک ساعت بود که عقربه‌های آن روی ساعت ۴ و ۱۵ دقیقه جا خوش کرده بودند. این کار را کردم تا هیچ گاه درد‌های بیماری سرطان را فراموش نکنم.

علی می‌افزاید: پس از آن، باز هم چند بار دیگر خالکوبی کردم و به یاد خواهرم، هر بار تصویر یک گل را برای حک به روی دستانم انتخاب کردم.

دستانش را همراه ۲ فرد دستگیر شده دیگر با دستبند پلاستیکی بسته اند. آن‌ها نیز تاکید دارند که علی نباید در میان افراد دستگیر شده باشد. یکی از متهمان که ادعا می‌کند به دلیل قمه کشی دستگیر شده می‌گوید: برای ما افت دارد که این پسر بچه نوازنده در میان ما باشد. ما هر کدام خالکوبی هایمان برای خودش فلسفه دارد، اما علی را به اشتباه گرفته اند. اکنون تصور می‌شود هر کس خالکوبی دارد مجرم است، اما این طور نیست. خالکوبی در این روزها دیگر مختص افراد خلافکار نیست.