اخذ شناسه دیجیتال (DOI) برای انتشارات پژوهشگاه قوه قضائیه

به گزارش گروه حقوقی و قضایی ، پژوهشگاه قوه قضائیه در راستای توسعه ضریب نفوذ آثار خود در مجامع علمی کشور، بهبود استفاده از فناوری‌های روزآمد در انتشار مقالات و تحقق استناددهی موثرتر به آثار منتشره اقدام به تهیه شناسه دیجیتال (doi) (شناسه شیء دیجیتالی) برای نشریات خود کرده است.

در اولین گام از اختصاص شناسه دیجیتال به نشریات این پژوهشگاه، به منظور رعایت هرچه بیشتر استاندارد‌های اجرایی نشریات علمی اعلام شده از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، تمامی مقالات ۹ شماره سابق فصلنامه رأی (مطالعات آرای قضایی) و مقالات ۴۴ شماره اخیر مجله حقوقی دادگستری موفق به اخذ شناسه دیجیتال گردیدند که این شناسه در صفحه دانلود هرمقاله قابل مشاهده است.

در گام‌های بعدی، سایر تولیدات فکری منتشره این پژوهشگاه که بر خط قرار گیرد نیز از شناسه فوق بهره مند گردیده و از این پس در آثاری که به این ترتیب منتشر میشوند، شناسه مربوط به هر اثر جدید، در نسخه فیزیکی آن هم به چاپ خواهد رسید.

شناسه شیء دیجیتالی (doi: digital object identifier) به شناسه مخصوصی اطلاق می‌شود که به هر نوع محتوای الکترونیکی (مقاله، کتاب، و ...) اختصاص یافته و برای شناسایی آسانتر محتوا‌های علمی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به بیانی دیگر، شناسه مزبور عبارت از کدی منحصربفرد است که بسان اثرانگشت یا بارکد برای هر سند به نحو جداگانه اختصاص پیدا کرده و امکان یافتن آن سند در فضای مجازی را به سهولت مهیا می‌سازد.

همچنین، سیستم مزبور نوعی استاندارد بین‌المللی است که توسط سازمان بین‌المللی استانداردسازی iso در راستای شناسایی اسناد الکترونیکی مورد شناسایی و تأیید قرار گرفته است.

از مزایای شناسه دیجیتال می‌توان به مواردی، چون یکتا و دائمی بودن شناسه‌ی هر اثر، پیشگیری از مفقود شدن اطلاعات محتوای دارای شناسه در فرآیند بازسازی و روزآمدسازی وبگاهها، جذب استناددهی بیشتر و موثرتر به مقالات، تبدیل منابع به ابرلینک (hyperlink)، جلوگیری از خطا‌های انسانی یا ماشینی در نگارش منابع و ارجاعات مورد استفاده، فراهم آمدن امکان شمارش واقعی تعداد ارجاعات به مقالات، محاسبه دقیقتر ضریب نفوذ (impact factor) برای مقالات و مجلات و ارتقای شاخص واقعی علم سنجی (scientometrics) اشاره کرد.

هر شناسه دیجتیال doi شامل مجموعه‌ای از اعداد، حروف و علامت‌هاست که به هر نوع منبع نوشتار دیجیتالی اختصاص می‌یابد. این شاخص از دو بخش یعنی کد ناشر و کد سند تشکیل شده است که با ممیز (/) از هم جدا می‌شوند. این کد توسط موسسه doi صادر و به صورت یک پیوند اینترنتی به مقاله اختصاص می‌یابد. عبارت ۱۰.۲۲۱۰۶/jcr.۲۰۱۷.۲۵۱۰۵ را می‌توان یک نمونه شناسه doi و http://dx.doi.org/۱۰.۲۲۱۰۶/jcr.۲۰۱۷.۲۵۱۰۵ را می‌توان پیوند اینترنتی متناظر آن دانست؛ که از طریق آن میتوان به مقاله مزبور که یکی از مقالات مجله رای است دست یافت.

همچنین می‌توان با جستجوی شناسه دیجیتالی مقاله در بانک‌های داده مقالات هم، چون گوگل اسکولار، اسپرینگر، جِی استور، ساینس -دایرکت و ... یا در مرجع رسمی آن (http://dx.doi.org) به صفحه متناظر مقاله دسترسی پیدا کرد.

مخاطبان محترم آثار پژوهشگاه قوه قضائیه می‌توانند جهت بهره برداری از نشریات این مرکز به آدرس www.ijri.ir مراجعه نمایند. همچنین خاطر نشان می‌سازد در مورد اسنادی که دارای شناسه دیجیتال هستند، محققین میتوانند از این شناسه برای ارجاع دهی به آثار مکتوب یا سمعی بصری پژوهشگاه استفاده کنند.