درآمدی بر تربیت نسل انقلابی/ تعمیق روابط دفاعی با کشورهای منطقه/ ترامپ چه خوابی برای افغانستان دیده است؟
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، پرویز سروری در یادداشت روزنامه حمایت نوشت: تفاوت نسلها یکی از تحولات گریزناپذیر و محتوم همه جوامع بشری است که از گذر زمان ناشی میشود و چنانچه یک جامعه، روش زندگی و تفکر مستقلی را بنا نهاده باشد، از فراموش شدن ارزشها در نزد نسل نو، بیش از دیگر جوامع احساس خطر خواهد کرد و در نتیجه، به فکر چاره خواهد بود. بر این مبنا، یکی از دغدغههای همه کشورهای مستقل، تقویت و زنده نگه داشتن اصول و ارزشها در جوانان و نوجوانان است و تحقق این هدف را بر عهده نخبگان، دستگاههای مسئول و چهرههای تأثیرگذار قرار میدهند، چراکه اگر از این اقدام مهم غفلت شود، نسل آینده از ارزشهای آن جامعه بهرهای نخواهد داشت و در برابر فرهنگهای مهاجم، احساس پوچی و خودباختگی خواهد کرد. انقلاب اسلامی مردم ایران هم به طریق اولی، به عنوان سردمدار و پرچمدار آزادیخواهی و عدالتخواهی حقیقی در جهان، حساسیت خاصی در خصوص تربیت نسل «انقلابی» دارد و شاید هیچ کشوری را نتوان آدرس داد که مانند ایران اسلامی نسبت به تفکرات و عقاید جوانان خود دغدغه داشته باشد. با این وجود، ضعفها و کاستیهایی در مقوله تربیت روحیه انقلابی وجود دارد که موجبات نگرانی دلسوزان انقلاب و مقام معظم رهبری را ایجاد کرده و تأکیدات مکرر ایشان درباره ضرورت فراهم نمودن بستر رویشهای انقلابی در مواقف گوناگون و از جمله در دیدار روز گذشته ایشان با جمعی از مسئولان و فعالان فرهنگی، ناظر به این واقعیت است که تفکر انقلابی نسل جوان، همچون خون تازه، به کالبد انقلاب جان میبخشد و تضمین کننده حرکت بیوقفه و مداوم کشور به سوی قلههای افتخار و اقتدار است.
مگر انتخاب خودتان نیست؟!
در یادداشت روزنامه کیهان به قلم حسین شریعتمداری می خوانید: اعتراض گسترده مدعیان اصلاحات به ترکیب کابینه دوازدهم که از هنگام معرفی وزرای پیشنهادی آغاز شده و این روزها، پس از رأی اعتماد مجلس به آن ها نیز با شدت ادامه دارد، طبیعی به نظر نمیرسد، چراکه اعضای کابینه جدید، چه وزرا و چه معاونان رئیسجمهور، تقریبا بدون استثناء از جبهه اصلاحات و یا کارگزاران که خواهرخوانده و همسو با اصلاحات است، انتخاب شدهاند، بنابراین اعتراض اصلاحطلبان به ترکیب کابینهای که خود از اعضای اصلی آن هستند غیرقابل قبول تلقی میشود و قبل از آن که واقعی باشد، مصنوعی به نظر میرسد. اما، چرا مدعیان اصلاحات اصرار دارند کابینهای را که به خودشان تعلق دارد، غیرخودی! معرفی کنند؟!
تعمیق روابط دفاعی با کشورهای منطقه
امیر سرتیپ امیر حاتمی، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح طی یادداشتی در روزنامه جام جم نوشت: تصویب روز صنعت دفاعی توسط فرمانده معظم کل قوا حاکی از عمق رضایت، خرسندی و توجه ویژه معظمله از کارنامه افتخارآمیز تلاش و مجاهدت ایثارگرانه و متعهدانه وزارت دفاع در طول نزدیک به چهار دهه عمر پربرکت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است که در سختترین برهههای تاریخ پرفراز و نشیب ایران اسلامی همچون پشتیبانی نظامی و دفاعی جبههها در طول هشت سال دفاع مقدس، دوران بازسازی و سازندگی نیروهای مسلح و امروز در دوران شکوفایی، اقتدار، خودکفایی، بالندگی و پیشرفتهای بزرگ و چشمگیر در حوزههای دفاعی و امنیتی، توانستند با قطع هرگونه وابستگی به استکبار جهانی و با اتکا کامل به صنعت و تکنولوژی بومی و ملی، پیشرفتهترین و مجهزترین تجهیزات و سلاحهای دفاعی را با صرفهجویی در هزینهها، برای حفظ و حراست از کیان و حدود و ثغور ایران اسلامی تولید کرده و در اختیار نیروهای مسلح قرار دهند.
ترامپ چه خوابی برای افغانستان دیده است؟
در یادداشت روزنامه خراسان که سید حسام رضوی نوشته است، می خوانید: پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ در آمریکا به عنوان رئیسجمهور این کشور، همه نگاهها در غرب آسیا به او و دستوراتش است تا تکلیف آینده جنگ در این منطقه روشن شود. افغانستان اما امروز مهمترین محل حضور نیروهای خارجی و آمریکایی است که از دوران دوم بوش تا دو دوره ریاستجمهوری اوباما و اکنون در دوران ترامپ به یکی از موضوعات اساسی در سیاست خارجی آمریکا تبدیل شده است و همواره دولتمردان آمریکا به واسطه حضور و هزینه سرسام آور در افغانستان از سوی افکار عمومی آمریکا تحت فشار بوده اند. حالا ترامپ وعده داده است دولتش یک راهبرد جدید در قبال افغانستان اتخاذ خواهد کرد. جیمز متیس، وزیر دفاع ایالات متحده آمریکا، میگوید: «دولت رئیس جمهور ترامپ در حال نهاییکردن راهبرد خود در افغانستان است». این ژنرال چهارستاره بازنشسته بدون واردشدن به جزئیات افزود: «در این راهبرد نحوه پایاندادن به جنگ 16ساله در افغانستان ترسیم شده است». نکتهای که در پس تصمیم ترامپ برای آینده حضور در افغانستان حائز اهمیت است، این تصمیم در چگونگی شکل گیری هندسه نبرد در افغانستان نقش خواهد داشت.
تکرار یک حرف خلاف واقع
سید مسعود علوی در یادداشت روزنامه رسالت نوشته است: رئیس جمهور یکشنبه گذشته در سخنان پایانی خود در دفاع از وزرا تصریح کرد: «علاوه بر خزانه، صندوق ها را هم خالی تحویل گرفتیم»! این سخن که خزانه خالی است، در آغاز مذاکرات هسته ای آسیب جدی به حیثیت کشور و نیز اعتبار کسانی که رفتند از سوی ملت با 1+5 مذاکره کنند، وارد کرد. این سخن باعث شد دشمن فکر کند تحریم ها اثری داشته است و لذا توقعات خود در مذاکرات را بالا برد. این سخن خالی از حکمت سیاسی و دیپلماتیک بود، آن هم از سوی کسی که خود را حقوقدان و دیپلمات می داند، بسیار بعید بود، اما بیان شد. آن هنگام منتقدین بر این سخن ایراد گرفتند و گفتند اگر خزانه خالی است چرا حتی یک روز حقوق کارکنان و کارمندان دولت به تأخیر نیفتاده است؟ کسی پاسخ این حرف درست را نداد. معلوم شد آنچه خالی است همین ادعای خزانه خالی است! اگر خزانه خالی بود یارانه های مردم پرداخت نمی شد. طی چهار سال گذشته یارانه ها پرداخت شد. اگر این پرداخت ها صورت گرفته، باید پرسید از کدام خزانه بوده است؟
عدن، ایستگاه آخر تروریستهای اجارهای
در یادداشت روزنامه جمهوری اسلامی می خوانید: رژیم آل سعود سرگرم انتقال تروریستهای اجارهای از سوریه، عراق و لبنان به بندر عدن در سواحل جنوبی یمن است. تروریستهای اجارهای طی هفتههای اخیر با مشاهده شدت و دامنه عملیات ضد تروریستی به ستوه آمده و در هر فرصتی از نیروهای ضد تروریستی درخواست آتش بس کردهاند. پس از اجرای عملیات مبادله و جابجایی، تروریستها به ادلب و سایر شهرهایی که هنوز در اشغال داعش باقی مانده اند، منتقل و از آنجا اکثراً به بندر عدن واقع در سواحل جنوبی یمن منتقل میشوند. با در نظر گرفتن اینکه در یمن فرودگاه دایری وجود ندارد، اعزام تروریستها از طریق دریا به عدن صورت میگیرد. با این حال، رژیم آل سعود برای حفظ وجهه ظاهری قضایا و حتی با آرزوی ترمیم چهره به شدت آسیب دیده عربستان، سعی دارد تمامی تروریستهای اجارهای را نیروهای ویژه عربستان معرفی کند که برای انجام عملیات کماندویی و دست زدن به تحرکات پارتیزانی به عدن اعزام شدهاند. تروریستها در بندر عدن هم قرار است به کمک خودروهای زرهی، تانک و سایر تجهیزات سنگین نظامی، دست به هر جنایت ممکن بزنند و آن را به حساب عملیات گسترده نیروهای ویژه ارتش عربستان بگذارند.
ارکستر سمفونی اقتصاد
طهماسب مظاهری تحلیلگر ارشد اقتصادی در یادداشت روزنامه ایران نوشت: تیم اقتصادی، مانند یک ارکستر است که میخواهد موسیقی بنوازد، از نوازندگان مختلفی تشکیل شده و هرکدام به کار خودشان مسلط هستند. مسلط بودن اعضای تیم نوازندگی شرط لازم است اما کافی نیست. شرط کافی، رهبر ارکستر است که با مدیریت او، همه اعضای تیم بتوانند نتهای مناسبی بنوازند. الان هم در تیم اقتصادی، همه افراد با تجربه، عملگرا و با انگیزه هستند و یک رهبری هماهنگ، میتواند در طول زمان بهترین نتایج را به بار آورد. تیم اقتصادی دولت تحول بزرگی نسبت به دوره قبل با ایجاد مجدد معاونت اقتصادی داشته است.
اشتباه محاسباتی از یک پیمان