هند هفتادمین سال رهایی از استعمار پیر انگلیس را جشن گرفت

به گزارش سرویس بین الملل روز 15 اوت (24 مرداد) سالروز استقلال هند و رهایی این کشور از سلطه استعمار انگلیس و تشکیل کشوری مستقل در سال 1947میلادی در شبه قاره هند است که پس از گذر از دوران استعماری، اکنون دارای نظام دمکراسی است.
این روز که در هند تعطیل رسمی است، مردم هند و دولتمردان با برگزاری دهها آیین مختلف سالروز استقلال این کشور یک میلیارد و 250 میلیون نفری را گرامی می دارند.

در این روز علاوه بر دولت مرکزی، دولت های ایالتی پرچم ملی این کشور را طی مراسمی خاص در اماکن مشخص به اهتراز درمی آورند و شبکه های تلویزیونی دولتی و خصوصی این مراسم را به صورت زنده پخش می کنند.

مراسم اصلی این روز در شهر دهلی نو پایتخت هند با حضور شخصیت های مختلف برگزار می شود و نخست وزیر پس از برافراشتن پرچم ملی کشور در بنای معروف تاریخی ˈلال قلعهˈ (قلعه سرخ) سخنرانی می کند.

نخست وزیر هند ضمن تشریح دستاوردهای دولت در سال گذشته، و طرح موضوعات مهم ،خواستار مشارکت هرچه بیشتر مردم در ترقی و پیشرفت کشور می شود.

وی با تمجید از مبارزات مردم هندوستان برای کسب استقلال،نسبت به کسانی که برای کسب استقلال کشورشان جان خود را از دست داده اند، ادای احترام می کند.

مقام های ارشد سازمان های مختلف خصوصی هند هم در روز استقلال این کشور، پرچم ملی را در سازمان های خود به اهتراز درمی آورند و مدارس و دانشگاه ها نیز برنامه های فرهنگی متنوعی را به همین منظور ترتیب می دهند.

ساختمان های دولتی در همه شهرهای هند بویژه دهلی نو و مرکز ایالت ها در این روز چراغانی و آذین بندی می شود.
نگاهی به سابقه تاریخی نشان می دهد که دولت انگلیس در سال 1947 میلادی به دلایل گوناگون از جمله وضعیت مالی وخیم ناشی از جنگ جهانی دوم، فقدان حمایت داخلی و بین المللی و همچنین تشدید مبارزات آزادیخواهی در میان مردم شبه قاره

هند تصمیم گرفت که به حکومت استعماری خود در شبه قاره هند خاتمه دهد و قدرت را تا حداکثر ژوئیه سال 1948 به هندی ها واگذار کند.

درگیری های خونین قومی بین هندوها و مسلمانان در ایالت های پنجاب و بنگال در آستانه استقلال کشور ادامه یافت و از آنجا که نیروی زمینی ارتش انگلیس از آمادگی لازم برای مقابله با ناآرامی های روزافزون برخوردار نبود، نماینده جدید پادشاه انگلیس در هند ˈلویس مونتباتنˈ (Louis Mountbatten) تاریخ واگذاری قدرت را جلو انداخت و به رهبران هندو و مسلمان کمتر از هفت ماه فرصت داد که طرحی را برای استقلال تهیه کنند.

رهبران ملی از جمله جواهر لعل نهرو ، عبدالکلام آزاد ، محمدعلی جناح ، بی.آر.امبدکار و ماستر تارا سینگ در ماه ژوئن (تیر و مرداد) سال 1947 بین خود توافق کردند که شبه قاره هند بر مبنای مذهب مردم به دو کشور تقسیم شود.

براساس این طرح، قرار شد در مناطق با اکثریت هندونشین ،کشور جدید هند و در مناطق مسلمانان نشین نیز کشور پاکستان تشکیل شود.

این طرح شامل تقسیم استان های پنجاب و بنگال نیز می شد.
گفتنی است که میلیون ها نفر از پناهندگان هندو، مسلمان و سیک بین هند و پاکستان جدید و در طول مرز این دو کشور جابجا و 250 تا500 هزار نفر در جریان درگیری های خونین فرقه ای ناشی از این جابجایی کشته شدند.
پاکستان در 14 اوت سال 1947 میلادی تأسیس شد و محمدعلی جناح در کراچی به عنوان اولین فرماندار کل آن سوگند یاد کرد و

جواهر لعل نهرو هم استقلال هند را در نیمه اوت سال 1947 میلادی طی سخنرانی مشهور خود اعلام کرد.
هند بعد از آن به صورت یک کشور مستقل درآمد و جواهر لعل نهرو به عنوان اولین نخست وزیر آن منصوب شد و نماینده پادشاه انگلیس مونتباتن در هند به عنوان اولین فرماندار کل این کشور باقی ماند.