بررسی و مقایسه میتسوبیشی میراژ و هیوندای آی 10
به گزارش گروه فضای مجازی ، هرچقدر هم سهم فروش خودروهای کراس‌اور و سدان‌های جدید در بازار بالا رفته باشد، اما همچنان می‌توانیم شاهد عرضه خودروهای شهری کوچکی باشیم که با داشتن مزیت‌هایی همچون قیمت پایه پایین‌تر، هزینه نگهداری مقرون به صرفه‌تر و همچنین قدرت مانور رانندگی بالاتر در شلوغی‌های این روزهای شهرها، دوستداران و علاقه‌مندان زیادی را برای خود نگه‌داشته‌اند.
میان این خودروها، میتسوبیشی میراژ و هیوندای آی 10 شاید نسبت به سایر رقبا از اقبال بیشتری برای حضور پررنگ‌تر در سطح خیابان‌ها بهره می‌برند. علت آن هم می‌تواند گذشته موفق و اعتمادی باشد که میتسوبیشی و هیوندای توانسته‌اند بعد از سال‌ها حضور در بازار ایران برای خود دست و پا کنند.
در ادامه، این دو خودروی تازه‌وارد را مورد بررسی و مقایسه قرار می‌دهیم تا راهگشایی باشد برای علاقه‌‌مندانی که تصمیم دارند مالک یکی از این خودروهای کوچک شهری جدید شوند.
داستان تولد کوچولوها
این بخش را با میراژ آغاز می‌کنیم؛ زیرا نمونه ابتدایی این خودرو سال 1357/ 1978 در شرکت میتسوبیشی ژاپن تولید و در طول سال‌های متمادی نمونه‌های مختلفی از آن در انواع هاچ‌بک و سدان به بازار عرضه شد. نمونه‌های اولیه این خودرو با همکاری شرکت دایملرکرایسلر تولید می‌شد و در آن سال‌ها این مدل با نام کلت (Colt) به بازار جهانی عرضه می‌گردید. از سال 1377/ 1998 به میراژ دینگو تغییر نام پیدا کرد و در نهایت نمونه تکامل‌یافته آن که در واقع نسل ششم آن به شمار می‌رفت در نمایشگاه خودروی 2011 ژنو رونمایی شد. میزان توجه به این خودرو آن‌قدر زیاد شد که براساس آمارهای منتشر شده، میراژ توانست بعد از نمونه اتولندر، مقام دوم فروش را میان محصولات شرکت میتسوبیشی در بازار آمریکا به دست آورده و از سال 1392/ 2013 تا امروز بیش از 151 هزار دستگاه از آن فروخته شود.
اما سابقه رقیب میراژ بسیار کمتر از آن است. تولید نمونه اولیه هیوندای آی10 به سال 1386/ 2007 در مرکز خودروسازی هیوندای واقع در چینای دهلی و پس از موفقیت در تولید نمونه سانترو و آتوس برمی‌گردد. تا پیش از سال 1393/ 2014 این خودرو با مدل‌های مختلفی همچون D-lite، Era، Magna، Asta روانه بازار می‌شد که هر کدام از این نمونه‌ها دارای امکانات متفاوتی در تجهیزات رفاهی بودند. سال 1392/ 2013 نسل دوم آن با موتورهای 1 و 1/2 لیتری در نمایشگاه فرانکفورت رونمایی و از سال بعد عرضه عمومی آن آغاز شد. در حال حاضر برای این محصول موتورهای 1/1 لیتری دیزل، 1/2 لیتری بنزینی و 1 لیتری گازسوز نیز قابل عرضه است. این خودرو اکنون در کشورهای هندوستان، ترکیه و موزامبیک تولید می‌شود.
آی 10؛ برنده در رقابت ظاهری
وقتی این دو خودرو را کنار یکدیگر قرار می‌دهیم، در همان نگاه اول به ضعف طراحی در میراژ پی خواهیم برد. ارتفاع این خودرو تناسبی با طول و عرض آن ندارد. برآمدگی و خطوط روی کاپوت نیز با زبان طراحی این روزهای صنعت جهانی خودرو چندان همخوان نیست و چنگی به دل نمی‌زند. همچنین رنگ‌های کروم به کار گرفته شده در سپر نیز آن‌گونه که انتظار می‌رود نتوانسته در کم کردن حس تعارض به میراژ کمک درخور توجهی کند و همچنان این خودرو جزو محصولات ساده و معمولی قرار خواهد داشت.
در مقابل آی10 کاملا از زبان طراحی مدرن بهره برده و اگر بشنویم طراح آن مهندسی آلمانی بوده تعجب نخواهیم کرد. وقتی به هماهنگی‌های بین قسمت‌های جلو و عقب این خودرو دقت کرده و کشیدگی‌های خاص چراغ‌ها را با دقت بازبینی کنیم متوجه رعایت جزئیات قابل توجه در ساختار اسپرت آن خواهیم شد. تغییرات بیرونی و استفاده از سپر جلوی جدید که همگام با طراحی جدید هیوندای است نیز به صورت زیرکانه‌ای انجام شده و استفاده از طراحی جدید برای رینگ‌ها و همچنین استفاده از اجزای پلاستیکی به رنگ مشکی در پایین درها نیز در زیباتر شدن این خودرو سهم بسزایی ایفا می‌کند.
قدرت پیشرانه؛ عامل تعیین‌کننده در رقابت
آی 10 زیر محفظه کاپوت خود به یک پیشرانه 1248 سی‌سی مجهز است که می‌تواند 86 اسب بخار قدرت تولید کند. مصرف سوخت این پیشرانه در نمونه گیربکس چهار سرعته اتوماتیک تیپ ترونیک حدود 6/2 لیتر در هر صد کیلومتر است. یکی از محاسن این گیربکس دقت بسیار بالا در تعویض دنده‌هاست که حس خوبی به راننده می‌دهد. همچنین وجود اکسل یک‌تکه و فنر مارپیچ در عقب و سیستم تعلیق مک‌فرسون در جلوی این خودرو باعث شده ضربات حاصل از برخورد با ناهمواری‌های سطح جاده در حد بسیار بالایی از بین رفته و طبق اعلام مراکز آزمایش‌کننده این خودرو کم‌صداترین کابین را دارد.
اما میتسوبیشی میراژ با یک پیشرانه 1200 سی‌سی به خریداران عرضه می‌شود که می‌تواند حداکثر 79 اسب بخار قدرت تولید کند. این پیشرانه با تغییراتی که در نسخه جدید خود داشته نسبت به نمونه قبلی خود پنج اسب بخار افزایش قدرت داشته است. طبق اعلام شرکت سازنده، این خودرو مصرف سوختی در حدود 4/9 لیتر در هر صد کیلومتر دارد. در نمونه جدید این خودرو، دیسک‌های ترمز عقب و جلو ابعاد بزرگ‌تری دارند و فنربندی سیستم تعلیق نیز به‌طور چشمگیری سخت‌تر شده و با تغییراتی که در ساختار جلوی شاسی ایجاد شده قوام و تعادل میراژ افزایش محسوسی پیدا کرده است.
داخل کابین میراژ؛ نبرد برای جبران نقص بیرونی
وقتی وارد کابین این دو خودرو می‌شویم درمی‌یابیم طراحان میراژ طراحی داخل اتاق را به مراتب بهتر از اجزای بیرونی انجام داده‌اند. قالب صندلی‌ها تغییر کرده و قسمت ابزارهای کنترل‌کننده و همچنین غربیلک فرمان با تغییرات نسبتا خوبی همراه بوده است. در میراژ 2017 سیستم اطلاعات به نمایشگر لمسی مجهز شده که از سیستم‌‌های عامل اپل‌کار‌پلی و اندروید اتو پشتیبانی می‌کند. در مجموع داخل کابین میراژ ارتباط و هماهنگی بیشتری بین اجزا برقرار شده، هرچند هنوز می‌توان به تعداد زیاد ابزار کنترل‌کننده و دکمه‌های موجود روی داشبورد ایرادهای قابل قبولی گرفت. برخی امکانات ارائه شده در میراژ به این شرح است: دو کیسه هوای ایمنی (راننده و سرنشین جلو)، سیستم تهویه مطبوع با کنترل دستی، رایانه سفری همراه صفحه نمایشگر اطلاعات چندگانه (پیمایش، میانگین مصرف سوخت و...)، درگاه یو‌اس‌بی، کنترل سیستم صوتی روی فرمان، بلوتوث هندزفری، سامانه ورود بدون کلید، سنسور پارک عقب و دوربین دنده عقب همراه نمایشگر روی آینه وسط، سیستم کنترل کشش و...
در مقابل هنگامی که وارد کابین آی10 می‌شویم تناسب چیدمان بین اجزای کنترل‌کننده و استفاده از مواد پلاستیکی باکیفیت در ساخت آنها توجه‌مان را به خود جلب خواهد کرد. با نگاه به داخل کابین این خودرو درخواهیم یافت هیوندای به بهترین شکل ممکن از فضای داخل برای سرنشینان استفاده کرده و بخوبی راحتی را در اختیار آنها قرار خواهد داد. نمونه فول این خودرو به صورت استاندارد به سیستم نمایشگر لمسی با پشتیبانی سیستم های‌عامل اپل‌کار پلی و اندروید اتو مجهز است. همچنین در این مدل غربیلک فرمان نیز با پوششی از چرم پوشیده شده است. گفتنی است در نمونه SE این خودرو استفاده از تریم همرنگ بدنه در پوشش ادوات روی درها و همچنین نیمه پایین داشبورد، دسته دنده و روکش صندلی‌ها جلوه بسیار زیبایی به فضای داخل اتاق این خودرو بخشیده است. برخی دیگر از امکانات ارائه شده در آی10 به این شرح است: آینه الکتروکرومیک، کیسه هوای راننده و سرنشین جلو (دو کیسه هوا)، سیستم پخش ام‌پی3، سنسور پارک عقب،چراغ مه شکن جلو و عقب، سامانه ترمز ABS + EBD، سیستم کنترل پایداری الکترونیکی (ESC), رایانه سفری، کنترل سیستم صوتی از روی فرمان، تهویه مطبوع اتوماتیک، سیستم کنترل ایستایی در سربالایی (HAC)، چراغ روشنایی روز (Day Light)، تریم داخلی دو رنگ، دارای چهار بلندگو و...
جدول مقایسه فنی میتسوبیشی میراژ و هیوندای آی 10
جمع‌بندی
هرچند میراژ از تولیدات یکی از قدیمی‌ترین خودروسازان جهان به شمار می‌رود و آمار فروش بسیار قابل قبولی نیز در سراسر جهان برای خود دست و پا کرده و در اذهان مصرف‌کنندگان ایرانی نیز اعتبار بالایی هم دارد، گمان می‌رود به علت نوپا بودن حضور مجدد این کمپانی در کشور و همچنین محدودتر بودن میزان توزیع این محصول و به تبع آن امکان محدودیت در تامین قطعات یدکی و همچنین محدودیت مراکز تعمیر و نگهداری در سطح کشور در مواجهه با رقیب نام‌آشنای خود نتواند چندان موفق عمل کند. این موارد را اگر با آمار و اعداد اعلام شده از سوی خودروسازان درباره کارایی و عملکرد بهینه آنها مقایسه کنیم این حدس تقویت خواهد شد. به همه این موارد، بازار خرید و فروش دست دوم را هم اگر بیفزاییم تردیدی باقی نخواهد ماند اگر بخواهیم در بازار خودروهای کوچک شهری انتخاب مناسب‌تری داشته باشیم هیوندای آی10 یک سر و گردن از رقیب هم‌جثه خود بالاتر خواهد بود.
منبع: جام جم آنلاین