علی ربیعی کیست؟
به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد ، علی ربیعی (زاده ۱۳۳۴) معروف به عباد، سیاستمدار و وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی جمهوری اسلامی ایران است.
او که زاده جنوب تهران است پیش از انقلاب تکنسین کارخانههایی چون ارج بود و پس از انقلاب اسلامی تا ۱۳۶۰ مسئول شاخه کارگری حزب جمهوری اسلامی شد. ربیعی عضو سپاه پاسداران شد و از فرماندهان آن بود. از آغاز انقلاب وی عضو مؤسس و عضو شورای مرکزی خانه کارگر بوده است.
وی از ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۲ در دورهٔ وزارت محمد ری شهری و علی فلاحیان، معاون حقوقی و پارلمانی وزارت اطلاعات و از ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۴ مسئول اجرایی و مسئول کمیته تبلیغات دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی بوده است. از ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ مشاور اجتماعی رئیسجمهور بود.
او استاد دانشگاههای تهران و پژوهشگر حوزه جامعهشناسی سیاسی و اقتصادی است. وی عضو هیئت علمی و دانشیار دانشگاه پیام نور، محقق و نویسنده در حوزه جامعهشناسی سیاسی و مدیریت و مشاور اجتماعی طی سالهای ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ است. عمده دغدغههای ربیعی در سالهای اخیر مطالعه فساد و راهبردهای مقابله با آن بوده است.
ربیعی برنامههای خود برای وزارت کار را بر مبنای مبارزه با فساد و تقویت کارآفرینی برنامهریزی کرده است.
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت یازدهم:
با آغاز بکار دولت حسن روحانی، وی علی ربیعی را برای تصدی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به مجلس معرفی کرد.
در ۴ آذر ۱۳۹۳، ربیعی برای پاسخ به سؤالات نمایندگان در مجلس حضور یافت اما با کسب ۹۸ رأی موافق، ۹۵ رأی مخالف و ۱۱ رأی ممتنع از مجموع ۲۱۹ رأی مأخوذه نتوانست آنان را قانع کند و هفتمین کارت زرد دولت یازدهم را کسب کرد.[۸] او یک سال بعد، دومین کارت زرد خود را نیز از مجلس نهم دریافت نمود.
سوابق مسئولیتهای علمی و پژوهشی:
.مشاور مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام از۱۳۷۴ تاکنون ادامه دارد
.عضو شورای سیاستگذاری مرکز بررسیهای راهبردی ریاست جمهوری با حکم رئیس جمهور تا مرداد ۱۳۸۴
.رئیس مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی از سال ۱۳۶۸تا۱۳۷۳
.عضو کمیتههای فنی پروژههای تحقیقاتی در مرکز تحقیقات استراتژیک
.عضو هیئت مؤسس و عضو هیئت مدیره مؤسسه «فرهنگ و تمدن ایران زمین» از ۱۳۸۴
.مدیر گروه دکترای جامعهشناسی دانشگاه پیام نور
.معاون پژوهشی دانشگاه کار
.عضو شورای تخصصی گروه مدیریت بازرگانی و MBA و شورای تخصصی مدیریت رسانه و ارتباطات دانشگاه پیام نور۱۳۸۸
.دبیر شورای تخصصی گروه دکترای جامعهشناسی در مرکز تحصیلات تکمیلی مقطع دکتری دانشگاه پیام نور ۱۳۹۰
.عضو کمیته علمی چهارمین سمینار بررسی مسائل مطبوعات ایران. معاونت امور مطبوعاتی و اطلاعرسانی ۱۳۹۱
.دبیر علمی همایش ملی تولید و حمایت از کار و کارگر ایران. مؤسسه کار. مؤسسه کار و تأمین اجتماعی
عضو کمیته علمی همایش علمی مدیریت استراتژیک فرهنگی شهر تهران (ماتریس فرهنگی) شهرداری تهران ۱۳۹۱
.مشاور رئیس جمهور تا مرداد ۱۳۸۴
.دبیر ستاد ارتقای سلامت نظام اداری و مقابله با فساد تا مرداد ۱۳۸۴
.وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت یازدهم