بلبشوی ثبت ملی در میراث فرهنگی/ ثبت ملی شدن بناهای ثبت ملی شده‌!

به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، ثبت ملی میراث ملموس و ناملموس فرهنگی قرار است عاملی برای حفظ و نگهداری و همچنین پاسداشت و معرفی باشد. اما در سالهای اخیر با راه افتادن موجی از ثبت های ملی به ویژه در فهرست میراث ناملموس، مفهوم و فلسفه ثبت ملی تحت شعاع قرار گرفته است.

از آلو برغان تا فالوده، کرفس، قوتو، کباب بختیاری و ...

مدتی است پرونده های ثبت ملی در حوزه میراث ناملموس به جای اینکه محلی برای پژوهش و مستندسازی بسیاری از آیین ها، روایت ها، قصه ها، افسانه ها و ... در گوشه و کنار این سرزمین کهن باشد به منوی رستوران ها شبیه شده است. ثبت ملی خوردنی ها و غذاها با پسوند نام شهر، چنان رقابتی را بین اداره کل میراث فرهنگی استان ها به راه انداخته که هر چند وقت لیست پر و پیمانی از ثبت خوراکی ها منتشر می شود.  این پرونده ها که احتمالا فاقد ساده ترین مراحل پژوهشی هستند تبدیل به آماری برای رقابت استان ها شده اند.

پرونده های ثبت ملی کجا می روند؟

در میان این موج ثبت ملی کردن اما برخی از آیین ها، بازی ها و سنت های گم نام و کمتر شناخته شده نیز ثبت ملی شده اند. پرونده هایی که حتی خواندن نامش برای اهالی دیگر نقاط کشور سخت است. هر چند که این اتفاق مثبتی در حوزه حفظ میراث فرهنگی در اقصی نقاط کشور است اما برخی از پرونده های که ثبت ملی می شوند به رغم مهم بودند فاقد یک خط اطلاعات در فضای عمومی هستند. بسیاری از  بازی ها و آیین ها  به قدری فراموش شده اند که با جستجوهای معمولی هیچ اطلاعاتی از آنها یافت نمی شود. با این حال پرونده های ثبت ملی آنها نیز در دسترس عموم قرار نمی گیرند. فرهاد نظری مدیر کل دفتر ثبت آثار سازمان میراث فرهنگی بیش از دو سال پیش وعده راه اندازی پایگاه اینترنتی عمومی برای دسترسی به پرونده های ثبتی را داده بود، وعده ای که هنوز عملی نشده و موج ثبت ملی ادامه دارد.

ثبت ملی هایی که نادیده گرفته می شوند

تنها بیش از 31 هزار بنا و محوطه تاریخی و باستانی در فهرست آثار ملی ثبت شده اند که از بسیاری از آنها نه تنها اطلاعاتی وجود ندارد که پرونده آنها نیز در دسترس نیست. از سوی دیگر سیاست نمایشی ثبت ملی آثار تاریخی در مواردی مانند کاخ توران، خانه عامری های تهران و سپس نادیده گرفتن شدن و تخریب این بنا ها نشان از بی اهمیت شدن ثبت ملی دارد. ثبت ملی که باید همچون سندی بالادستی حافظ میراث کشور باشد تبدیل به آمار، عدد و جایگزین فعالیت های حفاظتی شده و حتی روند و دقت این ثبت ملی ها با چالش روبرو است.

ثبت ملی مجدد بنای ثبت ملی شده!

بی اطلاعی مسئولان از ثبت ملی بودن بناها و اقدام به ثبت مجدد آن هر چند اتفاق تازه ای در سازمان میراث فرهنگی کشور نیست اما اعلام ثبت ملی شدن بناها و بعد ثبت کردن آنها ماه ها و حتی سال ها بعد اتفاقی است که فلسفه ثبت ملی را تحت شعاع قرار داده. مشخص نیست در صورت تخریب و تعدی به این بناها در این حد فاصل اعلام تا عمل بر چه اساسی امکان پیگیری قانونی وجود دارد. در تازه ترین آمار ابلاغ شده ثبت ملی ها در روزهای آخر دولت یازدهم توسط زهرا احمدی پور، رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری حداقل از ثبت ملی سه بنای تاریخی در خرداد ماه امسال یاد شده که ثبت ملی یکی از آنها دو سال پیش و دو تا دیگر هشت ماه قبل اعلام شده بود!

خانه ظهیراسلام دوباره ثبت ملی شد

در اطلاعیه ابلاغ ثبت ملی چند بنا به استاندار تهران آمده است که”خانه سردار محمدولی تنکابنی (ظهیر اسلام)“  ــ ‌واقع در استان تهران، شهرستان تهران، منطقه 12، خیابان هدایت، نبش خیابان ولی‌آباد، پلاک 2711 که پس از طی تشریفات قانونی لازم، به‌شماره 31096 مورخ 1396/3/22 در فهرست آثار ملی ایران به‌ثبت رسیده است. این در حالی است که مرداد سال 93 فرهاد نظری مدیر دفتر ثبت آثار تاریخی از ثبت ملی این بنا خبر داده بود.

خانه ظهیرالاسلام در حالی به تازگی شماره ثبت ملی و تاریخ آن اعلام شده که این تنها مورد چنین اتفاقی نیست.

ثبت ملی دوباره امینی ها و فخر الدوله

خبر ثبت ملی دوبنای در معرض تخریب دیگر در شهر ری نیز بیش از هشت ماه پیش توسط مدیران میراث فرهنگی تهران اعلام و حتی در مصاحبه کارشناسان بر آن تاکید شده بود. خانه امینی ها و فخرالدوله در حالی باید از هشت ماه پیش در فهرست آثار تاریخی ملی کشور جای می گرفتند که ابلاغیه سازمان میراث فرهنگی تاریخ ثبت این دو بنا را 22 خرداد امسال ذکر کرده است.

ثبت ملی تبدیل به طنز می‌شود

اقدامات نمایشی و تبلیغاتی مدیران با ثبت ملی از قبیل ثبت افراد، آهنگ ها و اتفاقات مهم برای عمومی از یک سو ثبت ملی شدن را تبدیل به سوژه ای طنز کرده و از سوی دیگر دقیق نبودن اظهار به ثبت ملی کردن بناهای و ثبت نشدن یا دوباره ثبت شدن آنها خطری برای میراث فرهنگی و فلسفه ثبت ملی است.