روایت زندگی کسی که نامش بِرند معروف یک اتومبیل شد/ از رانندگی تا کارآفرینی
به گزارش گروه فضای مجازی ، انزو فراری پیش از اینکه قدم در حرفه‌ی ساخت اتومبیل‌های اسپرت بگذارد و مسابقات فراری را پایه‌گذاری کند، یک راننده‌ی مسابقه‌ای موفق بود.
انزو آنسلمو فراری، در تاریخ ۱۸ فوریه سال ۱۸۹۸ در مودنا ایتالیا متولد شد. او فرزند دوم آدالیزا و آلفردو فراری بود و دو برادر کوچک‌تر داشت. آلفردو فراری، فرزند یک کشاورز بود که بعدها به ساخت قطعات فلزی روی آورد و یک کارگاه کوچک برای خود تأسیس کرد. انزو که علاقه‌ی زیادی به مدرسه نداشت، تحصیلات رسمی خود را پس از مدتی رها کرد.
انزو ده سال داشت که پدرش، او و برادر بزرگش را برای تماشای مسابقات اتومبیلرانی امیلیا به شهر بولونیا برد. مشاهده‌ی پیروزی فلیس نازارو در این مسابقات، او را به‌شدت به هیجان آورد و برای نخستین بار، علاقه‌ی او را به مسابقات اتومبیلرانی برانگیخت.
بااین‌حال انزو دوست داشت خواننده‌ی اپرا شود. پس‌ازاینکه پدر و یکی از برادرانش در سال ۱۹۱۶ بر اثر بیماری آنفولانرا جان خود را از دست دادند، او به کارگاه آتش‌نشانی مودنا رفت تا مربی نوآموزان شود. یک سال بعد، انزو به ارتش ایتالیا که درگیر جنگ جهانی اول بود پیوست؛ اما پس از دو عملیات موفق، او هم به آنفولانزا مبتلا شد و درنتیجه ارتش او را از خدمت معاف کرد.
وقتی انزو از جنگ بازگشت، خانواده‌اش از هم فرو پاشیده و حرفه‌ی پدری‌اش نابود شده بود. او درصدد برآمد تا شغلی در کارخانه‌های خودروسازی پیدا کند و به همین منظور به شهر تورین رفت؛ اما تلاش‌هایش برای استخدام در شرکت فیات به نتیجه‌ای نرسید و برای مدتی در یک شرکت کوچک خودرو، به‌عنوان راننده مشغول به کار شد.
انزو در سال ۱۹۱۹، در پی یک فرصت شغلی در C.M.N به میلان رفت و ابتدا به‌عنوان یک راننده‌ی آزمایشی و پس از مدتی به‌عنوان راننده‌ی مسابقات در این شرکت استخدام شد. در همین سال او توانست برای اولین بار در مسابقات اتومبیلرانی شرکت کند و در رقابت‌های Parma-Poggio di Berceto، مقام چهارم را به دست بیاورد. ۲۳ نوامبر همان سال، او در مسابقات تارگو فلوریو شرکت کرد؛ اما باک ماشین آتش گرفت و او مجبور شد از رقابت خارج شود.
انزو فراری پس از یک سال C.M.N را ترک کرد تا به آلفا رومئو بپیوندد. آلفا رومئو با سرپرستی جورجیو ریمینی، خودروها را تغییر می‌داد و با این اتومبیل‌های اصلاح‌شده، در مسابقات شرکت می‌کرد. انزو در یک سال اول حضور خود در آلفا رومئو، وظیفه داشت اتومبیل‌های اصلاح‌شده را در مسابقات محلی مورد آزمایش قرار دهد. این مسابقات برای او به‌عنوان یک راننده‌ی نسبتاً تازه‌کار، نتایج قابل قبولی در پی داشت. او با کسب مقام دوم در رقابت‌های تارگا فلوریو (با یک تیپوی ۶ لیتری ۴ سیلندر)، توانست اعتماد سرپرستان خود را جلب کند؛ اعتمادی که به تداوم بیست سال فعالیت انزو در آلفا رومئو منجر شد. در این مدت انزو از انجام هیچ کاری برای شرکت خود امتناع نکرد؛ از رانندگی در مسابقات و آزمایش انواع خودروهای اصلاح‌شده تا خدمت در بخش فروش و تلاش در متقاعد کردن مشتریان. همین تلاش او را به مقام ریاست بخش مسابقات Alfa Corse رساند؛ سمتی که تا سپتامبر ۱۹۳۹ به عهده داشت.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.