انعکاس تاریخ روی شیشه
خیلی ها معتقدند موزه آبگینه تهران یکی از زیباترین موزه های این شهر است، دلیل این زیبایی تنها چیدمان صحیح این موزه است.
خبرگزاری میزان -
ساختمان هشت ظلعی دوره قاجار، میان باغی قرار گرفته که هنوز اندک درخت هایش سرپا ایستاده اند. پیشینه ساختمان هرچند به دوره قاجار برمی گردد، اما رد معماری فرنگی را نیز میتوان در آن دید. ساختمانی که بین سالهای ۱۳۰۰ تا ۱۳۳۰ خانه و محل کار قوام السلطنه بود و خیابان هم به قوام السلطنه معروف بود. هر چند سالها بعد خیابان نام سی تیر را برخود گرفت، روزی که قیام مردمی بر حکومت قوام پایان داد.
این بنای دیدنی پس از این مدتها در اختیار سفارت مصر و افغانستان بوده تا اینکه اتریشیها برای تبدیل آن به موزه آستین بالا زدند. این بنا اما خود زیبایی های بسیاری برای تماشا دارد، از کف چوبی و پله های سبک روسی آن تا گچ بری ها. گچبری موزه شامل دو دوره است: دوران قوام، و سبک غربی در زمان سفارت مصر و آینهکاریهای طبقه دوم، که مربوط به دوره قاجار است.
از برجستهترین ویژگیهای طراحی داخلی موزه آبگینه باید از طراحی ویترینها یاد کرد. ویترینهایی که با الهام از ستونهای تخت جمشید، یا با الهام از کاخ تچر طراحی شده اند و در نوع خود بی مانند و یگانه هستند و تماشای تاریخ آبگینه و سفالینه ایران در آن به یاد مخاطبها میماند. ویترینها و چینش صحیح اشیا در آن نکتهای است که بازدید این موزه را برای گردشگران تبدیل به بازید متفاوتی میکند.
این ساختمان در دو طبقه و پنج تالار ساخته شده است ه در دو تالار طبقه یک شیشه و سفال مربوط به دوران قبل از اسلام و در سه تالار طبقه دوم آثار دوران اسلامی به نمایش گذاشته شده است. کتابخانه موزه نیز، در ضلع شمال غربی جای گرفته است.
به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، ساختمان زیبا و بزرگی کمی پایینتر از تقاطع جمهوری در خیابان سی تیر جا خوش کرده است. ساختمانی که منشا اسم سابق این خیابان است؛ قوام السلطنه.
ساختمان هشت ظلعی دوره قاجار، میان باغی قرار گرفته که هنوز اندک درخت هایش سرپا ایستاده اند. پیشینه ساختمان هرچند به دوره قاجار برمی گردد، اما رد معماری فرنگی را نیز میتوان در آن دید. ساختمانی که بین سالهای ۱۳۰۰ تا ۱۳۳۰ خانه و محل کار قوام السلطنه بود و خیابان هم به قوام السلطنه معروف بود. هر چند سالها بعد خیابان نام سی تیر را برخود گرفت، روزی که قیام مردمی بر حکومت قوام پایان داد.
این بنای دیدنی پس از این مدتها در اختیار سفارت مصر و افغانستان بوده تا اینکه اتریشیها برای تبدیل آن به موزه آستین بالا زدند. این بنا اما خود زیبایی های بسیاری برای تماشا دارد، از کف چوبی و پله های سبک روسی آن تا گچ بری ها. گچبری موزه شامل دو دوره است: دوران قوام، و سبک غربی در زمان سفارت مصر و آینهکاریهای طبقه دوم، که مربوط به دوره قاجار است.
راز زیبایی این موزه در تبدیل تخصصی آن از خانه مسکونی به موزهای جالب و دیدنی است. ویترینهای این موزه به نحوی طراحی شده که نمایش کوچکترین اشیا در آن اثر زیادی روی مخاطبان دارد.
از برجستهترین ویژگیهای طراحی داخلی موزه آبگینه باید از طراحی ویترینها یاد کرد. ویترینهایی که با الهام از ستونهای تخت جمشید، یا با الهام از کاخ تچر طراحی شده اند و در نوع خود بی مانند و یگانه هستند و تماشای تاریخ آبگینه و سفالینه ایران در آن به یاد مخاطبها میماند. ویترینها و چینش صحیح اشیا در آن نکتهای است که بازدید این موزه را برای گردشگران تبدیل به بازید متفاوتی میکند.
این ساختمان در دو طبقه و پنج تالار ساخته شده است ه در دو تالار طبقه یک شیشه و سفال مربوط به دوران قبل از اسلام و در سه تالار طبقه دوم آثار دوران اسلامی به نمایش گذاشته شده است. کتابخانه موزه نیز، در ضلع شمال غربی جای گرفته است.
تالار یک و دو در طبقه اول و تالارهای دیگر در طبقه فوقانی قرار دارد. در تالار شماره دو قدیمیترین شیشهها و لولههای شیشهای و سفالها قرار داده شده است. قدیمیترین شیشهها لولههای شیشهای به نام سیلندر شیشه است که از معبد چغازنبیل کشف شده است و مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد است. شیشهها و سفالهای طبقه اول نیز مربوط به دورههای پیش از تاریخ است که قدیمیترین سفال دستساز از دوره اشکانی، هزاره اول به دست آمده است.
موزه آبگینه ایران در خیابان سی تیر کمی پایین تر از تقاطع جمهوری قرار دارد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *