نام: بیژن، نام خانوادگی: مصور رحمانی، ماموریت: تسهیل شرایط جاسوسی در ایران/ اسناد دیجیتالی پژوهشگر آمریکایی پروژه نفوذ کجا ذخیره شدهاند؟
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی ، طبق معمول جلسات گذشته آقای سخنگو در اول جلسه توضیحاتی را از مهمترین پرونده های قضائی ارائه و در ادامه اظهار کرد: یکی از عوامل نفوذی امریکا که دو تابعیتی بود و هم تابعیت امریکا را داشت و هم از تابعیت یک کشور خارجی دیگر برخوردار بود، با نفوذ خاصی وارد ایران شده بود که توسط نیروهای وزارت اطلاعات شناسایی و دستگیر شد و محرز شد که وی در جهت جمعآوری اطلاعات فعالیت میکند و در بحث نفوذ دخالت داشته است که پرونده این فرد به دادگاه رفت و در دادگاه بدوی به ۱۰ سال حبس محکوم شد که البته این حکم قابل اعتراض و تجدید نظرخواهی است و چنانچه حکم این فرد که مستقیما از ناحیه امریکا هدایت میشده است، قطعی شد، شاید من بیشتر توضیح دهم که چه اقداماتی داشته است.
خبرگزاری قوه قضائیه در گزارشی که هفته گذشته منتشر شد و بازتاب های زیادی هم داشت نوشت: زی یو وانگ شهروند آمریکاست اما در چین (پکن) به دنیا آمده، در رشته تاریخ به مدت 4 سال در دانشگاه پرینستون فعالیت کرده و در سالهای 2013 و 2014 مطالعات گروهی را در مورد ایران به همراه افرادی در موسسه شرمین و بیژن مصور رحمانی (موسسهای با دستور کار پیچیده و البته روابط عنکبوتی با نهادهای سیاسی و امنیتی و اطلاعاتی کشورهای آمریکا و انگلیس) انجام داده است.
وانگ در پوشش یک دانشجوی ارشد پژوهشگر وارد کشور شد، مطالعات میدانی از ایران را در قالب مقالههای آشکار(چاپ شده و قابل دسترس در فضای مجازی)، محرمانه و خیلی محرمانه در اختیار تیم تحقیقاتی وزارت امور خارجه آمریکا، موسسه شرمین و بیژن مصور رحمانی (که در دانشگاه پرینستون فعالیت میکند)، مدرسه کندی دانشگاه هاروارد و موسسه ایرانشناسی بریتانیا قرار داد و در قالب پروژه نفوذ به نهادهای مطالعاتی کشور سعی در نفوذ به آرشیوهای معتبر کشور را داشت.
وی تا پیش از دستگیری موفق به ثبت آرشیو دیجیتال از 4500 صفحه از اسناد کشور شده بود که البته این اقدام او با نظارت کارشناسان مجرب پرونده که وی را به صورت نامحسوس تحت نظر داشتهاند صورت گرفته است.
در همین زمینه بخوانید: جاسوسی در پوشش پژوهشگر؛ تهیه آرشیو دیجیتالی برای بزرگترین نهاد جاسوس علیه ایران
در انتهای گزارش قبلی؛ وعده داد تا در گزارشهای دیگری جزئیات بیشتری از افراد مرتبط و نهادهای همکار جاسوس آمریکایی در پوشش پژوهشگر در فراسوی مرزها را به اطلاع کاربران گرامی برساند.
در گزارش امروز به معرفی مرکز شرمین و بیژن مصور رحمانی برای مطالعات ایران خلیج فارس و چند نفر از اعضای آن خواهیم پرداخت. در گزارش بعدی به دیگر افراد نزدیک به این مرکز پرداخته خواهد شد.
همکاری آقای جاسوس با موسسه شرمین و بیژن!
همانطور که در گزارش پیشین اشاره شد، زی یو ونگ در زمان حضور در دانشگاه پرینستون به همکاری با موسسه شرمین و بیژن مصور رحمانی برای مطالعات ایران و خلیج فارس می پردازد؛ یکی از ده ها موسسه مطالعاتی وزارت خارجه آمریکا در دانشگاه های این کشور که با نگاهی به افراد و روابط آن مشخص میشود با پوشش مطالعاتی و فرهنگی در واقع پروژه های بزرگ تری از نفوذ و در نهایت براندازی نرم داخل ایران را مدیریت میکنند.
مراکز مطالعاتی امریکا دقیقا دنبال چه هستند؟
اینگونه مراکز با فرستادن نمایندگان یا همان جاسوسان حرفه ای خود به داخل ایران با پوشش هایی مانند سخنرانی، اعطای بورسیه های تحصیلی، حمایت از پروژه های ترجمه، پژوهش و کمپین های گوناگون فرهنگی به جمع آوری اسناد و مدارک از ایران می پردازند، اقدامی که دقیقا وانگ در ایران و در کتابخانه های نهادهای رسمی کشور دنبال کرده است.
مرکز شرمین و بیژن مصور رحمانی وابسته به دانشگاه پرینستون آمریکا است. این مرکز نیز مانند بسیاری دیگر از مراکز ایران شناسی در دانشگاه های آمریکا مانند هاروارد، ییل، کالج پارک، کالیفرنیا، استنفورد و ... در زمینه های فراوان و پیچیده ای از فرهنگ، اقتصاد، تاریخ گرفته تا حمایت از پروژه های هدف دار ترجمه و حتی آثار تاریخی و فرهنگی فعالیت میکند.
براساس آنچه در وب سایت این مرکز آمده است " مرکز مصور رحمانی در زمینه هایی گسترده از جمله مسائل سیاسی مانند تأثیر ایران و خلیج فارس در امنیّت منطقه و جهان و بر بازار نفت و انرژی و تجارت و مراودات مالی بین المللی پژوهش می کند. امّا محدودۀ فعالیت ها از تدریس و پژوهش در تاریخ تا سیاست، جامعه، اقتصاد،مذهب، ادبیّات، هنر و فرهنگ معاصر منطقه، از ایران پیش از اسلام تا کشورهای جدیدی که اکنون گرداگرد خلیج فارس هستند، را در بر می گیرد."
عمده تمرکز مرکز ایران شناسی پرینستون، با استخدام افراد متخصص در حوزه ایران جمع آوری اسناد و اطلاعات و ایجاد آرشیوی از اسناد ملی ایران است که برخی از آن ها اشاره می کنیم:
*ایجاد زیرساخت تحقیقاتی در آمریکا، از طریق تهیه آرشیودیجیتالی در مورد ایران
*ایجاد هماهنگی وتبادل اطلاعات بین تمام دانشگاهها و مؤسسات تحقیقاتی در موضوعات مربوط به ایران به منظور شناسایی موضوعات مرتبط با براندازی نرم
**حمایت مادی ومعنوی از اشخاص حقیقی که با موضوعات قابل بهره برداری دراهداف از پیش تعیین شده در خصوص ایران اقدام به تحقیق و پژوهش می نمایند
**نظرسنجی گسترده با موضوع چگونگی رویگردانی مردم از انقلاب بخصوص در انتخابات و تغییرنسل
**ایجاد زیرساخت (بانک اطلاعاتی) درحوزه علوم انسانی با رویکرد القاء اهداف آمریکا (تغییر افکار)
**تجزیه وتحلیل ساختار اقتصادی ایران به منظور چگونگی اعمال تحریمهای اقتصادی هدفمند و تأثیرگذار
دانشگاه پرینستون امریکا، یکی از بهترین دانشگاه های دنیا از ترجمه برخی متون برای انتشار در ایران حمایت مادی می کند، کاری که توسط مرکز مصور رحمانی انجام میگیرد.
مرکز مصور رحمانی که با سرمایه گذاری 10 میلیون دلاری بیژن و شرمین مصور رحمانی، از دانشجویان سابق پرینستون و هاروارد در سال 2012 راه اندازی شد؛ در تهران نیز پایگاه هایی دارد و از طریق نهادهایی مانند انجمن ایران شناسی فرانسه در تهران پروژه های خود را انجام میدهد.
بیژن مصور رحمانی
آنطور که خود مرکز مصور رحمانی اشاره کرده است، این مرکز پروژه هایی را نیز در ایران دنبال می کند که برای اجرای آن با نهادهایی بنیاد سعدی در تهران، موسسه دهخدا که وانگ در آنجا فعالیت داشته است، دانشگاه اصفهان، دانشگاه شیراز، دانشگاه امام خمینی قزوین، دانشگاه مشهد همکاری دارد.
موسسه مصر رحمانی با بنیادهایی نظیر وودرو ویلسون، مدرسه کندی هاروارد، دانشگاه تل آویو، شورای ایران-آمریکا ، بنیاد راکفرو ... به صورت مستقیم و غیر مستقیم ارتباط دارد.
در واقع این بنیادها شاید در ظاهر ارتباطی با یکدیگر نداشته باشند، اما مواردی مانند، تحقیقات مشترک، برگزاری کنفرانس و نشستهای تخصصی با حضور افراد مشترک نشان از اهداف یکسان آن ها دارد که مستقیما ایران را نشانه گرفته اند.
این بنیادها، بازوهای تحقیقاتی و اطلاعاتی وزارت خارجه آمریکا و نهادی امنیتی این کشور برای اجرای پروژه های کلان برای کشورهایی مانند ایران هستند.
حضور جان لیمبرت، سفیر سابق فارسی زبان آمریکا در ایران و حسین موسویان در یکی از نشست های داشنگاه پرینستون با مدیریت مرکز مصور رحمانی در موضوع ایران
با موسس مرکز ایران شناسی پرینستون بیشتر آشنا شوید!
بیژن مصور رحمانی 65 ساله، دانش آموخته هاروارد سرمایه دار ایرانی است که بخش اعظم سرمایه خود را در بازار نفت کسب کرده است. وی یکی از مشهورترین تاجران نفتی خاور میانه، آفریقا و بویژه کردستان عراق است.
وی در واقع یک دلال بزرگ نفتی است، آنطور که در یکی از گزارش های نیویورک تایمز آمده است، بیژن مصور رحمانی، تا سال 1356 عضو هیئت ایرانی در اوپک بوده است.
وی عضو هیئت مدیره و رئیس شرکت ها و گروه های اقتصادی زیادی است که مهم ترین آن ها شرکت نفتی دی ان او اینترنشنال (دفتر مرکزی در اسلو نروژ) و شرکت نفتی راس الخیمه هستند که از جلمه شرکت های بزرگی هستند که مصور رحمانی هدایت آن ها را بر عهده دارد.
بدلیل حضور پررنگ در بازار نفت جهان و بویژه خاور میانه، رحمانی توانسته است به چهره پرنفوذی در آمریکا و حتی کشورهای حاشیه خلیج فارس تبدیل شود.
بیژن مصور رحمانی در کنار فعالیت های بزرگ نفتی خود ارتباط نزدیکی با سیاستمداران آمریکایی دارد.
رحمانی و جان هولدن مشاور ارشد اوباما و مدیر اجرایی کنون مرکز مصور
او به غیر از دانشگاه پرینستون، مرکزی اقتصادی را در مدرسه کندی دانشگاه هاروارد مدیریت میکند، از مدرسه کندی به عنوان یکی از مهمترین مراکز مدیریت پروژه های نفوذ و براندازی نرم ایران یاد می شود.
عضویت در شورای آمریکا_ایران
شورای آمریکا_ایران AIC با مدیریت امیر هوشنگ احمدی پدرخوانده تریتا پارسی و شورای ملی ایرانیان آمریکا یا همان نایاک است. از این مرکز و مراکز همانند آن، به عنوان لابی میان دولت ایران و آمریکا یاد میشود که گاها توانسته اند در برخی سطوح بالای مدیریت دولتی نیز نفوذ داشته باشند، همانطور که در مذاکرات هسته ای نیز نقش فعالی داشته اند.
مصور رحمانی، از اعضای ارشد شورای ایران-آمریکا است که البته در ظاهر فعالیت چندانی ندارد اما از مدیران پشت پرده این سازمان است که در تصمیم گیری ها تاثیرگذار است. وی سابقه حضور در هیئت این مدیره این شورا را نیز در پرونده خود دارد.
بیژن مصور رحمانی در کنار هوشنگ امیر احمدی
بیژن و شرمین مصور رحمانی در کنار دانا مارشال استراتژیست سیاسی و مشاور سابق دولت آمریکا
این شورا نقش فعالی در مذاکرات هسته ای نیز داشت؛ عضویت در این شورا را نیز به فهرست سوابق مصور رحمانی اضافه کنید.
همکاری مصور رحمانی با بنیاد راکفلر
بیژن رحمانی با بنیاد بزرگ راکفلر نیز همکاری میکند. خانواده راکفلر ثروتمندترین و با نفوذترین خانواده از نظر مالی و سیاسی در یک صد سال گذشته آمریکا شناخته شده است. این خانواده در سال ۱۹۱۳ «بیناد راکفلر» را تأسیس کرد که یکی از مهم ترین مراکز تعیین کننده سیاست و اقتصاد آمریکا محسوب می شود.
این بنیاد نفوذ چشمگیری در سیاست گذاری های داخلی و بین المللی کاخ سفید دارد. هرچند این بنیاد در ظاهر درخصوص امور مربوط به بهداشت و آموزش در سطح جهانی فعالیت می کند اما در واقع یک شرکت تجاری جهانی محسوب می شود که به همراه شبکه های گسترده مالی و اقتصادی خود، مدیریت بازارهای بین المللی را در دست دارد.
در راستای ترویج ارزش ها و نماد های آمریکایی در کشور های مختلف، بنیاد راکفلر تلاش کرده تا در این کشورها گروه های فعال سیاسی و مدنی مختلفی راه اندازی کند. امنیت اقتصادی و اجتماعی از دیگر برنامه های مطالعاتی بنیاد راکفلر است. در کل وظیفه اصلی این بنیاد پاسداری و حفاظت از نظام سرمایه داری است.
برای انجام همین وظیفه بنیاد راکفلر به طول چندین دهه از برنامه ها و مطالعات کنترل اذهان عمومی و مدیریت افکار از طریق رسانه ها حمایت های کلان مالی انجام داده است.
بنیاد راکلفر در خصوص ایران نیز پروژه های زیادی در دست داشته است، به طوری که به گزارش بلومبرگ در دوران مذاکرات هسته ای، موسسه راکفلرها با صرف میلیون ها دلار زمینه را برای توافق میان ایران و آمریکا فراهم کرده است.
اهداء اثار نفیس بدون منبع مشخص!
از دیگر فعالیت های بیژن مصور رحمانی حوزه فرهنگی است، وی یکی از اعضای هیئت امنای موزه معروف متروپولیتن نیویورک است. رحمانی مجموعه آثار نفیسی از ایران را که منبع آن مشخص نیست به این موزه اهدا کرده است.
بیوه شاه مخلوع ایران پای ثابت پارتی های رحمانی!
از نکات جالب اقدامات رحمانی برپایی جشن های نوروز در نیویورک و جمع آوردن اپوزوسیون های ایران در موزه متروپولیتن است. یکی از افرادی که در اکثر مواقع به این مهمانی دعوت میشود فرح پهلوی بیوه شاه مخلوع است.
مصور رحمانی در واقع فرد پشت پرده و مدیر پروژه هایی است نهادهای اطلاعاتی و امنیتی آمریکا درباره ایران به دانشگاه هایی مانند هاروارد و پرینستون سپرده است. که در این میان البته همسرش شرمین نیز نقش ایفا میکند.
شرمین(شارمین) مصور رحمانی
شارمین همسر بیژن رحمانی، نیز فارغ التحصیل دانشگاه پرینستون است. شرمین، تحلیلگر ارشد اقتصادی است و از وی بعنوان یکی از فعالان مهم این زمینه در آمریکا یاد میشود. وی درخصوص مسائل اقتصادی مرتباط با تحریم های ایران به دولت آمریکا مشورت میدهد.
به غیر از مدیران اصلی پروژه ایران شناسی پرینستون، چند عضو کلیدی دیگر نیز در مرکز مصور رحمانی با تخصص براندازی نرم فعالیت میکنند که ارتباط مستقیمی با زی یووه ونگ داشته اند.
با نماینده اسرائیل در مرکز رحمانی و شرکا آشنا شوید!/داوید مناشری....
همینطور که پیشتر عنوان شد، مراکزی مانند مصور رحمانی همیشه از طریقی با مراکز فکر تل آویو در ارتباط هستند و اسرائیل حداقل یک نماینده در اینگونه بنیادها دارد و از آن ها حمایت میکند.
نماینده تل آویو در مرکز ایران شناسی مصور رحمانی فردی است به نام داوید مناشری از دانشگاه تل آویو. وی پژوهشگر مطالعات ایران است . مناشری عضو دائم مرکز پرویز و پوران نظریان یکی بنیادهای ضد ایرانی فعال در تل آویو است.
مناشری از برجستهترین محققان صهیونیستی در موضوعاتی همچون تاریخ ایران، سیاست مدرن ایران، شیعه، خلیج فارس و تاریخچه آموزش و پرورش در جهان اسلام است.
او در اواخر رژیم شاهنشاهی و در آستانه انقلاب اسلامی، به مدت 2 سال در ایران حضور داشته و به مطالعه و تحقیق در دانشگاههای کشورمان اقدام کرده است. مناشری که سابقه حضور در کرسی مطالعات تاریخ نوین ایران در دانشگاه تل آویو (کرسی موسوم به پرویز و پوران نازاریان) را دارد همچنین با استفاده از بورس فولبرایت دولت آمریکا (برنامه تبادل دانشجو و استاد بين آمريكا و كشورهاى ديگر به هزينه دولت آمريكا) به عنوان استاد مدعو در دانشگاههای پرینستون و کورنل تدریس کرده است. او همچنین به عنون استاد مدعو در دانشگاههای شیکاگو، آکسفورد و ییل نیز سابقه تدریس دارد.
نقل قول مناشری از نخست وزیر رژیم صهیونیستی درباره برجام!
داوید مناشری بنیانگذار انجمن مطالعات ایران در دانشگاه تل آویو معتقد است بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی از متن توافقنامه هستهای میان ایران و کشورهای غربی، راضی است و ابراز مخالفتهای وی در راستای استراتژی دیپلماسی عمومی در مواجهه با ایران است.
این گزارش ادامه دارد....
انتهای پیام/