حکم عجیب دادگاه انگلیس در قبال کودک ۱۱ ماهه + عکس
کودک ۱۱ ماهه باید به خاطر بیماری نادر ژنتیکی با حکم دادگاه کشته شود.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فضای مجازی ، پرونده پزشکی یک کودک ۱۱ ماهه که مبتلا به یک بیماری نادر ژنتیکی است، اخیرا تیتر رسانه‌های انگلیس را تسخیر کرده، و به بحث‌های گسترده حقوقی، اخلاقی و پزشکی منجر شده است. بسیاری از اعضای حیاتی بدن چارلی گارد در پی آسیب شدید مغزی از کار افتاده اند و او برای زنده ماندن از دستگاه‌های پیشرفته بیمارستانی کمک می‌گیرد.
والدین چارلی امیدوارند با انتقال او به آمریکا یک شیوه تجربی در درمان این بیماری را که هنوز روی هیچ بیماری آزمایش نشده امتحان کنند، اما دادگاه انگلیس با رد این درخواست حکم داده که این کار امیدی برای ادامه معنادار زندگی ایجاد نمی‌کند و تنها به ادامه درد و رنج این کودک منجر خواهد شد؛ بنابراین دادگاه به خاموش کردن دستگاه‌ها حکم داده. قرار است تصمیم نهایی پس از بررسی شواهد بیشتر گرفته شود.
به نظر شما در موارد این چنینی، چه کسی باید تصمیم گیرنده نهایی باشد، و چه کسی بهتر از همه «نفع کودک» را درک می‌کند و می‌تواند بر اساس آن تصمیم بگیرد: والدین، پزشکان، یا دادگاه؟
والدین با توجه به عشق و علاقه بی حد و حصرشان ممکن است برای زنده ماندن کودک او را وارد روند‌های درمانی دردناکی کنند که امیدی هم برای درمان قطعی ایجاد نمی‌کند. برخی از پزشکان ماجراجو هم که به دنبال یافتن روش‌های درمانی جدید هستند ممکن است از این شرایط برای تجربه‌های تازه استفاده کنند و کمتر به جنبه‌های اخلاقی ماجرا توجه کنند.
به نظر شما در این شرایط دادگاه می‌تواند تصمیم گیرنده نهایی باشد تا از طرف کودک نفع او را تشخیص دهد، یا بهرحال والدین را قیّم نهایی می‌دانید؟
والدین تا کجا می‌توانند مسئول چنین تصمیم‌های حیاتی و مهمی درباره کودک شان باشند؟
والدین چارلی امیدوارند با انتقال او به آمریکا یک شیوه تجربی در درمان این بیماری را که هنوز روی هیچ بیماری آزمایش نشده امتحان کنند، اما دادگاه انگلیس با رد این درخواست حکم داده که این کار امیدی برای ادامه معنادار زندگی ایجاد نمی‌کند و تنها به ادامه درد و رنج این کودک منجر خواهد شد؛ بنابراین دادگاه به خاموش کردن دستگاه‌ها حکم داده. قرار است تصمیم نهایی پس از بررسی شواهد بیشتر گرفته شود.
به نظر شما در موارد این چنینی، چه کسی باید تصمیم گیرنده نهایی باشد، و چه کسی بهتر از همه «نفع کودک» را درک می‌کند و می‌تواند بر اساس آن تصمیم بگیرد: والدین، پزشکان، یا دادگاه؟
والدین با توجه به عشق و علاقه بی حد و حصرشان ممکن است برای زنده ماندن کودک او را وارد روند‌های درمانی دردناکی کنند که امیدی هم برای درمان قطعی ایجاد نمی‌کند. برخی از پزشکان ماجراجو هم که به دنبال یافتن روش‌های درمانی جدید هستند ممکن است از این شرایط برای تجربه‌های تازه استفاده کنند و کمتر به جنبه‌های اخلاقی ماجرا توجه کنند.
به نظر شما در این شرایط دادگاه می‌تواند تصمیم گیرنده نهایی باشد تا از طرف کودک نفع او را تشخیص دهد، یا بهرحال والدین را قیّم نهایی می‌دانید؟
والدین تا کجا می‌توانند مسئول چنین تصمیم‌های حیاتی و مهمی درباره کودک شان باشند؟
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
منبع:رکنا
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *