نور گوهون یا نورگون به معنی گونهای شعله ور، جشنی است که در روستای کوهستانی نوای آمل هر سال در عصر ۲۱ تیرماه برگزار میشود.
مردم این روستا اعتقاد دارند که فریدون بعد از شکست ضحاک قصد کرد که او را در غاری از کوه دماوند به زنجیر بکشد و در این راه بارها لشکریان او مورد حمله هواداران ضحاک قرار گرفتند و ضمن شکست آنان به سمت قله رهسپار بودند تا اینکه به روستای نوا در پای کوه دماوند رسیدند. بعد از چند شب و روز استراحت و رفع خستگی فریدون و لشکریانش به همراه ضحاک ماردوش روانه قله دماوند میشوند و قرار میگذارند که بعد از به بند کشیدن ضحاک، در دامنه کوه آتش روشن کنند تا همگان بدانند که کار ضحاک به پایان رسیده است. آن روزهر چه مردم منتظر ماندند اثری از آتش نبود و همه نگران شدند که نکند ضحاکیان با کشتن فریدون و یارانش او را از بند رهانیده باشند. مردم روستا به بلند ترین نقطه روستا به نام قلاپیش (جلوی قلعه) رفته و چشم به دماوند دوختند و در حالیکه آفتاب آرام آرام غروب میکرد و شب دامن میگستراند از آتش خبری نبود. تا آنکه اوایل شب ناگهان نور آتش از دامنه دماوند درخشید و مردم نوا نیز در پاسخ به آن آتش، گونها را بر سر طنابی بسته و پس از آتش زدن، آنرا بالای سر به گردش در آوردند تا پاسخ دلگرم کنندهای باشد برای یاران فریدون.از آن زمان به بعد این مراسم به جشنی بزرگ تبدیل شد و هر سال در همان محل قلاپیش همه گرد هم میآیند و جشن میگیرند و گونهای خشک را آتش زده و به دور سر میچرخانند.