خبرگزاری فرانسه: وضعیت "مهاجران افغانستان" در پاریس اسفناک است
خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشت: بدتر از حیوانات زندگی می‌کنیم این را ابراهیم، پناهجوی افغانستانی در آغاز توصیف خود از شرایط معیشتی مهاجرین در پاریس بیان می‌کند.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری فرانسه در گزارشی با عنوان «مهاجران در پایتخت...وضعیتمان از حیوانات بدتر است» به شرح اوضاع اتباع خارجی در پاریس که منتظر گرفتن پذیرش اقامت در این کشور هستند پرداخت.
«بدتر از حیوانات زندگی می کنیم»، این را ابراهیم، پناهجوی افغانستانی در آغاز توصیف خود از شرایط معیشتی مهاجران در پاریس بیان می کند.
او در خیابان نزدیک مرکز انسانی پذیرش مهاجران اقامت دارد حال و روز او مثل حال و روز هزار پناهجوی دیگری است که از سرزمین خود برای مثال اریتره و سودان مهاجرت کرده اند.
همه این پناهجویان قصد ورود به این مرکز را دارند که از زمان گشایش آن در نوامبر گذشته 12 هزار نفر را پناه داده است، اما با شتاب حرکت رسیدن پناهجویان به فرانسه مشکل تامین محل سکونت هم برای آنها دشوار می شود.
حتی حیوانات هم تا این حد سر و صدا و آلودگی زیاد را نمی توانند تحمل کنند
ابراهیم با شکایت از اوضاع مصیبت بار مهاجران در فرانسه گفت: حتی حیوانات هم تا این حد سر و صدا و آلودگی زیاد را نمی توانند تحمل کنند.
وی افزود: جایی که ما در آنجا چادر زده و زندگی می‌کنم تنها چند متر تا ایستگاه متروی لاچاپل فاصله دارد که مسیر عمومی شهر را به مسیری که اطراف پاریس را دور می زند متصل می کند .
نیروهای پلیس در ماه مه گذشته در یک طرح ضربتی چادرهای مهاجران را از این محله برچیده و آنها را متواری کرده بودند اما اکنون چند هفته ای است که مهاجران بار دیگر به رغم شرایط دشوار در اینجا چادرهای خود را برپا کرده اند .
جمعیت تیر دازیل فرانسه هفته گذشته برآورد کرد که یک هزار و یکصد و هفتاد و هشت مهاجر در این محله به سر می برند که تنها 200 نفر ظرف این هفته به آنها اضافه شده است.
پیر هنری رئیس این جمعیت گفت: هر چه منتظر ماندیم وخامت اوضاع بیش تر شد جمع آوری چادرها مساله ای قطعی است.
مقامات فرانسه در نهم ماه مه گذشته بیش از یک هزار و ششصد مهاجر را از این محله زاغه نشین جمع آوری کردند که بزرگ ترین عملیات پاکسازی مهاجرین در پاریس تا آن زمان محسوب می شود .
چند هفته پس از جمع آوری مهاجران اوضاع دشوارتر شد، در محلی که مهاجران چادر زده بودند انبوهی از زباله ها انباشه شده و تنها در سه نقطه برای آنها محل توزیع آب و چند حمام وجود دارد.
سوالانگ وان بیست، ناظر مرکز کمک به آورگان «بریمو لیوی» می گوید: مهاجران در وسط زباله ها زندگی می کنند وضع بسیار فجیعی است برخی اهالی منطقه از این اوضاع ابراز نارضایتی می کنند.
«جان نویل» که در برج همجواری اینجا مقیم است می گوید: دیگر نمی توانیم این آشغال ها را تحمل کنیم.
برای مقابله با شلوغی مرکز پناهدگی به مهاجران در پاریس، جمعیت ها و نهادهایی خواهان گشایش مراکز مشابه آن در دیگر مناطق فرانسه هستند.
آن ایدالگو، شهردار پاریس در این خصوص نامه ای به جرار کولومپ، وزیر کشور فرانسه نوشته و این درخواست سه شنبه گذشته به دست ادوار فیلیپ نخست وزیر این کشور رسیده است.
موسی یک مهاجر سودانی است که می گوید: برایمان سخت است به کشورمان بازگردیم آنجا جنگ است اما اینجا امنیت و حقوق بشر وجود دارد چیزی که ما می خواهیم تنها سقفی است که پناهگاهمان باشد.
میشل کادو، شهردار منطقه زاغه نشین محل اقامت مهاجران نیز اوضاع در اینجا را ناخوشایند خواند و گفت: قطعا در جستجوی راه حلی هستیم.
وی افزود: چه بسا بسیاری از این مهاجرین به کشور اروپایی که اول وارد آنجا شدند بازگشت داده شوند .
یان مانزی از جمعیت کمک به مهاجران یوتوبیا 56 ضمن محکوم کردن سیاست های دولتی فرانسه در خصوص مهاجران گفت: اوضاع قابل باور نیست ما می خواهیم به مهاجران آواره در کشورمان توجه شود.
با این حال میرویز مهاجر افغانستانی که دو ماه پیش خود را به فرانسه رسانده نگاهی امیدوارانه به آینده خود داشته و می گوید: جایی برای خود پیدا خواهم کرد اما همه ما این سوال را داریم چرا درخواست پناهندگی در فرانسه تا این حد دشوار است.
به دنبال خشونت های هفته گذشته در مقابل ورودی مرکز مهاجران،ماموران امنیتی در مقابل درب ورودی مرکز مستقر هستند .
هشتاد نفر از مهاجران پنجشنبه گذشته موفق به ورود به مرکز شدند میرویز نیز انتظار همین روز را می کشد.
این مهاجر افغانستانی می گوید: ناامیدی دیگر عادت زندگی ما شده است این جمله را در حالی که در نوبت گرفتن صبحانه از دست خیرین جمعیت همبستگی ویلسون است می گوید حول و حوش ساعت 9 صبح همه منتظر گرفتن وعده صبحانه خود هستند.
امانوئل ترونش هماهنگ کننده جمعیت ویلسون می گوید : ما هر روز به اینجا می آییم اما هر روز بر شمار مهاجران افزوده می شود و برخی با پایان کار توزیع صبحانه گرسنه می مانند.
/
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری فرانسه در گزارشی با عنوان «مهاجران در پایتخت...وضعیتمان از حیوانات بدتر است» به شرح اوضاع اتباع خارجی در پاریس که منتظر گرفتن پذیرش اقامت در این کشور هستند پرداخت. «بدتر از حیوانات زندگی می کنیم»، این را ابراهیم، پناهجوی افغانستانی در آغاز توصیف خود از شرایط معیشتی مهاجران در پاریس بیان می کند.
او در خیابان نزدیک مرکز انسانی پذیرش مهاجران اقامت دارد حال و روز او مثل حال و روز هزار پناهجوی دیگری است که از سرزمین خود برای مثال اریتره و سودان مهاجرت کرده اند.
همه این پناهجویان قصد ورود به این مرکز را دارند که از زمان گشایش آن در نوامبر گذشته 12 هزار نفر را پناه داده است، اما با شتاب حرکت رسیدن پناهجویان به فرانسه مشکل تامین محل سکونت هم برای آنها دشوار می شود.
حتی حیوانات هم تا این حد سر و صدا و آلودگی زیاد را نمی توانند تحمل کنند
ابراهیم با شکایت از اوضاع مصیبت بار مهاجران در فرانسه گفت: حتی حیوانات هم تا این حد سر و صدا و آلودگی زیاد را نمی توانند تحمل کنند.
وی افزود: جایی که ما در آنجا چادر زده و زندگی می‌کنم تنها چند متر تا ایستگاه متروی لاچاپل فاصله دارد که مسیر عمومی شهر را به مسیری که اطراف پاریس را دور می زند متصل می کند .
نیروهای پلیس در ماه مه گذشته در یک طرح ضربتی چادرهای مهاجران را از این محله برچیده و آنها را متواری کرده بودند اما اکنون چند هفته ای است که مهاجران بار دیگر به رغم شرایط دشوار در اینجا چادرهای خود را برپا کرده اند .
جمعیت تیر دازیل فرانسه هفته گذشته برآورد کرد که یک هزار و یکصد و هفتاد و هشت مهاجر در این محله به سر می برند که تنها 200 نفر ظرف این هفته به آنها اضافه شده است.
پیر هنری رئیس این جمعیت گفت: هر چه منتظر ماندیم وخامت اوضاع بیش تر شد جمع آوری چادرها مساله ای قطعی است.
مقامات فرانسه در نهم ماه مه گذشته بیش از یک هزار و ششصد مهاجر را از این محله زاغه نشین جمع آوری کردند که بزرگ ترین عملیات پاکسازی مهاجرین در پاریس تا آن زمان محسوب می شود .
چند هفته پس از جمع آوری مهاجران اوضاع دشوارتر شد، در محلی که مهاجران چادر زده بودند انبوهی از زباله ها انباشه شده و تنها در سه نقطه برای آنها محل توزیع آب و چند حمام وجود دارد.
سوالانگ وان بیست، ناظر مرکز کمک به آورگان «بریمو لیوی» می گوید: مهاجران در وسط زباله ها زندگی می کنند وضع بسیار فجیعی است برخی اهالی منطقه از این اوضاع ابراز نارضایتی می کنند.
«جان نویل» که در برج همجواری اینجا مقیم است می گوید: دیگر نمی توانیم این آشغال ها را تحمل کنیم.
برای مقابله با شلوغی مرکز پناهدگی به مهاجران در پاریس، جمعیت ها و نهادهایی خواهان گشایش مراکز مشابه آن در دیگر مناطق فرانسه هستند.
آن ایدالگو، شهردار پاریس در این خصوص نامه ای به جرار کولومپ، وزیر کشور فرانسه نوشته و این درخواست سه شنبه گذشته به دست ادوار فیلیپ نخست وزیر این کشور رسیده است.
موسی یک مهاجر سودانی است که می گوید: برایمان سخت است به کشورمان بازگردیم آنجا جنگ است اما اینجا امنیت و حقوق بشر وجود دارد چیزی که ما می خواهیم تنها سقفی است که پناهگاهمان باشد.
میشل کادو، شهردار منطقه زاغه نشین محل اقامت مهاجران نیز اوضاع در اینجا را ناخوشایند خواند و گفت: قطعا در جستجوی راه حلی هستیم.
وی افزود: چه بسا بسیاری از این مهاجرین به کشور اروپایی که اول وارد آنجا شدند بازگشت داده شوند .
یان مانزی از جمعیت کمک به مهاجران یوتوبیا 56 ضمن محکوم کردن سیاست های دولتی فرانسه در خصوص مهاجران گفت: اوضاع قابل باور نیست ما می خواهیم به مهاجران آواره در کشورمان توجه شود.
با این حال میرویز مهاجر افغانستانی که دو ماه پیش خود را به فرانسه رسانده نگاهی امیدوارانه به آینده خود داشته و می گوید: جایی برای خود پیدا خواهم کرد اما همه ما این سوال را داریم چرا درخواست پناهندگی در فرانسه تا این حد دشوار است.
به دنبال خشونت های هفته گذشته در مقابل ورودی مرکز مهاجران،ماموران امنیتی در مقابل درب ورودی مرکز مستقر هستند .
هشتاد نفر از مهاجران پنجشنبه گذشته موفق به ورود به مرکز شدند میرویز نیز انتظار همین روز را می کشد.
این مهاجر افغانستانی می گوید: ناامیدی دیگر عادت زندگی ما شده است این جمله را در حالی که در نوبت گرفتن صبحانه از دست خیرین جمعیت همبستگی ویلسون است می گوید حول و حوش ساعت 9 صبح همه منتظر گرفتن وعده صبحانه خود هستند.
امانوئل ترونش هماهنگ کننده جمعیت ویلسون می گوید : ما هر روز به اینجا می آییم اما هر روز بر شمار مهاجران افزوده می شود و برخی با پایان کار توزیع صبحانه گرسنه می مانند.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *