نمی‌دانم چرا مشهور شدم؟!

به گزارش گروه فضای مجازی ، «شهرت» این روز‌ها فرمول عجیبی دارد. آن‌هایی که می‌خواهند عنوان سلبریتی کنار اسم و رسم‌شان بنشیند، باید خود را به آب و آتش بزنند، در این هیاهو، اما یکی هم هست که از شدت «معمولی بودن» معروف شده است تا قواعد دنیای شهرت و نام‌آوری را بشکند.

او در این سال‌ها با رسانه‌ها گفت: وگوهای متعددی داشته است، اما خیلی اتفاقی با او که همراه خانواده‌اش به مشهد سفر کرده بود، برخورد کردیم و همین بهانه‌ای شد تا با معروف‌ترین آبدارچی ایران به گفت: وگو بنشینیم:

«کاظم عقلمند» آبدارچی معروف و بی ریایی است که شاید همین بی ریایی باعث معروفیتش شده است. عقلمند که پس از فوت خواهرش، برای رهایی از افسردگی به اینترنت پناه آورده بود، نوشتن را با وبلاگ نویسی آغاز کرده است. خودش در این باره می‌گوید: ماه‌های ۸ یا ۹ سال ۱۳۹۰ بود که وبلاگ نویسی را با نوشته‌های طنز آغاز کردم. نام وبلاگ را به یاد خواهرم «این منم بی تو» گذاشتم. با این که برخی مطالب وبلاگ کپی بود، استقبال مردم از نوشته‌ها یم بسیار خوب بود. به نحوی که برای هرمطلب ۱۵۰ تا ۱۹۰ کامنت می‌گرفتم. این تعداد کامنت برای وبلاگی که تازه راه اندازی شده و ویژگی خاصی نیز ندارد، خیلی بالاست. این روال ادامه داشت تا این که سرویس بلاگفا با مشکل روبه‌رو شد. به همین دلیل به فیس بوک کوچ کردم. بعد یک هفته پستی گذاشتم که نقطه عطفی در زندگی من بود.


وی ادامه می‌دهد: مضمون پست این بود که ۶ سال است آبدارچی شرکتی هستم و وظیفه نظافت و چای ریختن بر عهده من است. دلخوشی ام این است که کسی یک لیوان چای به من بدهد. این پست ۵ تا ۶ هزار بار به اشتراک گذاشته شد و در آن صفحات قریب به ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار لایک خورد. بعد این اتفاق شبکه‌های خبری خارجی و خبرنگاران مختلف به من پیشنهاد مصاحبه دادند که قبول نکردم. مضمون پست‌های من تا پیش از این طنز و اشعار عاشقانه بود؛ ولی بعد از آن پست، تصمیم گرفتم کمی از روزمرگی‌ها و اتفاقاتی بنویسم که برایم می‌افتند و احساسی که نسبت به آن‌ها دارم. به همین دلیل برای متمایز شدن این پست‌ها، خط اول هر مطلبم می‌نوشتم: روزمرگی‌های یک آبدارچی. عقلمند با بیان این که آن موقع فرق بین صفحه خصوصی و عمومی را نمی‌دانسته، عنوان می‌کند: به پیشنهاد خواهرزاده‌ها و دوستانم که تفاوت صفحه خصوصی و عمومی را برایم توضیح دادند، صفحه‌ای عمومی با عنوان «روزمرگی‌های یک آبدارچی» ساختم. آن صفحه ۷ تا ۸ هزار دنبال کننده داشت.

وی تاکید دارد که در نوشتارش مراقب خطوط اخلاقی است و ادامه می‌دهد: مسئله‌ای که من در صفحه‌ام رعایت می‌کنم، عرف و شرع است. کاری به کسی ندارم و صرفا از خودم می‌نویسم.



عقلمند از ماجرای استخدامش در شرکتی که فعلا در آن مشغول به کار است، چنین می‌گوید: دوستی من را به این شرکت معرفی کرد. روز اول که وارد شرکت شدم از فضای آن خوشم آمد و در اصطلاح من را گرفت. یکی دو ماه برای رؤسایم کار کردم و هر دو طرف از هم خوشمان آمد. دقیقا چهاردهم خرداد سال ۱۳۸۷ به شرکت مراجعه کردم و تا امروز ۹ سال سابقه کار در این شرکت دارم.

این آبدارچی معروف می‌افزاید:اکثر کودکان دوست دارند خلبان، دکتر یا مهندس شوند. ولی من از بچگی به شغل‌هایی علاقه داشتم که در ارتباط با حیوانات است. با توجه به روابط عمومی‌ام، احساس می‌کنم در شغل فروشندگی نیز موفق می‌شدم؛ اما اکنون به روان شناسی علاقه‌مندم.

وی در ادامه، سلامتی خانواده و فرزندانش را از خدا می‌خواهد و عنوان می‌کند: از وقتی که خواهرم فوت کرده است، او را در خواب ندیده ام. بزرگ‌ترین آرزویم این است که خواهرم به خوابم بیاید. همه چیز زندگی‌ام خوب است. همسرم را دوست دارم، پدر و مادرم سالم هستند، دو فرزند دارم و زندگی‌ام آرام است. برای پول تلاش می‌کنم، ولی دغدغه‌ام پول نیست.

عقلمند با بیان اینکه در ۲۳ سالگی کنار آمدن با چنین شغلی برایش بسیار سخت‌تر بوده، می‌افزاید: در آن سال‌ها غرور جوانی داشتم و برایم بسیار سخت بود که آبدارچی باشم. در نهایت با خودم حساب و کتابی کردم و دیدم که نمی‌توانم شغلم را عوض کنم. به همین خاطر با آن کنار آمدم. زمانی که مجرد بودم دلخوشی‌ام خواهر، برادر و پدرو مادرم بودند. اکنون کنار همسرم آرامش دارم و بودن بچه‌ها، شادی زندگی مرا می‌سازد.