سرانجام پتروشیمی ماکو چه می‌شود؟

به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد ، منطقه آزاد ماکو به عنوان بزرگترین منطقه آزاد کشور با وسعت 5 هزار کیلومتر مربع در شمال غربی ايران (استان آذربايجان غربی) قرار گرفته و تاکنون در زمینه های مختلف اقتصادی در آن سرمایه گذاری صورت گرفته است.

یکی از سرمایه گذاری های قابل توجه در این منطقه که بارها توسط مسئولین آن صحبت به میان آمده، سرمایه گذاری در زمینه ساخت واحد پتروشیمی بوده است.

در این خصوص حسین فروزان مدیرعامل سازمان منطقه آزاد ماکو در پاییز سال 94 از علاقه شرکت‌های ترکیه به سرمایه گذاری صددرصدی در پتروشیمی ماکو خبر داد و گفت: سرمایه گذاری ترک‌ها در ساخت پتروشیمی در این منطقه 6 میلیارد دلار برآورد شده است.

همچنین در مصاحبه های دیگری از حسین فروزان بر این موضوع تاکید شده بود و وی در پاسخ به این پرسش که علاقه  شرکت‌های ترکیه ای در تاسیس پتروشیمی در مشارکت با چه بخشی از اقتصاد کشور خواهد بود، اظهار کرد: ترک ها تمایل دارند که به صورت صد در صدی در پروژه های پتروشیمی سرمایه گذاری کنند.

 

این مهم را روابط عمومی شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران به نقل از حسین فروزان نیز مطرح کرده بود و همانند قبل برآورد اولیه سرمایه گذاری در پتروشیمی ماکو را 6 میلیارد دلار عنوان کرد.

در کنار اظهارات مدیر عامل سازمان منطقه آزاد ماکو، ابراهیم جلیلی مدیر سرمایه‌گذاری سازمان منطقه آزاد تجاری صنعتی ماکو در پاییز سال 94 و دیدار با سرمایه گذاران اوکراینی برای معرفی ظرفیت های سرمایه گذاری در این منطقه گفت: مجتمع پتروشیمی منطقه آزاد ماکو با توجه به توجیه علمی و منطقی طرح از مهم‌ترین طرح‌های مورد حمایت سازمان منطقه آزاد ماکو است و در ادامه سرمایه گذار اوکراینی نیز برای سرمایه گذاری در این طرح اعلام آمادگی کرده بودند.

همچنین صحبت هایی از حضور شرکت‌های آلمانی و ترکیه ای فعال در صنعت پتروشیمی برای حضور در منطقه آزاد ماکو به میان آمده است.

ابراهیم جلیلی مدیر سرمایه گذاری منطقه آزاد ماکو در تیر ماه سال گذشته طی مصاحبه ای با گفت: ایتالیا پروژه سرمایه گذاری به اعتبار دو میلیارد دلار در زمینه صنعت پتروشیمی در ماکو را دستور کار خود دارد.

حال با گذشت حدود 2 سال از این صحبت ها و با پیگیری‌های به عمل آمده از سوی منطقه آزاد ماکو دریافتیم این پروژه متوقف مانده است که مسئولین منطقه دلیل توقف را از سوی شرکت ملی صنایع پتروشیمی و عدم تخصیص خوراک به آنها می دانند، این در حالی است که پیگیری ها از شرکت ملی صنایع پتروشیمی نشان از بی اطلاعی این سازمان از طرح فوق دارد و این پروژه را از اساس رد می کنند و همین باعث شده این طرح نیز به سرانجام پروژه های مشابه خود برسد و در میان راه 2 سازمان مربوطه کم کم به دست فراموشی سپرده شود.