وقتی مردم لنینگراد مجبور به آدم خواری شدند! +تصاویر
این واقعیت تاریخی از دل خاطرات روزانه‌ای که در آن زمان به ثبت رسیده بیرون کشیده شده است.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فضای مجازی ، شهری که اکنون " سنت پترزبورگ" شناخته می‌شود زمانی نامش " لنینگراد " بود. شهری که طولانی‌ترین و مرگبارترین محاصره در طول تاریخ را به خود دیده است. لنینگراد در جنگ جهانی دوم و در تاریخ ۸ سپتامبر سال ۱۹۴۱ به محاصره کامل ارتش آلمان در آمد. بمباران بی وقفه شهر توسط هواپیماهای آلمانی، سرمای شدید و گرسنگی، مرگ حدود ۸۰۰ هزار نفر را رقم زد. محاصره این شهر حدود ۸۷۲ روز بطول انجامید و سرانجام در سال ۱۹۴۴ این شهر آزاد شد.
یکی از به ثبت رساندگان این خاطرات " الکساندر میرونوا"، معلم تاریخی بود که در آن زمان در لنینگراد حضر داشت. وی با محاصره شهر و بدلیل بسته شدن مدارس در سال ۱۹۴۱ در یک یتیم خانه مشغول به کار شد. وظیفه وی سرکشی به تمام شهر و جستجوی کودکانی بود که بعد از حملات روزانه هواپیماهای آلمانی زنده می‌ماندند.. مشاهدات وی، یک کابوس واقعی بشمار می‌رود.
وی در یک آپارتمان در حالی با التماس دو دختر جوان برای غذا مواجه می‌شود که جنازه مادر آن‌ها به مدت دو روز روی یک صندلی قرار داشت. وی در آپارتمان دیگری در حالی با دختر ۱۱ ساله دیگری روبرو می‌شود که جسد مادرش در آشپزخانه روی زمین افتاده بود.
این تن‌ها دو نمونه از تمام مشاهدات وی بود. هواپیمای آلمانی انبار غذا و آذوقه را نابود کرده بودند و همه مردم به علت قحطی و نبود غذا در معرض خطر مرگ قرار داشتند. در حالی که برخی بخاطر فداکاری و سخاوت برخی دیگر زنده مانده بودند، عده‌ای نیز به خاطر قتل و آدم خواری توانسته بودند زنده بمانند. وضعیت شهر چنان بود که اجساد مردگانی که روی هم انباشته شده بود تپه‌ای را ایجاد کرده بود. آدم خواری در تمام شهر لنینگراد تبدیل به امری رایج شده بود.
اما آنچه به تازگی سر و صدای زیادی بپا کرده است خاطرات روزانه مربوط آن زمان است که به تازگی انتشار یافته است. این خاطرات وضعیت اسفبار شهر ۲ میلیونی لنینگراد را در طی دوران اشغال نشان می‌دهد.
یکی از به ثبت رساندگان این خاطرات " الکساندر میرونوا"، معلم تاریخی بود که در آن زمان در لنینگراد حضر داشت. وی با محاصره شهر و بدلیل بسته شدن مدارس در سال ۱۹۴۱ در یک یتیم خانه مشغول به کار شد. وظیفه وی سرکشی به تمام شهر و جستجوی کودکانی بود که بعد از حملات روزانه هواپیماهای آلمانی زنده می‌ماندند.. مشاهدات وی، یک کابوس واقعی بشمار می‌رود.
وی در یک آپارتمان در حالی با التماس دو دختر جوان برای غذا مواجه می‌شود که جنازه مادر آن‌ها به مدت دو روز روی یک صندلی قرار داشت. وی در آپارتمان دیگری در حالی با دختر ۱۱ ساله دیگری روبرو می‌شود که جسد مادرش در آشپزخانه روی زمین افتاده بود.
این تن‌ها دو نمونه از تمام مشاهدات وی بود. هواپیمای آلمانی انبار غذا و آذوقه را نابود کرده بودند و همه مردم به علت قحطی و نبود غذا در معرض خطر مرگ قرار داشتند. در حالی که برخی بخاطر فداکاری و سخاوت برخی دیگر زنده مانده بودند، عده‌ای نیز به خاطر قتل و آدم خواری توانسته بودند زنده بمانند. وضعیت شهر چنان بود که اجساد مردگانی که روی هم انباشته شده بود تپه‌ای را ایجاد کرده بود. آدم خواری در تمام شهر لنینگراد تبدیل به امری رایج شده بود.
اکنون ۷۳ سال بعد از شکست محاصره و آزاد شدن لنینگراد، تجربه شومی که بر مردم این شهر گذشته است به لطف این خاطرات ثبت شده دوباره بازگو شده است.
انتهای پیام/
:
انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به
معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای
منتشر می شود.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *