عجیب‌ترین کلید درمان بیماری کلیوی!
محققان اروپایی متوجه شدند که یک پپتید در زهر یک مار بومی مناطق گرمسیری می‌تواند به طور قابل ملاحظه‌ای از شدت بیماری پلی کیستیک کلیه PKD بکاهد.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش گروه فضای مجازی ، محققان اروپایی متوجه شدند که یک پپتید در زهر یک مار بومی مناطق گرمسیری می‌تواند به طور قابل ملاحظه‌ای از شدت بیماری پلی کیستیک کلیه PKD بکاهد.
بیماری پلی کیستیک کلیه به عنوان یک اختلال ژنتیکی، باعث تولید کیست‌های پر از مایع می‌شود که می‌تواند به کلیه‌ها آسیب بزند و به نارسایی آن منجر شود.
به گزارش روزنامه دیلی میل، همچنین براساس تعریف، هر گاه دو یا چند آمینو اسید به هم متصل شوند، یک پپتید را تشکیل می‌دهند؛ اگر تعداد آمینو اسیدهای پپتیدی کمتر از ۱۰ هزار باشد به آن پلی پپتید و اگر بیش از این تعداد باشد، به آن پروتئین گویند.
در جریان یک مطالعه، محققان فرانسوی، بلژیکی و آلمانی با آزمایش پپتید مار مامبای سبز روی موش‌های مبتلا به پلی کیستیک کلیه متوجه شدند که کیست‌های ناشی از این بیماری ۴۷ درصد کاهش یافتند؛ این یافته می‌تواند به درمان جدیدی برای بیماری پلی کیستیک کلیه منجر شود.
پلی کیستیک کلیه قابل درمان نیست و با داروهایی به نام آنتاگونیست وازوپرسین مداوا می‌شود. این دارو‌ها گیرنده هایی را که باعث تشکیل این کیست‌ها می‌شوند، مسدود می‌کنند و در عین حال، عوارض جانبی منفی مانند آسیب کبدی بر جای می‌گذارند.
محققان در تلاش برای کشف گزینه‌های دارویی جدید برای درمان بیماری پلی کیستیک کلیه، زهر مار سمی مامبای سبز را بررسی کردند.
مامبای سبز، بومی منطقه‌ای است که از جنوب به تانزانیا، شرق به زیمبابوه و ساحل ناتال در جنوب آفریقا می‌رسد و سم آن می‌تواند در موارد مارگزیدگی‌های شدید به مرگ منجر شود.
محققان مطالعه روی سم مار را از این جهت انتخاب کردند که سم مار مشکلات عصبی ایجاد می‌کند؛ برخی از این مشکلات گیرنده‌های سلولی را درگیر می‌کنند و در نتیجه، می‌توانند گیرنده‌های مولد کیست در مبتلایان به پلی کیستیک کلیه را هم از کار می‌اندازند.
محققان در این مطالعه یک پپتید به نام mambaquaretin- ۱ را که گیرنده‌های سلولی را مسدود می‌کند، جدا کردند و آن را به شش موش که از لحاظ ژنتیکی به گونه‌ای مهندسی شده بودند که به بیماری پلی کیستیک کلیه مبتلا شوند، تزریق کردند.
محققان همچنین به یک گروه کنترل از موش‌ها به جای این پپتید، آب نمک دادند.
آن‌ها موش‌های مورد مطالعه را تحت نظر قرار دادند تا مشاهده کنند که آیا اثرات منفی این پپتید را متحمل می‌شوند و نیز آیا این پپتید تاثیرات مثبتی بر کیست‌های کلیه آن‌ها دارد یا خیر.
نتایج این مطالعه نشان داد تمامی موش هایی که پپتید دریافت کرده بودند، عملکرد کلیه آن‌ها تقویت شده بود و هیچ گونه عارضه جانبی نداشتند.
محققان همچنین متوجه شدند که تعداد کیست‌ها در کلیه موش‌ها به یک سوم رسید و کل مساحت کیستی کلیه تا ۴۷ درصد کاهش یافت.
آنالیز یافته‌ها نشان می‌دهد که این کارایی پپتید از طریق مسدود کردن گیرنده‌های وازوپرسین حاصل شده است.
به گزارش گروه فضای مجازی ، محققان اروپایی متوجه شدند که یک پپتید در زهر یک مار بومی مناطق گرمسیری می‌تواند به طور قابل ملاحظه‌ای از شدت بیماری پلی کیستیک کلیه PKD بکاهد.بیماری پلی کیستیک کلیه به عنوان یک اختلال ژنتیکی، باعث تولید کیست‌های پر از مایع می‌شود که می‌تواند به کلیه‌ها آسیب بزند و به نارسایی آن منجر شود.
به گزارش روزنامه دیلی میل، همچنین براساس تعریف، هر گاه دو یا چند آمینو اسید به هم متصل شوند، یک پپتید را تشکیل می‌دهند؛ اگر تعداد آمینو اسیدهای پپتیدی کمتر از ۱۰ هزار باشد به آن پلی پپتید و اگر بیش از این تعداد باشد، به آن پروتئین گویند.
در جریان یک مطالعه، محققان فرانسوی، بلژیکی و آلمانی با آزمایش پپتید مار مامبای سبز روی موش‌های مبتلا به پلی کیستیک کلیه متوجه شدند که کیست‌های ناشی از این بیماری ۴۷ درصد کاهش یافتند؛ این یافته می‌تواند به درمان جدیدی برای بیماری پلی کیستیک کلیه منجر شود.
پلی کیستیک کلیه قابل درمان نیست و با داروهایی به نام آنتاگونیست وازوپرسین مداوا می‌شود. این دارو‌ها گیرنده هایی را که باعث تشکیل این کیست‌ها می‌شوند، مسدود می‌کنند و در عین حال، عوارض جانبی منفی مانند آسیب کبدی بر جای می‌گذارند.
محققان در تلاش برای کشف گزینه‌های دارویی جدید برای درمان بیماری پلی کیستیک کلیه، زهر مار سمی مامبای سبز را بررسی کردند.
مامبای سبز، بومی منطقه‌ای است که از جنوب به تانزانیا، شرق به زیمبابوه و ساحل ناتال در جنوب آفریقا می‌رسد و سم آن می‌تواند در موارد مارگزیدگی‌های شدید به مرگ منجر شود.
محققان مطالعه روی سم مار را از این جهت انتخاب کردند که سم مار مشکلات عصبی ایجاد می‌کند؛ برخی از این مشکلات گیرنده‌های سلولی را درگیر می‌کنند و در نتیجه، می‌توانند گیرنده‌های مولد کیست در مبتلایان به پلی کیستیک کلیه را هم از کار می‌اندازند.
محققان در این مطالعه یک پپتید به نام mambaquaretin- ۱ را که گیرنده‌های سلولی را مسدود می‌کند، جدا کردند و آن را به شش موش که از لحاظ ژنتیکی به گونه‌ای مهندسی شده بودند که به بیماری پلی کیستیک کلیه مبتلا شوند، تزریق کردند.
محققان همچنین به یک گروه کنترل از موش‌ها به جای این پپتید، آب نمک دادند.
آن‌ها موش‌های مورد مطالعه را تحت نظر قرار دادند تا مشاهده کنند که آیا اثرات منفی این پپتید را متحمل می‌شوند و نیز آیا این پپتید تاثیرات مثبتی بر کیست‌های کلیه آن‌ها دارد یا خیر.
نتایج این مطالعه نشان داد تمامی موش هایی که پپتید دریافت کرده بودند، عملکرد کلیه آن‌ها تقویت شده بود و هیچ گونه عارضه جانبی نداشتند.
محققان همچنین متوجه شدند که تعداد کیست‌ها در کلیه موش‌ها به یک سوم رسید و کل مساحت کیستی کلیه تا ۴۷ درصد کاهش یافت.
آنالیز یافته‌ها نشان می‌دهد که این کارایی پپتید از طریق مسدود کردن گیرنده‌های وازوپرسین حاصل شده است.
محققان همچنین قصد دارند تحقیقاتی را در خصوص کاربردهای این پپتید برای درمان سایر بدخیمی‌ها انجام دهند.
منبع: سلامت نیوز
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *