مشتری قدیمیترین سیاره منظومه شمسی است
مطالعات جدید نشان میدهد "مشتری" نه تنها بزرگترین سیاره منظومه شمسی بلکه قدیمیترین سیاره هم هست.
به گزارش گروه فضای مجازی ، مطالعات جدید نشان میدهد "مشتری" نه تنها بزرگترین سیاره منظومه شمسی بلکه قدیمیترین سیاره هم هست.
به نقل از انگجت، محققان "آزمایشگاه ملی لاورنس لیورمور" در کالیفرنیا به همراه تیمی از دانشگاه "مونستر" آلمان نشان دادهاند هسته مشتری که در اصل ۲۰ برابر زمین بوده، فقط یک میلیون سال پس از شکلگیری خورشید در ۴. ۶ میلیارد سال قبل شکل گرفته است.
ستارههای تازه متولدشده (در این مورد خورشید) تمایل دارند انرژی زیادی آزاد کنند و این انرژی گاز و غبار را برای شکلگیری سیارهها منتشر میکند، بنابراین این مواد احتمالا بسیار سریع غول گازی مشتری را شکل دادهاند.
تیم علمی آزمایشهایی را برای بررسی وجود و فراوانی ایزوتوپهای "تنگستن" و "مولیبدن" در تعدادی از شهابسنگهای متشکل از سنگ آهن انجام داد که در زمین سقوط کردهاند.
آنها با استفاده از دادههای بدستآمده از ایزوتوپهای مولیبدن دریافتند این شهابسنگها حاوی اجزایی از دو مخزن مجزای حاوی مواد بودهاند.
یکی از این مخازن حاوی موادی از ستارهای به جز خورشید بود، اما دادههای دریافتی از بررسی ایزوتوپهای تنگستن نشان داد این دو مخزن به مدت ۲ تا ۳ میلیون سال از هم جدا شدند.
تیم علمی مدعی است قابل توجیهترین مکانیسم برای جداکردن کارآمد این دو مخزن از همدیگر برای مدت طولانی، به وجود آمدن یک سیاره گازی بین آنها بوده و این سیاره در واقع، غول گازی مشتری بوده است. در حالی که شکلگیری این سیاره با گذر زمان کند شد، به رشد خود ادامه داد و مانع همیشگی بین این دو مخزن ایجاد کرد.
ستارههای تازه متولدشده (در این مورد خورشید) تمایل دارند انرژی زیادی آزاد کنند و این انرژی گاز و غبار را برای شکلگیری سیارهها منتشر میکند، بنابراین این مواد احتمالا بسیار سریع غول گازی مشتری را شکل دادهاند.
تیم علمی آزمایشهایی را برای بررسی وجود و فراوانی ایزوتوپهای "تنگستن" و "مولیبدن" در تعدادی از شهابسنگهای متشکل از سنگ آهن انجام داد که در زمین سقوط کردهاند.
آنها با استفاده از دادههای بدستآمده از ایزوتوپهای مولیبدن دریافتند این شهابسنگها حاوی اجزایی از دو مخزن مجزای حاوی مواد بودهاند.
یکی از این مخازن حاوی موادی از ستارهای به جز خورشید بود، اما دادههای دریافتی از بررسی ایزوتوپهای تنگستن نشان داد این دو مخزن به مدت ۲ تا ۳ میلیون سال از هم جدا شدند.
تیم علمی مدعی است قابل توجیهترین مکانیسم برای جداکردن کارآمد این دو مخزن از همدیگر برای مدت طولانی، به وجود آمدن یک سیاره گازی بین آنها بوده و این سیاره در واقع، غول گازی مشتری بوده است. در حالی که شکلگیری این سیاره با گذر زمان کند شد، به رشد خود ادامه داد و مانع همیشگی بین این دو مخزن ایجاد کرد.
منبع: الف
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *